De Duitse zenpriester Genpo (Hans Rudolf) Döring (62) is afgelopen dinsdag door een rechtbank in het Duitse Augsburg veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeven jaar en negen maanden wegens het jarenlang seksueel misbruiken van zeven jongens in de leeftijd van vier tot dertien jaar. De openbare aanklager had negen jaar cel geëist, de verdediging pleitte voor een straf van zes jaar omdat Döring in zijn jeugd door zijn vader ernstig is mishandeld en door een rooms-katholieke priester seksueel zou zijn misbruikt. De zenpriester heeft de feiten toegegeven en is bereid zijn slachtoffers in totaal 35.000 euro schadevergoeding te betalen.
De openbare aanklager nam het Döring, voormalig hoofd van een zentempel in Dinkelscherben, voormalig vicepresident van de wereldwijde Buddhist Association en voormalig vicevoorzitter en erelid van de Duitse Boeddhistische Unie (DBU), bijzonder kwalijk dat hij het in hem gestelde vertrouwen van jonge kinderen en hun ouders had misbruikt. Hij gedroeg zich als een surrogaat vader, maakte zijn slachtoffertjes in psychische zin afhankelijk van hem, maar was volgens de aanklager alleen maar uit op het bevredigen van zijn eigen lusten. De rechter vermaande de verdachte tijdens het proces, had kritiek op de aanmatigende houding van de man tijdens het politieonderzoek en in de rechtszaal, waarop Döring in de rechtszaal een volledige bekentenis aflegde. Tijdens het proces verontschuldigde hij zich enkele malen voor zijn daden. De zenpriester maakte zwakke en kwetsbare kinderen tot slachtoffer, zei de rechter tijdens het proces. Enkele van de kinderen waren specifiek door de ouders aan zorgverleners toevertrouwd.
Döring vervulde in gezinnen de rol van vertrouwenspersoon en adviseur. Een moeder begeleidde hij in het verwerken van haar verdriet maar misbruikte haar twee zoons in de basisschoolleeftijd. Ook misbruikte hij een jonge vluchteling van wie de vader in Tsjetsjenië was vermoord. Los van het feitelijke misbruik was de priester in het bezit van pornografisch materiaal, ongeveer 2800 foto’s en andere beeldopnamen en maakte ook opnamen van enkele slachtoffers.
In oktober 2016 kwamen de feiten aan het licht. De moeder van twee misbruikte jongens maakte de zaak aanhangig. Dorin Genpo was erelid van de raad van bestuur van de DBU en ook actief bij de opleiding voor boeddhistische leerkrachten in Duitsland. Op het gebied van de interreligieuze dialoog in Duitsland was Dorin Genpo als boeddhistisch vertegenwoordiger gedurende vele jaren betrokken bij de dialoog tussen christenen en boeddhisten. Hij is getrouwd en vader van drie kinderen.
Na een lange stilte reageerde –onder druk van de publieke opinie- de organisatie van de zentempel, de Hakuin-Zen-Gemeinschaft, op de seksuele misdragingen van het voormalige hoofd van de tempel. De organisatie zegt te leren van de ervaringen en alles te zullen doen om misbruik in welke vorm dan ook te voorkomen. ‘We moeten naar onszelf kijken, de structuren van de vereniging doornemen, machtsverhoudingen analyseren en verantwoordelijkheid nemen. Op basis van de huidige kennis is er een veel hoger risico van seksueel geweld in zowel autoritaire als hiërarchisch ingestelde instellingen, maar ook door het ontbreken van preventie en vertrouwenspersonen.’
De DBU spreekt in een verklaring over een gruwelpatroon van seksuele misdrijven door Döring gepleegd zoals die ook in religieuze kindertehuizen, katholieke internaten in de Bondsrepubliek en de DDR plaatsvond: stalken, vals vertrouwen wekken, downgraden naar het object en exploiteren.
p.klene zegt
We kunnen allemaal Ach en Wee roepen, maar er zullen altijd Boeddhistische monniken zijn die zich in de positie van een leraar te buiten gaan aan seksuele wandaden. De regels voor Monniken en Nonnen zijn niet voor niets zo expliciet als juist op seksueel gedrag binnen de Sanga.
Seksueel gedrag binnen de Sanga is pertinent verboden. Het lastig vallen van kinderen met seksualiteit alleen al voor je eigen gerief valt meteen in de hoogste categorie van straf; Verwijdering uit de Orde!
Niet voor niets is er altijd veel misbaar geweest door alle eeuwen Boeddhisme heen over leden van de Sanga die hem niet in/onder de pij konden houden. De werkelijke motivatie om te streven naar verlichting is aan deze personen voorbij gegaan, de Sanga heeft blijkbaar niet voldoende zelfreinigend vermogen gehad de leugens van de betrokkene tijdens de maandelijkse nachtelijke recitatie van de leefregels te doorgronden.
We blijven mensen en we blijven de grondslagen van de Dhamma volgen en ondersteunen, daar hoort ook de gevangenisstraf bij van een hoge monnik. Hij zal het trouwens in gevangenis niet fijn hebben, kinderverkrachters hebben daar een slecht leven…. Maar hij blijft een medemens net als wij allemaal. Als we terug kijken in ons eigen lange leven zijn er altijd momenten geweest waar we met spijt en wroeging aan terugdenken en die we achteraf beslist anders hadden willen doen in het tijdsbesef van hier en nu.
Fer de Deken zegt
Het zelfreinigend vermogen van een Shanga wordt structureel ondersteund door het instellen van een onafhankelijke klachtencommissie