Enkele dagen na de historische machtsovername door de partij van Nationale Liga en democratie van Aung San Suu Kyi, is in Birma (Myanmar) de voormalige president Thein Sein tijdelijk toegetreden tot de boeddhistische orde in zijn land. Thein Sein, een voormalig generaal van het leger, die vijf jaar regeerde, werd afgelopen maandag tot monnik gewijd.
Dat heeft het ministerie van informatie bekend gemaakt in een Facebook post. Op een foto is Sein te zien met een kaalgeschoren hoofd en gekleed in een saffraankleurig gewaad. De voormalige president zal vijf dagen doorbrengen in het klooster Dipati Dhamma, gelegen buiten Pyin Oo Lwin, een stad in de buurt van Mandalay. Tijdelijke toetredingen in een boeddhistisch klooster zijn gebruikelijk in het boeddhistische Birma.
Petra Klene zegt
Ik vraag me af wat deze generaal en hoofd van de vorige regering er mee opschiet om vijf dagen als monnik te leven.
Nu had hij al weinig haar dus dat schattige kransje van achter moest er dus ook aan geloven. Is dit meer een manier om de overgang naar een pensioen periode in zijn leven te markeren? Hij was dus zeker een zeer machtig man in Birma, met een beleid naar de bevolking waar onderdrukking een flinke rol speelde. Probeert hij door een “goede” daad te stellen zijn karma een stukje op te krikken?
kees moerbeek zegt
‘Hij was dus zeker een zeer machtig man in Birma, met een beleid naar de bevolking waar onderdrukking een flinke rol speelde. Probeert hij door een “goede” daad te stellen zijn karma een stukje op te krikken?’
Uitzonderlijk zou dat niet zijn. In de geschiedenis van zen bijvoorbeeld komen een paar hoge militairen en machthebbers voor die na hun pensioen monnik werden. Beter laat dan nooit :-)
Angulimala was een seriemoordenaar die arahant werd en Milarepa een zwarte tovenaar: ook hij werd een boeddha. Waarom Thein Sein dan niet?
Met ‘karma opkrikken’ is ook helemaal niks mis, behalve als de motivatie puur eigenbelang is en niet gebaseerd is op de juiste motivatie.
Mijns inziens moet er maar eens juridisch onderzoek gedaan worden naar het handelen van deze Thein Sein. Misschien moet er wel iets van een Waarheidscommissie in Birma komen over wat er mis gegaan is onder het militaire regime. Verantwoordelijkheid nemen voor je daden is immers zeer boeddhistisch.
‘Karma’ in een problematisch begrip. Vaak wordt het gezien als ‘lot/voorbestemming’ en een ‘rekensom over goed en kwaad’, maar wie is de boekhouder van dat goed en kwaad? Karma in Birma is een instrument van onderdrukking.
De Boeddha onderwijst ons niet te piekeren over een begrip als karma. Hij raadt het ons zelfs ten stelligste af, omdat het daar niet om gaat. Het gaat om het Achtvoudige Pad en iedere poging om dat pad te volgen telt, niet het falen.
siebe zegt
Wat kees moerbeek zegt over niet piekeren over kamma klopt wel, maar alleen in de zin dat in de sutta’s afgeraden wordt te speculeren over oorzakelijke verbanden tussen vroegere gedragingen en bepaalde pijnlijke of plezierige ervaringen nu (en omgekeerd) die je niet direct intuitief ziet/begrijpt.
Tegelijkertijd wordt kamma in de sutta’s ook genoemd als onderwerp om regelmatig bij stil te staan. Een onderwerp waar je kennis van dient te ontwikkelen, bijvoorbeeld in Anguttara Nikaya 6.63, 5.57 en 10.48.
In de sutta’s wordt aangegeven dat je ook niet elke actuele ervaring van pijn en plezier kunt en dient te relateren aan resp. vroegere wandaden en goede daden. Als iemand bijvoorbeeld nu besluit tot strenge ascese, dan komt de pijn die dat actueel met zich mee brengt, gewoon voort uit oorzaken hier en nu. De pijn die ontstaat, wordt dan niet bezien als een vergelding, zeg maar, van een karmische schuld (vroegere wandaden).
Zo wordt in de sutta’s aangegeven dat niet alle actuele plezierige en pijnlijke ervaringen een soort oogst is van vroegere goede en wandaden. Dit maakt het eigenlijk pas echt schimmig. Alles zou helder zijn als elk pijntje en pleziertje gewoon een vereffening was, de oogst van wandaden en goede daden, maar zo wordt dat niet gepresenteerd in de sutta’s. Ja zeg, wanneer is er dan wel sprake van een vereffening van een karmische schuld, zeg maar?
Je loopt ook aan tegen de nood en wens te willen verklaren, te willen weten.
Mijns inziens geeft de Boeddha met die instructie om niet te speculeren mee dat we geen antwoord of verklaring moeten gaan lopen fabriceren of forceren.
Vaak zal dat er waarschijnlijk op neerkomen dat we noch iets kunnen bevestigen noch kunnen ontkennen. En dat is geen weten. Misschien worden we als alen, dit kan, dat kan, maar dat is ook geen weten. Het is misschien allemaal onbevredigend maar beter denk ik dan een gefabriceerd en geforceerd soort weten te verkopen als een echt weten.
Wat mij betreft geeft het onderricht ook aan dat ongeforceerd en niet gefabriceerd weten wel mogelijk is maar dan dient de geest goed gezuiverd te zijn, kneedbaar, soepel, vrij van bezoedelingen.
Maar ja, dan nog moet je maar vertrouwen, of niet, op wat die geest ziet en verklaart.