De Chinese vervolging van de Tibetanen in het land gaat door met hardhandig optreden, veroordelingen, moorden, intimidatie en pesterijen van personen die zich niet houden aan het zogenaamde beleid van Peking. Volgens Radio Free Asia heeft China de leiders van twee districten die momenteel deel uitmaken van de provincie Sichuan opgedragen de plaatselijke Tibetanen te beletten het verbannen hoofd Kirti rinpoche van hun invloedrijkste klooster te eren op zijn 80ste verjaardag op 8 augustus, onder meer door middel van berichten op het internet, waaruit blijkt hoezeer de Tibetanen momenteel in Tibet onderdrukt worden en zich niet kunnen uiten.
Tibet Press meldde dat er 60 jaar zijn verstreken sinds de Dalai Lama samen met vele Tibetanen door China werd gedwongen Tibet te verlaten en vluchteling werd in India. De recente pogingen van China om Tibet, zijn religie en identiteit te siniseren, vormen echter een bedreiging. China erkent dat het boeddhisme de hoeksteen is van de Tibetaanse identiteit en heeft daarom alles in het werk gesteld om het belang ervan af te zwakken, aldus Tibet Press.
China beweert dat het Tibet “vreedzaam heeft bevrijd”, terwijl het het dak van de wereld is binnengevallen en er nog steeds de controle over uitoefent, waar het grove schendingen van de mensenrechten begaat, meldde TRC. De religieuze onderdrukking in Tibet is in de loop van de decennia toegenomen en China’s voortdurende aanvallen op Tibetanen maken deel uit van het proces van de volledige Sinisering van de Himalaya-regio door Peking.
Vorige maand heeft de China Boeddhistische Associatie, opgericht in het jaar 1953, een bericht uitgegeven met de tekst: “Bericht over de boycot van illegale missionaire activiteiten van Tibetaanse boeddhistische monniken” in de provincie Guangdong, schreef Choden Dolma in Bitter Winter. De belangrijkste reden achter deze aankondiging was de groeiende ontevredenheid met de China Boeddhistische Associatie die ook onafhankelijke boeddhistische leraren en Tibetaanse monniken uitnodigden, zowel uit historisch Tibet als van overzee. Volgens de auteur viel het oproepen van boeddhistische leraren niet in goede aarde bij de Communistische Partij, omdat dit hints gaf voor de vorming van een onafhankelijke boeddhistische kring buiten hun greep en macht.