Mindfulness vereist in de omgang subtiliteit en wijsheid. Mij zul je niet horen zeggen dat mindfulness als zodanig verwerpelijk is, integendeel. Maar veel hangt af van de context. Commerciële mindfulness is altijd dubieus.
Jules – Voortmodderen in Gaza
Israël heeft zich na een zorgvuldig opgezette val in het moeras van Gaza laten zuigen. Het eerste deel van de operatie, het leiderschap van Hamas uitschakelen, is allang bereikt. Had het land daar maar een punt gezet. Maar de regering-Netanyahu, steunend op een kleine parlementaire meerderheid, moest zo nodig heel Hamas van de kaart vegen en een Groot Israël stichten.
Taigu – De Boeddha woont in Egmond
Een bijzondere ontroering maakt zich van mij meester. In mijn hart beluister ik de stem van een monnik die een stille roep heeft gehoord, niet van de God van Abraham, maar van de Boeddha.
Jules – Misplaatste geestdrift
Alles is een wonder en alles is een les. Je kunt naar dat inzicht op ieder moment terugkeren.
Taigu – Zen is geen mystiek
Het is niet vergezocht om een vergelijking te trekken tussen Jakob Böhme’s oergrond, het Philadelphia van zijn Europese aanhangers, het mystieke piëtisme van het Nederlandse Reveil en het vormloze zelf van zen.
Jules – stilstaan bij het wereldgebeuren
Open brief aan Wouter ter Braake. Dank en respect voor je prangende, indringende overweging naar aanleiding van de nationale dodenherdenking (Boeddhistisch Dagblad, 3 mei 2025). Je maakt de balans van een leven echter op in een misantropisch geschiedbeeld, vol helaas ook van westerse zelfhaat die ik niet kan plaatsen in de context van zen en zin. Ja, er is een explosie van lijden, maar verlies de moed niet, broeder.
Jules – De uitgestoken hand
Onlangs had ik de eer en het genoegen de here Jezus te ontmoeten, heel persoonlijk en direct. Het was een volkomen onverwachte ontmoeting, een die mij met stomheid sloeg en een diepe indruk op mij heeft achtergelaten.
Taigu – Hymne van de humaniteit
Als het mijn tijd wordt, dan hoop ik op een lichtflits die de komst aankondigt van Amida Boeddha om mij te komen halen, mogelijk in de gedaante van Jezus Christus. Mijn lieve God, wat ben ik blij dat ik van het boeddhistische boeddhisme af ben, de tocht er doorheen heb doorgemaakt, en weer de mens kan zijn van de historische Verlichting.
Jules – Boeddha-dharma als boeddha-dank-u
Is wijsheid voorbij alle wijsheid een kwestie van oefenen of een kwestie van genade?
Jules – Mijmeren in mijn bodhisattvabedje
Hoe velen vluchten in het boeddhisme omdat het een alternatief is dat veilig voelt? Veilig? Ruk die voorhang weg en zoek de poreuze grenzen op. Gaat heen en vermenigvuldigt u in vrijheid! Dat is de uitdaging. En dood de Boeddha wanneer deze op uw weg komt, evenals uw leraar, in de geest van Linji.
Jules – Mijn gedichten zijn geen gedichten
Als je begrijpt dat mijn gedichten in werkelijkheid geen gedichten zijn, dan kunnen we samen praten over poëzie, schrijft zendichter Ryokan Taigu.
Jules – Vrijheid en vrede
Wat ik heb geleerd? Aandacht voor vrede is ook een methode op de weg naar realisatie van vrijheid. Vrede zijn, voor anderen, wel te verstaan; en niet de vrede van je eigen verrukking waarin je rondjes draait door de tuin, al kan dat als oefening wel helpen.
Jules – Het zelf als vaardig middel
Waar komt de leer van het niet-zelf toch vandaan? De Boeddha heeft zich hier namelijk niet over uitgesproken, zegt Thanissaro Bhikkhu.
Jules – Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land
Ook in Geert Wilders schuilt het vermogen tot ontwaken. Zou ik hem tegenkomen, dan maakte ik voor hem dan ook de diepe buiging die je voor ieder ander kunt maken in wie je in aanleg een boeddha herkent.
Jules – Huilen om Dogen
In een prozagedicht doet Ryokan verslag van zijn kennismaking met Dogen tijdens zijn monnikstraining in een Japans zenklooster.
Jules – Genoeg is genoeg in Gaza
De invoelbare emotie onder het grote publiek leidt tot grote woorden die verzoening in de weg staan. De vraag is niet aan de orde van wie welke grond is. De vraag die wel aan de orde is, is hoe er duurzaam en vreedzaam kan worden samengewoond in een verscheurde regio. Er zullen van alle zijden belangrijke concessies moeten worden gedaan. Elkaar terroristen blijven noemen en niet de mens in de mens zien, het is allemaal niet behulpzaam.
Jules – Het sprookjesbos van Shakyamuni
Het gevaar dat schuilgaat in het reduceren van iets vreemds tot iets wat wij herkennen, is dat van een zekere verdorring, van een verlies van betekenis. Steeds vaker dringt zich de vraag aan mij op of wij de Dharma niet veel meer moeten eren met onze eigen creativiteit. Vandaag maak ik een diepe buiging voor de anonieme auteurs van de mahayanasutras. Niks woord van de Boeddha, bewaard in één van de vele hemelen totdat de mensheid eraan toe was; het is de inspiratie van onbekende scribenten geweest die ons ons de Dharma voorschotelen op de menselijke maat van toen en nu.
Jules – Boeddhistische bevrijdingsparadigma’s
Het boeddhisme slaat nog geen deuk in een pakje boter in het licht van de vraagstukken waarvoor de wereld zich geplaatst ziet. Mijn vragen zijn vragen in de marge van een spiritueel spektakelstuk waarin op het toneel van de openbaarheid de vrijblijvendheid en de ‘zelf-bevrediging’ vaak niet zijn te onderscheiden van de oprechte inspanning om andere levende wezens te bevrijden.
Jules – Doden en martelen in oorlogstijd
Je hoeft maar één woordje te veranderen in de tekst van Dharmapelgrim en een ander dilemma doemt op: “Jij kunt door één persoon te martelen voorkomen dat die ene persoon tien andere doodt. Of zelf honderd. Of nog meer… Je doet het niet omdat je niet mag martelen. Ok. Ben jij dan niet indirect de doder van die tien anderen? Van die honderd? Of van die ‘nog meer’?”
Jules – Breuklijn door de menselijke conditie
In een boze droom zit ik in de put, om precies te zijn: in een boeddhistische echoput. Het is hierbinnen leeg, er is op de bodem nauwelijks ruimte om te zitten.
Jules – De farma en de dharma: boeddhisme op de beurs
Hoe verhouden ‘boeddhistisch’ en ‘beursgenoteerd’ zich tegenover elkaar? Wordt een bedrijf ethischer en duurzamer wanneer het meditatie en mindfulness in zijn cultuur integreert?
Jules – Leve de leegte? Of juist niet?
De Boeddha zei: “Onze ervaring is niet zelf.” Maar naarmate je meer de leegte van alle verschijnselen gaat benadrukken, effen je ook de weg om de reikwijdte van het zelf steeds verder op te rekken. “De ander is even leeg als ik, dus ik ben daarin verbonden met de ander, wat zeg ik, met al het andere!”
De herberg van geborgenheid: kanttekeningen bij de Avatamsaka-commentaren van Edel Maex
Een nieuwe synthese van zelf en ander als wenkend perspectief voor de boeddhistische wereld? Ik zou in ieder geval graag hopen op iets meer onderlinge handreiking, met behoud van eigenheid. Er moeten mensen opstaan die een pad uitzetten van dialoog. Wellicht dat het initiatief kan komen van de zengemeenschap, van de vertegenwoordigers van een traditie die er als geen andere een track record op nahoudt zichzelf bij herhaling te kunnen ‘revolutioneren’.
Jules – Generaties, referentiekaders en wereldbeelden
Moraal en de feiten hebben een moeizame verhouding. Wie opkomt voor de feiten, wordt er algauw van verdacht geen morele verontwaardiging te kennen. Zijn beide tegelijk dan niet mogelijk?
