Er bestaan over de hele wereld allerlei scheppingsverhalen. Ook boeddhistische. Zij zijn vaak heel oud. Ieder verhaal is ontsproten uit verbeeldingskracht van mensen. De schrijvers probeerden op poëtische wijze het ontstaan van de aardse werkelijkheid te verklaren. Wanneer, door wie en waarom is alles ontstaan?
Communiceren met een theepot
Dat bomen en planten met elkaar communiceren is tegenwoordig eigenlijk geen vraag meer. Ze doen het op allerlei manieren, en er wordt tegenwoordig zelfs wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Maar een bos communiceert ook met jou! Wanneer je daar gevoelig voor bent, kun je het merken wanneer je door een bos loopt. Alle bomen en planten reflecteren/resoneren met jouw aanwezig-heid, en daarmee bepalen zij in hoge mate de sfeer die jij ervaart. Vind je een bos eng? Ga eerst eens bij jezelf te rade!
Energetisch communiceren
Ook jij schept gedachten, gevoelens en ervaringen en breekt ze af. Niet alles wat fijn is of pijn doet, of kraak en smaak aan het leven geeft, komt van buiten of zou naar buiten moeten komen. Gooi alle denkbeelden en ideeën die je hebt over stoffelijke en onstoffelijke wezens overboord. De kans dat die beelden en ideeën kloppen met de werkelijkheid zoals deze zonder jouw oordelen is, is nihil.
Communiceren
Communiceren bestaat uit het leggen en onderhouden van een verbinding tussen een individu en één of meer wezenlijk bestaande zaken, met als doel het uitwisselen van informatie. Dat kan alleen als de verbinding open is. Die verbinding zorgt ervoor dat er energie-in-formatie van de een naar de ander kan stromen. Je kunt nooit alleen informatie uitwisselen, er gaat altijd energie mee!
Bewustzijn
Wat bewustzijn precies is, weten zelfs wetenschappers nog steeds niet. Duidelijk is echter dat het ene bewustzijn het andere niet is. Er zijn verschillende niveaus van bewustzijn. Hoeveel? Geen idee!
Creativiteit en spiritualiteit (2)
Welbeschouwd is ieder mens een kunstwerk op zich. Ik weet werkelijk niet meer wie het als eerste schreef of zei (ik was het zeker niet), maar ik zie er wel wat in: voor het veertigste levensjaar is ieder mens een kunstwerk in wording, en na het veertigste levensjaar een kunstwerk in fase van voltooiing. Zo ongeveer uiteraard, want het komt niet op een jaartje.
Creativiteit en spiritualiteit (1)
Door te geven, te delen en te ontvangen en je grenzen open te stellen voor de werkelijkheid buiten jezelf, ontwikkel jij jouw creatieve en spirituele processen. Die hebben alles te maken met zingeving en het vinden van betekenissen, met vernieuwing en het scheppen van kansen voor het leven.
Jij en de ander (2 en slot)
Een belangrijke eigenschap is dienstbaarheid. Dat zit zo: geen enkel wezen kan op zichzelf bestaan. Iedere plant, ieder dier, ieder mens is afhankelijk van alle andere. Zij zijn dienstbaar aan elkaar. Op allerlei manieren. Door die dienstbaarheid zijn zij wie en wat zij zijn, ieder op het eigen niveau, als manifestatie van het leven zelf dat in alle gelijk is. Alles dat leeft is één in wezen maar tegelijkertijd is ieder wezen uniek in de manifestatie van die eenheid.
Jij en de ander (1)
Jan is niet alleen afhankelijk van andere mensen nu, maar ook van mensen die voor hem hebben geleefd. Ik heb het dan niet eens over zijn directe ouders en voorouders. Ik heb het over grote aantallen mensen die er samen voor hebben gezorgd dat Jan het leven kan leiden dat hij nu leeft. Anders gezegd: de maatschappij waar Jan zonder meent te kunnen omdat hij “alles zelf kan”, is niet van de een op de andere dag ontstaan. En zonder die maatschappij is Jan nergens. En straks is hij wellicht afhankelijk van mensen die nu nog niet eens geboren zijn.
Kennen en weten (2)
Kortom: wil jij de werkelijkheid in en om jezelf leren kennen? Wil jij ontdekken wat ‘werkelijkheid’ werkelijk is? Schuif dan alles wat je ooit hebt geleerd terzijde. In ieder geval tijdelijk. Doe dat voor alle zekerheid ook maar met jouw persoonlijke eerstehands ervaringen en ontdekkingen. Alles wat je ooit hebt geleerd belemmert jou namelijk de werkelijkheid ‘open minded’ te ontdekken.
Kennen en weten (1)
Een kenmerkende werkwoord dat direct met ‘kennen’ en ‘weten’ te maken heeft is ‘leren’. Leren is een vaardigheid waaraan de maatschappij zoveel waarde hecht dat het kinderen verplicht ermee bezig te zijn. Deze verplichting is zelfs wettelijk vastgelegd. Bovendien klinkt tegenwoordig ook de indringende oproep om levenslang te blijven leren. Zouden mensen zonder deze maatschappelijk opgelegde plichten ophouden met leren? Ik denk het niet. Leren hoort bij het leven, zoals ademen.
Stemmingen en emoties (2)
Die oceaan in jou, die zee van waarnemingen, herbergt allerlei geheimen, precies zoals de echte oceaan op aarde in haar diepten geheimen heeft. Wist je dat wij als mensheid meer weten van het maanoppervlak dan van de diepzee? Dat verder terzijde. Aan de oppervlakte van jouw binnenzee heb je golven en golfjes. Dat zijn de affecten, veroorzaakt door de wind van alle gebeurtenissen om je heen. Die rimpels, golfjes en golven zijn stuk voor stuk van zeer korte duur. Ze komen op en verdwijnen weer, om plaats te maken voor wat anders, de hele dag door.
Stemmingen en emoties (1)
Wat ik nu ga schrijven is een vervolg op mijn vorige bijdragen over het lijf zoals het is en zoals je het – als een soort instrument – gebruikt. Zonder die twee: geen emoties of stemmingen. Om iets te kunnen waarnemen heb je namelijk zintuigen nodig. Daarin spelen zich biologische/autonome processen af (het lijf zoals het is) én het zijn instrumenten die je moet leren gebruiken wil je tot bruikbare en vooral zinvolle waarnemingen komen. Je wordt je gewaar van de interne en externe werkelijkheid en daar ontwikkel je gevoelens bij. Alles wat je waarneemt heeft bewust of onbewust invloed op jouw gevoelsleven en omgekeerd.
Jouw instrument (2)
Onder egoïstisch gebruik versta ik ieder gebruik waarbij genot en behoeftebevrediging voorop staat. Daar staat een totaal ander gebruik van het lichaam tegenover: dienstbaarheid. Het komt daarbij niet zozeer aan op spierkracht, seksuele hoogstandjes of uiterlijke schoonheid, maar op het zichtbaar laten worden van mentale kracht, geestelijke vruchtbaarheid en innerlijke schoonheid. Het krachtcentrum levert dan niet zozeer brandstof voor het laten rollen van spierbundels maar meer voor het laten schijnen van licht. In overdrachtelijke zin.
Jouw instrument (1)
Als er één soort mensen bestaat dat geen enkele moeite heeft met ontspannen, dan zijn dat gezonde pasgeborenen. Als een baby wakker is, kan het niets anders dan liggen en ervaren wat er allemaal in en om hem heen gebeurt. Het bezit nog geen enkele vaardigheid. Het maakt ook nog geen enkel onderscheid tussen wat zin heeft en wat niet. Het heeft ook nog helemaal niets benoemd. Alle activiteiten die voor zijn fysieke leven noodzakelijk zijn, voltrekken zich buiten zijn wil om. Het moet die wil eerst ontdekken!
Jouw lijf (2 en slot)
Het is voor de meeste mensen tegenwoordig makkelijker gezegd dan gedaan, en dat geldt wellicht ook voor jou: je lijf door en door kennen en de taal van je lichaam verstaan. Wel, je hoeft niet in paniek te geraken wanneer je hart voelt kloppen. Dat hoort zo. Je hoeft ook niet meteen angstig te reageren wanneer je geborrel in je buik voelt. Dat is normaal. En als je ouder wordt, krijg je vanzelf PHPD, dat staat voor: pijntje hier pijntje daar. Niks om je zorgen over te maken.
Jouw lijf (1)
Het idee om je lichaam te beschouwen als een woning voor de geest is allesbehalve nieuw. Het is van alle tijden en je komt het in allerlei culturen tegen. Vergeleek men vroeger het lichaam met een tempel, tegenwoordig kun je er doorheen lopen alsof het een moderne woning is met alles er op en eraan.
Nieuwe start?
De rest van je leven ligt voor je. Hoe lang die rest nog duurt, is niet belangrijk. Het enige dat telt, is wat jij besluit met die rest te doen. Het gaat niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit van je bestaan, vanaf nu. Wat heb je aan extra leef-tijd (dat streepje heb ik hier expres neergezet!) wanneer het niet gevuld is met iets dat de moeite waard is? Maak je dus niet druk om tijd. Tijd is relatief. Dat houdt in dat het op zichzelf niet eens bestaat. Het is afhankelijk van veranderingen. Waar nooit iets verandert, bestaat geen tijd.
Puntje puntje puntje dagen
Ondertussen ben ik ook weemoedig. Ik herinner mij dat mijn moeder op 24 december iets voor 5 uur ’s middags de radio aanzette. We woonden in Düsseldorf (Kirchfeldstrase) en het werd buiten al donker. Om 5 uur begonnen de kerkklokken te luiden: het begin van Heiligenabend. Een uur lang klonken er door de radio de mooiste kerstliederen. En vader stak voor het eerst de echte kaarsjes in de kerstboom aan. Er stond voor de zekerheid een emmer water naast!
Onvoorstelbaar?
Het idee van een hemel voorbij de randen van het universum is simpelweg onhoudbaar. Net zo onhoudbaar als het idee van een hel ergens onder het aardoppervlak. Als je wil weten wat zich onder je voeten bevindt, kun je naar IJsland gaan om daar kennis te nemen van wat vulkanische krachten zijn, of anders ga je maar op vakantie naar Italië, het land met de vulkanen Etna, Vesuvius, Stromboli en de onrustig slapende supervulkaan Campi Flegrei.
Liefde en de top 20.000
Binnenkort gaat de Top 2000 weer de ether in, of de (glasvezel)kabel. Het meest bezongen thema is waarschijnlijk weer ‘de Liefde’ in allerlei verschijningsvormen. Ik ga nu die top 2000 niet fileren en alle songs sorteren op inhoud, maar ik weet bijna zeker dat Eros (de liefde die voortspruit uit seksueel verlangen) weer het meest voorkomt.
Vergeven en vergeten
Vergeten maakt je kleiner
Je brokkelt af, beetje bij beetje
Over de Lotus-soetra (slot)
Tot slot nog dit: De Lotus-soetra en eigenlijk alle soetra’s die we kennen, zijn gedateerd. Ze zijn geschreven in een andere culturele omgeving, in een andere taal, voor andere mensen dan de Nederlandse. Tegelijkertijd is de boodschap bestemd voor alle tijden, alle culturen, alle mensen. De vertaling, uitleg, aansporing en realisatie is gelegen in het hart.
Over de Lotus soetra (47) – alomvattende deugd
Ben en blijf ik dan voortdurend in verbinding met een gemeenschap van mensen die trouw zijn aan …? Dat hangt er maar vanaf hoe je zo’n gemeenschap voor je ziet. Een sangha van louter boeddhisten? Nee. Ben ik geen lid van. En van andere gemeenschappen met speciale regels en zo? Ook niet. Ik heb het in mijn leven wel geprobeerd hoor, ergens bij te (willen) horen, maar ik was of te jong, of te oud, of te weinig dit dan wel te veel dat en soms waren er wat bezwaren tegen zus of voelde men te weinig enthousiasme voor zo. Kortom: ik ben een loslopende pelgrim geworden die niet bij een of ander select clubje hoort. Toch voel ik mij diep en diep verbonden met de grote anonieme gemeenschap van mensen over de hele wereld die het beste voor hebben met alles wat leeft.
