• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

De herontdekking van de natuur

19 januari 2020 door Ksaf Vandeputte

Een scholier en een student begonnen in België wekelijks een betoging te organiseren om onze politici aan te sporen om meer haast te maken met een echt klimaatbeleid. Zij werden geïnspireerd door een kleine maar erg spraakvaardige scholier uit Zweden die eenzaam op de stoep van een overheidsgebouw zat te betogen. Binnen enkele weken kregen zij navolging in de rest van de wereld. ‘We zijn niet kwaad, we zijn bang,’ zei één van hen.

‘Jongeren reageren vaak te emotioneel. Zij moeten nog leren geduldig te zijn, angst is geen goede raadgever,’ schrijft een commentator. Een andere vraagt zich af: ‘Mogen kinderen van kleuterscholen en lagere scholen zomaar ingezet worden om deel te nemen aan de klimaatbetogingen tijdens de lesuren?’ De meest gewiekste rechtse politicus van Vlaanderen zegt: ‘Die jongeren zouden moeten vertrouwen op technologische oplossingen. Wij stellen geen fatalisme voor maar ecorealisme.’ De man verwoordt de algemene tendens van het neoliberalisme: ‘Stel gerust moeilijke vragen maar vraag je vooral af wat jijzelf kan doen. Heb zelfvertrouwen.’ Vrij vertaald: wees mondig, maar stel niet heel ons maatschappelijk systeem in vraag.

Ik ben trots op deze jongeren, een generatie die nu eens niet enkel bezig is met smartphone en hippe kleren, tieners die zich bewust zijn van een toekomst en een maatschappelijke verantwoordelijkheid die blijkbaar te abstract zijn voor veel volwassenen. Gelukkig zijn er ook veel volwassenen die blij zijn met deze jongerenbeweging. Het is waar dat angst verlammend kan werken. Maar waar we vooral bang voor moeten zijn is dat we we één dezer wellicht weer overgaan tot de waanorde van de dag.

Al in 1991 schreef de bioloog Rupert Sheldrake ‘De wedergeboorte van de natuur.’ Daarin staan inzichten die we ons blijkbaar nog altijd eigen moeten maken. Dat we ons als mens boven de natuur plaatsen waardoor we het vanzelfsprekende recht lijken te hebben om deze planeet ongestraft leeg te plunderen en te vergiftigen. Dat we ons als mens buiten de natuur plaatsen waardoor we onze wortels en onze afhankelijkheid verloochenen, om vervolgens verbaasd te zijn dat we ons vervreemd voelen, gestresseerd zijn, steeds meer allergieën en angststoornissen hebben. Om maar een paar ongemakken te noemen.

Daartegenover stelde Sheldrake het -nog steeds controversiële- inzicht dat letterlijk niets op zichzelf bestaat. Niet op het atomaire of subatomaire niveau, noch op moleculair, cellulair, menselijk, planetair en zelfs galactisch gebied. Alles is georganiseerd in velden van onbegrensde energie. Alles beweegt zich binnen aantrekkingsgebieden naar een ‘doel’ toe, zelfs al verloopt die beweging chaotisch en is dat doel enkel een heel tijdelijke toestand van evenwicht. Uiteindelijk ontstaan na een selectieproces van trial and error praktisch altijd patronen, gedragen de fenomenen zich volgens ‘gewoonten’ met herkenbare karakteristieken en ‘levenscycli.’ Zoals dieren en mensen gewoonten doorgeven, blijken ook elementaire deeltjes, planeten en melkwegstelsels informatie uit te wisselen. Dit gebeurt over -voor ons menselijk bewustzijn- ongelimiteerde afstanden. Alsof al het bestaande een leerproces doormaakt.

Het is grappig én schrijnend dat een wetenschapper als Sheldrake uiteindelijk, logischerwijze, pleitte voor meer zorg voor onze planeet, maar naliet te vermelden dat zijn inzichten al duizenden jaren oud waren. Eén van de fundamentele inzichten van Boeddha was ‘het afhankelijk ontstaan’ van al wat bestaat. Alles hangt af van iets anders, van een bepaalde oorzaak binnen bepaalde omstandigheden. Alle fenomenen worden gevormd in een eindeloze keten, een doorgaand proces van oorzaken en gevolgen. In de Veda’s, de teksten van de nog oudere Hindoecultuur had men het al over ‘Het net van Indra.’ Men wist dat in het rijk van de god Indra een prachtig net hangt dat zich tot in het oneindige in alle richtingen uitstrekt. De wever van het net heeft in elk knooppunt een glinsterend juweel opgehangen. Wie van dichtbij naar zo’n juweel kijkt, ziet daarin alle andere juwelen weerspiegeld. En ook in dit gereflecteerde juweel worden alle andere juwelen weerspiegeld, een proces dat oneindig doorgaat…

Momenteel lijken we als mensheid in de fase van onze levenscyclus te zitten waarin we de oude intuïtieve kennis over het net van Indra dringend aan mekaar moeten doorgeven, in alle richtingen van deze planeet en tot in het oneindige herhaald. We hebben zoveel invloed en verantwoordelijkheid dat we ons niet langer kunnen opsluiten binnen nationaliteiten, geloofsovertuigingen en deelwetenschappen. Moeder aarde laat het afweten en begint ons van zich af te schudden als een merrie die wel bereden wil worden maar niet onderworpen. We hebben de teugels in handen maar we zullen enkel de juiste richting vinden als we samenwerken met de natuur. Van dichtbij bekeken zijn we daarvan een schitterend onderdeel, maar als je het ruimer bekijkt een héél klein onderdeeltje.

Tijdens een retraite die ik volgde bij Thich Nhat Hahn vroeg een jong meisje aan onze leraar: ‘Zou het kunnen dat de aarde kapotgaat als we haar zo blijven vervuilen?’ De doorgaans erg aimabele, immer glimlachende Thich Nhat Hahn antwoordde vrij korzelig: ‘Natuurlijk kan dat! Het leven zelf gaat door, maar de mens bestaat niet voor eeuwig hoor!’ Ik was aanvakelijk wat geshockeerd door dit eerder botte antwoord op de bekommernis van het naïeve meisje. Maar het is wel de realiteit, we moeten onszelf geen sprookjes wijsmaken. Dat de mensheid zichzelf kapotmaakt hoeft geen defaitisme op roepen, we kunnen ook met geheven hoofd de ondergang tegemoet treden. Ondertussen leven we zo positief ingesteld als we kunnen, ongeacht het resultaat. Thich Nhat Hahn heeft meegemaakt hoe de Fransen en de VS zijn land kapot bombardeerden, maar hij blijft wel onvermoeibaar retraites organiseren en boeken schrijven. Misschien geven we die houding tijdig door aan een andere intelligente beschaving in het universum, via het leerproces dat Sheldrake beschreef.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Gezondheid, Milieu, Natuur, Pakhuis van Verlangen Tags: het net van Indra, Ksaf, Rupert Sheldrake, Thich Nhat Hahn, veda's

Lees ook:

  1. Waar is het ego van mijn vader gebleven (3) – geworteld zijn
  2. De kaars en de vlam
  3. Het kind met ons oorspronkelijke gezicht
  4. Het jaar 2018 – de driehonderdenzesendertigste dag – radicalen

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Piet Nusteleijn zegt

    20 januari 2020 om 12:34

    ‘We kunnen ook met geheven hoofd de ondergang tegemoet treden’
    Een geheven hoofd..is dat met een opgewekt gemoed?
    Is dat moedig voorwaarts gaan?
    Volgens mij betekent het; beseffen, zien, hoe mooi het leven en de natuur is en alles doen wat in je vermogen ligt voor de bescherming en verzorging van het leven en de natuur.

Primaire Sidebar

Door:

Ksaf Vandeputte

De Vlaming Ksaf Vandeputte (1952) werkt als maatschappelijk werker en psychotherapeut. Hij is zeer geïnspireerd door het boeddhisme, meditatie en psychotherapie vormen volgens hem twee polen van eenzelfde gebied. Hij is lid van twee sangha’s in Vlaanderen en gewijd door Dharmavidya (David Brazier), maar even goed geïnspireerd door Thich Nhat Hanh en Ton Lathouwers. www.meditatief.be 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 5 maart 2021 - 7 maart 2021
    Retreat The Nectar of Healing and Well-being (online)
  • 6 maart 2021
    introductiecursus vipassana meditatie
  • 7 maart 2021
    Open les Kum Nye Tibetaanse Yoga | Online
  • 7 maart 2021
    Discovering Padmasambhava (online)
  • 8 maart 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Stijlfiguren niet-weten: antithese
  • Het jaar 2021 – dag 64 – tuinpadvanmijnvader
  • Door China bezet Tibet opnieuw op één na minst vrije regio ter wereld
  • Interview Dingeman Boot over twijfel, nieuwsgierigheid en vertrouwen
  • Boeddha in de bajes – Rob en Bert

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens