Het Triratna Boeddhistisch Centrum Gent in Gent in België is in de loop van het afgelopen jaar volledig overgeschakeld op dana (belangeloze goedgeefsheid) . Het vraagt geen cursusgeld meer voor bijvoorbeeld Mindfulness the Buddhist Way. En gaat daarmee volgens eigen zeggen tegen de stroom in. De giften zijn niet voldoende om het centrum draaiend te houden, maandelijks is er een tekort van ongeveer duizend euro. Het centrum wordt financieel gedragen door de sangha.
In menig boeddhistisch centrum in Nederland en België worden soms hoge verplichte financiële bijdragen aan cursisten en bezoekers gevraagd en daarnaast soms dana voor de leraar of gastdocent. Triratna Gent besloot het roer om te gooien en volledig op dana te gaan functioneren. Het centrum zet zich al twintig jaar in voor condities op voor het meest kostbare en nobele doel dat zich kan voorstellen: het volgen van het boeddhistisch pad voor de bevrijding van alle wezens in de kosmos. Onszelf en elkaar helpen groeien naar ons hoogste menselijke potentieel in de visie van de Boeddha en volgens de vertaling van Sangharakshita.
Een groeiend aantal vrijwilligers besteedt zijn beste krachten aan meditatietrainingen, studiegroepen, publicatie van werken, rituelen, onderhoud van het centrum, administratie, communicatie. Naast huur, nutsvoorzieningen, verzekeringen is de grootste uitgave het ondersteunen van Arthakusalin (Filiep de Temmerman), coördinator bij het centrum, dat hij helpt uitbouwen tot een boeddhistisch stadscentrum waar ‘we de heldere en meedogende boodschap van de Boeddha ter beschikking stellen. Die boodschap is het antwoord op een manifeste behoefte in onze samenleving aan diepgaande ethische waarden. Die kunnen zowel ons persoonlijk leven gidsen als de verhoudingen op samenlevingsniveau.’
De Temmerman werkte vroeger voor zijn levensonderhoud als opvoeder. En wijdt zich nu volledig aan zijn werk voor de sangha in Gent. De organisatie stelt bijzonder ambitieus te zijn en grootse plannen te hebben. De huidige inkomsten, al jaren ongeveer € 2000 per maand, zijn voor de organisatie elke maand weer zo’n duizend euro te weinig om van rond te komen. Er worden pogingen in het werk gesteld om zeventig mensen zover te krijgen dat ze maandelijks vijftig euro aan het centrum schenken. Zodat de vaste inkomsten € 3500 bedragen.
De dharma doorgeven, daar is simpelweg geld voor nodig, stelt het centrum.
Triratna betekent de Drie Juwelen (Boeddha, dharma en sangha) en is een internationale beweging, de Triratna Boeddhistische Gemeenschap. De kern van de beweging is de Triratna Boeddhistische Orde. Eind jaren 60 van de vorige eeuw werd deze beweging door Sangharakshita opgericht omdat hij de noodzaak zag om een nieuwe boeddhistische beweging te starten die trouw blijft aan traditionele boeddhistische waarden en toch relevant is voor deze moderne tijd.
Er zijn Triratna centra in verschillende plaatsen van de wereld o.a. in Groot-Brittannië, Polen, Frankrijk, Nederland, Spanje, Duitsland, Verenigde Staten, India, Nieuw-Zeeland, Australië, Mexico. Het Triratna-centrum Gent begon in 1996.
Ujukarin zegt
Mooi voorbeeld van Dharma in het Westen. Als de sangha gezamenlijk de behoefte erkent aan deze ‘ondersteunde centrumdrager/leraar’ namelijk Arthakusalin dan zal dat geld bij elkaar komen. Lukt het niet dan is het simpele gevolg dat ofwel alternatieve geldbronnen moeten komen (waaronder liefst niet het terugvallen op vaste prijzen voor aktiviteiten vragen) ofwel dat de ondersteunde positie niet haalbaar blijkt.
Waaruit Arthakusalin, hem enigszins kennende, de conclusie zal trekken dat er dan een betaalde baan bij zal moeten komen buiten het centrum MAAR dan ook met als gevolg dat ie minder tijd in de aktiviteiten kan steken.
Vraag (van de studenten/sangha) betaalt het aanbod, vraag niet vertaald in pecunia betekent minder aanbod. In de kern niet anders dan het Aziatische model waar de sangha via donaties de monnikken/nonnen onderhoudt, alleen flexibeler voor de Westerse cultuur met ook allerlei parttime modellen…
With folded palms,
G.J. Smeets zegt
Ujukarin,
het redactionele stuk hierboven citeert het Gentse Triratna centrum: “de dharma doorgeven, daar is simpelweg geld voor nodig.”
Nee, daar is enkel belangeloze goedgeefsheid van degene die dharma doorgeeft voor nodig. En belangeloos betekent: niks te winnen & niks te verliezen. Geen reputatie, geen carrière, geen inkomen. No skin in the game.
Waar mijn wenkbrauwen echt omhoog gaan is de zinsnede in het redactionele stuk “De organisatie stelt bijzonder ambitieus te zijn en grootse plannen te hebben.” Max Dendermonde zei het in 1954 al: de wereld gaat aan vlijt ten onder.
Ujukarin zegt
Okay dan hebben we een andere interpretatie/insteek van de Bodhisattva gelofte. Het gaat niet om carriere, het gaat om tijd kunnen steken in Dharmawerk en fulltime kan dat gewoon beduidend beter dan in avonduren en weekenden.
Dus het PROBEREN daarvoor geld op de been te krijgen vind ik niets mis mee. Zolang je het maar niet als voorwaarde stelt voor serieus Dharma beoefenen. En ook blijft Dharma doorgeven als er onvoldoende geld voor een baan is (maar wel enig geld voor bijvoorbeeld website, bibliotheek enzo). Dat is eveneens ‘belangeloze goedgeefsheid van degene die dharma doorgeeft’.
Dat was ook het hoofdprobleem van het verhaal enkele dagen terug over die vrij zielige non: het neerzetten van Dharma doorgeven als vrijwel gelijk aan het ondersteunen van fulltimers, en ook nog eens nonnen/monnikken. Die dingen kunnen gelukkig flexibeler werken hier in het Westen. Doch nogmaals: mikken op een grote groep volgelingen die gezamenlijk Dharma-doorgeven financieel steunen, en dat betekent ook fulltimers, is niets mis mee. Het geeft een grote extra dimensie, bereikt publiek dat anders niet door de Dharma bereikt zou worden, etc etc.
With folded palms,
Ujukarin zegt
PS nog een voorbeeld van de geldbehoefte voor Dharma verspreiden: een site zoals BD. Qua arbeidstijd geheel belangeloos, maar qua hostings-kosten enzo gewoon dana. Schoolvoorbeeld van ‘de dharma doorgeven, daar is simpelweg geld voor nodig.’ toch?
G.J. Smeets zegt
Bij mijn weten is het BD geen dharma-verspreider maar een vergaarder en duider van nieuws en achtergrond over boeddhistische thema’s en inzichten. “De uitgever (dat is Joop Hoek) wil daarover een breed publiek informeren.” aldus de pagina ’Over ons’ van deze site. Informeren is het sleutelwoord, niet dharma verspreiden. En ja, er is geld nodig voor een web-krant en de uitgever doet af en toe dan ook een aansporing / oproep aan de lezers tot een donatie.
Wat betreft geïnstitutionaliseerd dharma-werk kan ik me wel vinden in je opmerking “Dus het PROBEREN daarvoor geld op de been te krijgen vind ik niets mis mee. Zolang je het maar niet als voorwaarde stelt voor serieus Dharma beoefenen.”
Zoals je weet heb ik zelf niks met georganiseerde sangha’s. Dat is geen persoonlijke verdienste of (mis)prijzenswaardigheid, het is gewoon zo. Kwestie van karakter, opvoeding en temperament. Maar 100% autist ben ik evenmin en ik snap heel goed de behoefte van jou aan sociale organisatie en de institutionalisering die daarvan het gevolg is. Maar de bottom line is en blijft dat ook een boeddhist zijn -isme achter zich laat. Gautama Shakyamuni was niet boeddhist.
Ujukarin zegt
Mooi, ieder zijn meug. Dit klinkt al een stuk genuanceerder dan eerst, En mijn mening over karakters die niets met georganiseerde sanghas hebben vind je hier
https://boeddhistischdagblad.nl/achtergronden/70394-70394/
het komt er m.i. veelal op neer dat ze het Sangha-juweel niet snappen of in ieder geval niet de juiste plaats in hun leven willen geven en erg discutabel zijn als ze claimen de Boeddha als leraar te volgen ;-)
With folded palms,