Een soepkar met daklozen, boeddhisten en het Leger des Heils

Het Leger des Heils vangt steeds meer mensen op die elders door een afnemende financiering van hulp en zorg niet meer terecht kunnen. Zo meldden kranten en tv gisteren. In februari 2013 plaatsten we dit artikel over het Leger, een verslag van een avondlijke tocht met boeddhisten en medewerkers van het Leger des Heils door Amsterdam. Opdat we het lijden van duizenden mensen niet zullen vergeten herplaatsen we dit artikel vandaag.

De tientallen Amsterdamse dak-en thuislozen die gisteravond op verschillende locaties in de rij stonden voor de zogenoemde soepkar van het Leger des Heils, reageerden verrast op de aanwezigheid van de abt van de Fo Guang Shan He Tempel aan de Zeedijk, de eerwaarde Miao Heng Shih die hen broodjes met (pinda)kaas aanreikte. ‘U bent een engel die neerdaalt uit de hemel’, omschreef een van de mannen haar aanwezigheid.

De afspraak werd al vorig jaar september gemaakt toen kapitein Wim Bijl en zijn vrouw Sonja van het Leger een bezoek brachten aan de tempel. Ze zitten in dezelfde branche maar hadden elkaar nog nooit ontmoet. André Kalden, voorzitter van de Boeddhistische Unie Nederland (BUN) nam het initiatief voor die ontmoeting. Na een middag kennismaken werd afgesproken dat Leger des Heils en boeddhisten van de tempel en André Kalden op een moment gezamenlijk met de soepkar de stad in zouden trekken en dak-en thuislozen van soep, broodjes en aandacht zouden voorzien. En gisteravond was het dan zo ver. De stad lag er donker en koud bij.

Nu was het Leger des Heil de gastheer voor de boeddhisten van de tempel, onder wie vicevoorzitter Winnie van BLIA, de lekenorganisatie van de tempel, en de BUN. Alvorens er met de soepkar op uit te trekken werden ze ontvangen in gebouw De Haven van het Leger aan het Hekelveld. Na een korte rondleiding kon het eigenlijke werk beginnen, of, zoals kapitein Bijl het uitdrukt: het laven met soup, soap en salvation.

André Kalden zegt onder de indruk te zijn van de ervaring die hij gisteravond opdeed. ‘Eigenlijk maakt het niet uit van welke richting of religie je bent. Het goede willen doen is niet alleen voor boeddhisten. Waarden als compassie en vrijgevigheid zijn universeel. Dit is wat mij betreft zeker geen eenmalige actie, deze banden beklijven.’

Dat is ook de mening van Kah Kih Yau, woordvoerder van de tempel aan de Zeedijk. ‘Het is een heel bijzondere ervaring. Je ziet deze mensen op straat, dat is een stereotiep beeld,  maar je hebt er geen echt contact mee. Wat wij gisteravond deden past ook echt binnen het humanistisch boeddhisme: hoopgeven, blijdschap, vertrouwen en comfort. Voor de eerwaarde Miao Heng Shih was het ook een bijzondere ervaring om met deze mensen in contact te komen. Ze stak goed de handen uit de mouwen en deelde broodjes met kaas en pindakaas uit. Ze was ook nieuwsgierig naar de leefomstandigheden van deze mensen. Hoe zit het, hoe gaat het? Ze wil dicht bij de maatschappij staan. Er was er een positieve sfeer, er werd veel gelachen. Deze actie is zeker voor herhaling vatbaar. Wij willen hier meer boeddhistische en andere jongeren bij betrekken. Hen inzicht geven hoe andere mensen leven. Daar is zeker interesse voor. Ik had mijn huisgenoten verteld wat ik ging doen. Toen ik gisteravond thuiskwam vroegen ze naar mijn ervaring. Ze gaan nu zeker een keer mee. Het gaat niet alleen om het uitdelen van eten, maar ook om compassie, laten zien dat je er voor anderen bent.’

Kapiteim Wim Bijl legt uit dat de missie van het Leger des Heils niet bij voorbaat gericht is op het verstrekken van soep, brood en fruit aan dak-en thuislozen, maar dat zich in die groep ook mensen melden die niet meer rond kunnen komen, en problemen hebben met het betalen van huur, gas, water en licht. ‘Ze krijgen dan in ieder geval drie keer per week van ons brood en een kop warme soep.’ Hoe groot de groep is kan Bijl niet zeggen, zelfs bij de gemeente is dat onbekend. Bijl en zijn vrijwilligers ontmoeten bij elke levering ongeveer honderd mensen, van wie er ook bij zijn die niet alleen voor het eten komen maar ook voor het contact, een warm woord. Veel mensen denken dat ze een dakloze wel kunnen herkennen, ze hebben een stereotiep beeld van deze mensen.  De kapitein: ‘De meeste echter zijn goedgekleed en niet als een op straat levende te herkennen. Onder hen ook academici en zogenaamde zorgmijders, die het contact met de zorgstaat hebben verbroken. ‘Bijl zegt tevreden te zijn met de inzet van de Chinese vrijwilligers en André Kalden. ‘De taken waren verdeeld en dat ging goed. Enkele mensen herkenden de mensen van de Tempel en spraken hen aan. Ik merkte gisteravond dat het boeddhisme en het leger grote raakvlakken hebben met elkaar. Ze gaan beiden uit van de mens, dat je er mag zijn.’ Komende zomer wil Bijl opnieuw een beroep doen op deze vrijwilligers. De mensen die hulp nodig hebben zijn dezelfden, maar de omstandigheden weer anders.