Voor westerse boeddhisten is moraliteit sowieso niet een oefening die erg veel enthousiasme oproept. Velen denken dat mediteren op een bankje of een kussentje genoeg is om tot volledige bevrijding te komen. Maar het achtvoudige pad omvat ook spreken, handelen en leven, dat zal toch niet voor niets zijn?
Monnik, non of leek: hebben we er niet te veel hokjes van gemaakt?
Een klooster dat geen klooster is, midden in de wereld…
Doshin Houtman – Vredig leven: één van de drie bronnen van geluk
Voor westerse boeddhisten is moraliteit sowieso niet een oefening die erg veel enthousiasme oproept. Velen denken dat mediteren op een bankje of een kussentje genoeg is om tot volledige bevrijding te komen. Maar het achtvoudige pad omvat ook spreken, handelen en leven, dat zal toch niet voor niets zijn?
Het ver-edele-nde achtvoudige pad: kan het ook zonder de oefening in moraliteit?
Dharmaonderricht is een zaak van vertrouwen. Als leraren datgene wat ze onderrichten niet zelf blijken te kunnen leven wordt dat vertrouwen geschaad. En dat is pijnlijk.
Doshin Houtman – Vrijgevigheid: één van de drie bronnen van geluk
In het Westen oefenen we meestal in omgekeerde volgorde: we beginnen met meditatie, op een retraite komen we in contact met de sila, en aan het einde van de retraite krijgt de dana een plaatsje.
Monnik, non of leek: hebben we er niet te veel hokjes van gemaakt?
Een klooster dat geen klooster is, midden in de wereld…
Ruth Denison – The silent dance of life.
Ruth was iemand die de grootste nadruk legde op de dharma oefening in het dagelijks leven. Tijdens retraites waren er maar weinig periodes met stilte. Als ze de zendo binnenkwam begon ze vaak meteen met het dharma onderricht.
Doshin Houtman – Vredig leven: één van de drie bronnen van geluk
Voor westerse boeddhisten is moraliteit sowieso niet een oefening die erg veel enthousiasme oproept. Velen denken dat mediteren op een bankje of een kussentje genoeg is om tot volledige bevrijding te komen. Maar het achtvoudige pad omvat ook spreken, handelen en leven, dat zal toch niet voor niets zijn?
Doshin Houtman – Vrijgevigheid: één van de drie bronnen van geluk
In het Westen oefenen we meestal in omgekeerde volgorde: we beginnen met meditatie, op een retraite komen we in contact met de sila, en aan het einde van de retraite krijgt de dana een plaatsje.
Een weekendretraite: de moeite (niet) waard?
Iemand die een tijdje bezig was met de meditatie vroeg mij eens hoe hij verder zijn oefening kon verdiepen. Ik zei: ga eens een weekendretraite doen. Nou, zei hij, dat is me afgeraden. Je moet je erg inspannen en krijgt er weinig voor terug. Het is afzien de eerste dagen. En verder is de tijd gewoon te kort om de geest tot rust te brengen.
