Al een paar weken meditatie kan de werking van de menselijke hersenen verbeteren, zo blijkt uit een recente studie onder leiding van wetenschappers van de Binghamton University en de State University of New York. De bevindingen van de studie zijn gepubliceerd in het tijdschrift ‘Scientific Reports’.
Miljoenen mensen over de hele wereld zoeken mentale helderheid door middel van meditatie, de meeste in navolging van of geïnspireerd door de eeuwenoude praktijken van het boeddhisme. Wetenschappelijk gezien is het echter moeilijk gebleken om de effecten van meditatie op het menselijk brein aan te tonen.
In de studie van het Thomas J. Watson College of Engineering and Applied Science van Binghamton University werd nagegaan hoe het beoefenen van meditatie gedurende slechts een paar maanden de hersenpatronen van 10 studenten in het Scholars Program van de universiteit veranderde. De kiem voor het onderzoek werd gelegd door assistent-professor Weiying Dai en docent George Weinschenk. Weinschenk is een meditatiebeoefenaar die al heel lang mediteert.
Dai heeft onderzoek gedaan naar het in kaart brengen van de hersenen en biomedische beeldverwerking, en tijdens haar promotie aan de universiteit van Pittsburgh volgde ze patiënten met de ziekte van Alzheimer met behulp van MRI- scans. Zij is geïnteresseerd in hersenonderzoek om te zien hoe onze hersenen echt functioneren en hoe alle verschillende soorten ziekten onze hersenen beïnvloeden.
Aan het begin van het semester werden van de deelnemers in de Cornell University MRI-scans van hun hersenen gemaakt. Weinschenk leerde de studenten hoe ze moesten mediteren, vertelde hen om vijf keer per week gedurende 10 of 15 minuten te oefenen, en vroeg hen om een dagboek bij te houden van hun beoefening.
De resultaten toonden aan dat meditatietraining leidde tot sneller schakelen tussen de twee algemene bewustzijnstoestanden van de hersenen. Eén daarvan wordt het default mode netwerk genoemd, dat actief is wanneer de hersenen in wakkere rust zijn en niet op de buitenwereld zijn gericht, zoals tijdens dagdromen en gedachten-wandelen. Het andere is het dorsale aandachtsnetwerk, dat actief is bij aandachtvragende taken. De bevindingen van de studie toonden aan dat meditatie de hersenverbinding tussen en binnen deze twee hersennetwerken kan versterken, wat wijst op het effect van meditatie op het snel schakelen tussen de geest die afdwaalt en het richten van de aandacht, en op het vasthouden van de aandacht als die eenmaal in de aandachtige toestand is.
(De andere) Dick zegt
Hm, klinkt interessant maar ik mis wat relevante informatie zoals de omvang van de studie en wat voor soort wetenschapper Dai is.
Joop Ha Hoek zegt
In de studie van het Thomas J. Watson College of Engineering and Applied Science van Binghamton University werd nagegaan hoe het beoefenen van meditatie gedurende slechts een paar maanden de hersenpatronen van 10 studenten in het Scholars Program van de universiteit veranderde.
De kiem voor het onderzoek werd gelegd tijdens een informeel gesprek tussen assistent-professor Weiying Dai en docent George Weinschenk, MA ’01, PhD ’07, beiden van het departement Computerwetenschappen.
Weinschenk is een meditatiebeoefenaar die al heel lang mediteert. Zijn vrouw werkte als administrateur in het Namgyal klooster in Ithaca, de Noord-Amerikaanse zetel van het persoonlijke klooster van de Dalai Lama. Hij ontwikkelde zeer hechte vriendschappen met verschillende van de monniken. Ze trokken samen op, en hij kreeg zelfs onderricht van een aantal van de leraren van de Dalai Lama. Hij behaalde na een studie een certificaat in boeddhistische studies.
Dai heeft onderzoek gedaan naar het in kaart brengen van de hersenen en biomedische beeldverwerking, en tijdens haar promotie aan de universiteit van Pittsburgh volgde ze patiënten met de ziekte van Alzheimer met behulp van magnetische resonantie imaging (MRI) scans.
Eric zegt
Mooi dat onderzoek dit heeft aangetoond. Wetenschap en oude wijsheid komen vanzelf samen.
Jammer dat in het artikel niet vermeld staat wat de functie van dit Default mode netwerk (DMN) is. Zo kunnen we niet zien wat het belang is van dit netwerk. Vanuit mijn kennis als neurotherapeut en mindfulness trainer belicht ik dit graag: Dit DMN is een netwerk dat actief is als we ‘niets’ doen. Je zou in goed Nederlands kunnen zeggen: je rustbrein. Dit netwerk is cruciaal bij het verwerken van informatie, integratie van wat je geleerd hebt en introspectie van jouw rol en positie ten aanzien van de taken die je uitvoert. Het is dus niet zo —zoals de meeste mensen denken— dat als we niets doen ons brein ook niets doet. Integendeel. Het brein is die rust toestand aan het leren, zich aan het klaar maken voor de volgende belasting en dit netwerk speelt een belangrijke rol bij zelfreflectie. Je zou kunnen zeggen dat je brein dan in de zijn-modus staat. Het speelt een belangrijke rol bij het ontwikkelen van je persoonlijkheid.
Maar we moeten ook zeggen wat er gebeurd als we dit DMN niet activeren. Wat gebeurt er als we dat default mode netwerk, ons rustbrein onvoldoende activeren? Wat er dan gebeurt is dat we niets meer leren, we kunnen dat wat we doen niet meer integreren in het geheel van ons leven en we raken uiteindelijk de grip op onszelf kwijt. Het resulteert in alleen maar rennen en doen, zonder dat we ons afvragen of het zin heeft. Uiteindelijk kan een burn-out het gevolg zijn.
Het activeren van het DMN is belangrijk voor het ontwikkelen van zelfreflectie, creativiteit, leervermogen, zingeving, etc. zaken die we in deze wereld hard nodig hebben. Je kunt hier meer over vinden in mijn blog brainmirror.nl/stress-en-burn-out-voorkomen-gebruik-je-rustbrein/