Pascalle Klein is samen met drie andere mensen bezig met het verzamelen van steun en handtekeningen voor een burgerinitiatief. De vier willen uiteindelijk meer respect voor al het leven (natuur/milieu en dieren) en zijn bezig met een petitie met als doel om de vleesreclames op televisie te verminderen en uiteindelijk te verbieden. Dit betekent dus dat mensen nog steeds kunnen kiezen om vlees te eten, maar er geen extra stimulatie meer is. De vleesconsumptie schaadt volgens de initiatiefnemers het milieu en er is nauwelijks respect voor de dieren. Ook wordt door het voedingscentrum aangeraden om vlees met mate te eten omdat dit negatieve gevolgen kan hebben voor onze gezondheid.
Komend weekeinde beginnen de initiatiefnemers op de Veggie Winterfair voor het eerst met het actief verzamelen van handtekeningen. Uiteindelijk zijn er 40.000 nodig om het voorstel te kunnen presteren aan de Tweede Kamer.
“Een onsje minder vleesreclame alstublieft!” is een initiatief dat zich inzet voor een betere, duurzame wereld, en wel via de regulering van en uiteindelijk een verbod op vleesreclame. Want in Nederland eten we nog steeds veel te veel vlees en een vermindering van onze vleesconsumptie is in lijn met de ambities van de Nederlandse overheid. Maatregelen op dit vlak, zoals vleestaks of gedragsbeïnvloedingscampagnes, lijken lastig, maar wat we wél en ook per direct kunnen doen is de minimale maatregel van het stoppen met het stimuleren van de vleesconsumptie, namelijk via reclame, overal om ons heen. De initiatiefnemers gaan voor een stop op vleesreclame!
“Tell me what you eat and I’ll tell you who you are” (Jean Anthelme Brillat-Savarin, 1825).Wie kent deze uitspraak niet. Maar anno 2017 lijkt de aanpassing “Tell me what you eat, and I tell you.. your surroundings” op zijn plaats. Wat wij eten, onze voedselcultuur en ons eetpatroon wordt bepaald door waar we mee omringd worden. Op straat, in openbare gelegenheden, op televisie en via advertenties op onze smartphones, worden we continu gestuurd richting ongezond en onduurzaam eten met vlees in de hoofdrol.
Reclame heeft de kracht om het gedrag van de consument te beïnvloeden (Harris, Bargh, Brownell, 2009). Echter kunnen campagnes voor gezond gedrag en gezonde producten niet opboksen tegen de immense budgetten van de grootmachten in het beïnvloeden van ons gedrag: de fastfoodketens, supermarkten en traditionele A-merken (Vrij Nederland ‘Waarom we nog steeds vlees eten en hoe we dat veranderen’). Het uitblijven van reclame op haar beurt, voorkomt volgens het team prikkels richting bepaald gedrag. Oftewel: een stop op reclames voor vlees, voorkomt dat men continu gestuurd wordt richting het consumeren ervan. Het is een eerste stap in de weg richting een eetpatroon met minder dierlijk en meer plantaardig, zeker als marketingbudgetten daarbij verschuiven naar promotie van plantaardige producten.
Tot nu toe blijven maatregelen om consumentengedrag te beïnvloeden uit, ondanks de ambitie van de overheid de vleesconsumptie in Nederland rigoureus terug te brengen; de meest recente richtlijnen van het Voedingscentrum dat we de helft minder vlees zouden moeten eten; en het recente rapport van het RIVM (‘Wat ligt er op ons bord?’) dat bepleit dat we minder vlees moeten eten, zowel voor onze gezondheid als voor het klimaat. De overheid grijpt niet in onder het mom van ‘niet betuttelen’ of omdat de gevolgen van iets als het invoeren van een vleestax, niet te overzien en niet eenvoudig door te voeren zijn. Een verbod op reclame die vleesconsumptie bevordert is de mildste maatregel denkbaar. Voor de industrie blijven er genoeg producten over om de marketingbudgetten aan te besteden en voor de consument verandert er niets substantieels omdat vlees niet direct duurder wordt.
Het team: ‘Na reclame voor roken en kindermarketing voor snoep is het tijd dat we ook het taboe rond marketing voor vlees wegnemen en aandacht vragen voor de misvatting dat het geoorloofd moet zijn om in Nederlandse context reclame te maken voor een van de meest milieubelastende en gezondheidsbedreigende gewoonten van de Nederlander: overconsumptie van dierlijke eiwitten. De afgelopen 65 jaar vroegen Nederlandse slagers steevast “Mag het een onsje meer zijn?” Anno 2017 zou het tegenovergestelde, “een onsje minder”, de norm moeten zijn en vragen we om minder vleesreclame. Met “Een onsje minder vleesreclame alstublieft!” starten we een lobby, met om te beginnen het verzamelen van tenminste 40.000 handtekeningen om dit initiatief te kunnen presenteren aan de Tweede Kamer. Intussen voeren we gesprekken met diverse instanties die ons verder helpen om werk te maken van de regulatie van reclame voor vlees. Een mildere stap richting een gezonder en duurzamer eetpatroon stimuleren is toch niet denkbaar?! Dus waarom beginnen we niet direct, met Een onsje minder vleesreclame alstublieft!’
Een onsje minder is een initiatief gevormd door een groep vrijwilligers die bewustwording creëren over de negatieve effecten van de vleesindustrie en de voordelen van een plantaardig eetpatroon. Initiatiefnemers van deze campagne zijn Armanda Govers (Even Geen Vlees), Natascha Kooiman (Smaackmakers), Tinja Ziener (The Earthlings Experience Netherlands) en Pascalle Klein. Samen werken wij aan een duurzame toekomst door de transitie naar een plantaardige leefstijl aan te moedigen en de consumptie van dierlijke producten en bijproducten te reduceren, beginnend met de meest prominente drijfveer achter de overmatige vleesconsumptie: reclame. Ons doel is om vleesreclame landelijk te verminderen en uiteindelijk te verbieden.
Categorieën: Nieuws, Dierenwelzijn, Voedsel, Politiek, Gezondheid, Misbruik
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
Spijtig dat dit schitterende initiatief weer tot Nederland alleen is beperkt terwijl men Vlaanderen zo mee in het bad had kunnen nemen. En vergeet niet dat er een grote vleeshandel is tussen Noord- en Zuiderburen. Groot denken stopt niet aan grenzen.
Rob