In een week tijd zijn twee vrouwen, die een retraite volgen aan de Sakya International Buddhist Academy in W-boom, in de buurt van Buchan, een kleine stad ongeveer vier uur ten oosten van Melbourne, Australië, in de bossen rond het centrum verdwaald.
Vorige week bracht de Nederlandse Veronique Biunkens (41) vijf dagen in haar eentje in het bos door. Zij verliet op zeven januari het boeddhistische retraitecentrum voor een boswandeling en raakte de weg kwijt. Zij werd pas na vier dagen door de instelling als vermist opgegeven bij de politie. Op twaalf januari werd ze uiteindelijke gevonden bij een kreek in het bos. De politie onderzoekt waarom haar verdwijning pas op elf januari werd gemeld.
Een andere vrouw (44) verdween deze week uit het centrum en verdwaalde in het bos waar zij 27 uur in haar eentje doorbracht. Zij was totaal gedesoriënteerd en slechts op vijf minuten lopen van het retraitecentrum toen ze werd gevonden.
Sjoerd Windemuller zegt
Met al die oude boeken van dode leraren en meesters, vindt je kennelijk toch de weg niet.
Joop Ha Hoek zegt
Nog erger is dat ze je niet missen als je vijf dagen in een bos zwerft.
Sjoerd Windemuller zegt
Dat is wat mij betreft een ontwikkeling in het westers boeddhisme die mij steeds minder invoelbaar voorkomt, maar die wellicht samenhangt met een goed gefinancierde afhankelijkheids dynamiek van ‘meesters, leraren en rondshoppende volgelingen ‘.
Het is Newage big business geworden, waarin voor het toneel goed wordt betaald met een verplichte “dana”.
Hoe verzin je als redelijke denkende mensen zo’n moreel mentaal model, waarin het ik/ego zo overheerst, dat de situatie van je mede retraite deelnemers je zo kan ontgaan?
Deze manier van doen kun je best boeddhistisch noemen, maar heeft toch geen bal meer te maken met datgene waar Gotama boeddha mee bezig was.
Het lijkt meer en meer een grote corrupte klerezooi te worden, waarin door de z.g. lieden met transmissie (wat de fuck dat dan ook mag voorstellen ) naar eigen inzicht een goede boterham en positie bij elkaar gekletst wordt.
Ik wil niemand beledigen, maar zou het voorstel om de naam ‘boeddhistische. …………?’ op te heffen van harte steunen.
Weg met de verpakking van de rotzooi, alles goed uitzoeken wat het bewaren de moeite waard lijkt, en dan serieus opnieuw beginnen met de beoefening van de 4 waarheden en het 8 voudig pad.
Verder vriendelijk en wijs met anderen omgaan om zo aldoende het zaad van boeddha te zaaien.
Nooit meer moeilijke verhalen of teksten, maar eenvoudig en passend bij de mensen die je tegenkomt.
En vooral nooit, maar dan ook nooit meer om dana of geld vragen, of jezelf autoriteit laten aanmeten of je beroepen op jouw plek in de fuckstamboom.
Misschien komen alle mensen van goede wil dan samen ergens waar die man het 2500 jaar over had in zijn sutra van de diamant, die hij wel zo bedoelde, maar niet zelf geschreven had.
Leef dit leven
En kijk niet om
Doe je ding
En blijf prettig dom!
fanny-rose zegt
Helaas, ondanks de waarheid van de dharma, veel waarheid in wat je zegt,
Fanny-Rose
Nic Schrijver zegt
Uit het artikel blijkt niet wat de oorzaak is van het verdwalen.
Als mensen werkelijk 5 dagen rond willen lopen in een bos waar ze kunnen verdwalen geef ze dan tenminste vuurpijlen mee,meldingsapparatuur (telefoon,portofoon) en een rantsoen voor een x-aantal dagen.
Dit soort gebeurtenissen zijn praktisch te ondervangen.
Harry Ockhuysen zegt
@Sjoerd Einde Müller
Dank voor je reactie die woorden geeft aan wat mij al enige tijd bekroop.
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
Voor diegene die nooit in een Australische retreat center of Forest monastery zijn geweest lijkt dit moeilijk te begrijpen.
De Australische Bush is onverbiddelijk, je kunt op een paar honderd meter weg van het centrum al verdwalen.
Dit gebeurd vaak in alle delen van Australia, vooral door buitenlanders die geen idee hebben dat een ‘boswandeling’ iets anders is als ‘Bush walking’.
Dat niemand je mist is ook niet zo vreemd want dikwijls mediteer je in isolatie in een hut en zie je niet of nauwelijks iemand. Het is altijd belangrijk iemand te laten weten dat je buiten het centrum gaat of de Bush ingaat. De ‘Bush’ is geen bos met paden maar een wilde omgeving waar niets herkenbaar is.
Wat dit te maken heeft met New Age business of wat ook maar ontgaat me een beetje…. Nederland zou ook een geweldige plek zijn om Bos centers te hebben waar men in stilte en eenzaamheid kan zijn voor een poosje
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
@Sjoerd Windemuller…
“Het lijkt meer en meer een grote corrupte klerezooi te worden, waarin door de z.g. lieden met transmissie (wat de fuck dat dan ook mag voorstellen ) naar eigen inzicht een goede boterham en positie bij elkaar gekletst wordt”.
Nog even terug naar wat Sjoerd schreef… er zit misschien een kern van waarheid in??
Er zijn echter heel veel Centers en Woud kloosters in de wereld waar veel mensen hard werken om anderen in de gelegenheid te stellen in ‘solitary retreat’ te gaan zonder er ook maar een Dollar of Euro voor te vragen.
Voor diegene die hun geld en energie steken om anderen in de gelegenheid te stellen om naar binnen te keren is dit een grove veroordeling gemaakt uit onwetendheid.
Sjoerd Windemuller zegt
Ik ben het helemaal met je eens als ik zonder aanziens des persoons iedereen over gelijke kam zou scheren. Niets is minder waar.
Wie mijn reactie goed gelezen heeft, weet dat ik het niet heb over hen, die uit (de beoefening van ) vrijgevigheid, zonder zich belangrijker voor te doen en zonder financiële bijbedoelingen, zich op eenvoudige onbekommerde gastvrije wijze inzetten om anderen te stimuleren hun eigen boeddhapad, taoweg, of welke weg dan ook te volgen.
Deze integere en niet op eigen gewin (financieel of psychologisch ) personen hebben mijn respect. Of ze Jood of Christen zijn, Atheïst, Boeddhist of Taoïst, het maakt mij niet uit.
Voor de anderen, die ik al aangeduid heb is mijn mening zoals verwoord.
Door het boeddhistisch curriculum uit te mesten, kunnen we het onderscheid wellicht helderder krijgen.
Sjoerd Windemuller zegt
Samenvattend vind ik dat je niet ingaat op mijn kritiek op de groei van een steeds materialistischer boeddhisme, maar beste Nirvair, je maakt je er vanaf door mijn stuk globaal te diskwalificeren.
Ik gun je graag een tweede kans om je er minder gemakkelijk van af te maken en meer genuanceerd te reageren, zoals het een echte serieuze boeddhist betaamd.
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
Sjoerd, je hebt wellicht gelijk als je stelt dat er een ontwikkeling in het westers boeddhisme is die misbruik maakt van goedgelovigen en ‘gullible people’ En het daardoor materialistisch doet lijken…. Ook deze trend heb ik in de Dharma meerdere keren waargenomen!
Het is daarom ook absoluut niet de bedoeling je schrijven te diskwalificeren, het lijkt echter (m.i.) een onjuiste en be/veroordelende uiting die globaal overkomt, niet zozeer in reactie op het oorspronkelijk bericht ‘boeddhistisch retraitecentrum meldt vermissing vrouw niet’ maar een uiting van frustratie door mogelijke eerdere ervaringen met leraren of ‘z.g. lieden met transmissie’ of centrums die corrupt zijn.
De woorden ‘jouw plek in de fuckstamboom’ wat dit ook moge betekenen, lijken meer in reactie op een persoonlijke ervaring dan op het vermist raken van iemand aan de andere kant van de wereld?
Be well…
Sjoerd Windemuller zegt
Beste Nirvair, het is geen persoonlijke ervaring, zoals je oppert, die mij tot dit stukje inspireerde, maar mijn stijgende verwondering en ongeloof over het ongebreidelde uitbaten van het begrip ‘boeddha’ en alle daarvan afgeleide woordvormen en toegerekende betekenisvelden.
Bv dat gevalletje fuckstamboom.
Het verhaal wil dat de weledele heer Gotama, die zichzelf als een boeddha kwalificeerde, benadrukte dat zijn persoon geen opvolger behoefde.
Wat schetste mijn verbazing toen ik in een grijs verleden vernam dat volgelingen zich een stamboom hadden aangemeten om zich zo op Gotama ’s autoriteit te kunnen beroepen.
Laat ze het verder. .. bij de Dharma houden en zichzelf niet omhoog steken.
Nogmaals, de oprechte bescheiden monniken niet te na gesproken.
Daar gaat het mij om. Zorg voor elkaar, zo benadrukte Gotama volgens het verhaal, is een basis voor de beoefening.
Iemand die 5 dagen kan verdwalen, zonder gemist te worden, is ook in de bush een blamage voor zg boeddhisten.
Een illustratie van een westerse individualistische gelukszoekerij.
Spiritueel materialisme.
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
Hi Sjoerd, helemaal mee eens!
Een stamboom die naar de (lineage) of directe lijn van de Boeddha zou leiden is verzonnen door diegene die zichzelf status proberen aan te meten. Het hele begrip van lineages en voertuigen in het Boeddhisme is gebaseerd op het in hokjes plaatsen van een leer die niet in hokjes verdeeld kan worden.
Jammer genoeg begon dit lang voordat het Boeddhisme naar het westen kwam…
Sjoerd Windemuller zegt
Zeker, lang voordat het boeddhisme naar het westen kwam, daar valt genoeg over te lezen.
Geen rechtvaardiging voor z.g. uit het ‘westen’ afkomstige, of in het ‘westen’ werkende uit het oosten afkomstige ‘leraren’ en ‘meesters’ om er een kapitalistisch verdienmodel in te integreren en zo de groei van het op individualistische spirituele zelfverrijking gerichte ‘spiritueel materialisme’ te stimuleren.
De middelen die daarbij worden toegepast, doen denken aan psychologische strategieën voor oplichting, bedrog en uitbuiting.
Fenomenen die in de forensische psychologie en -psychiatrie al ruimschoots bekend zijn.
Vanwege de in onze grondwet vastgelegde scheiding tussen kerk en staat en onze geloofsvrijheid, kunnen dit soort praktijken echter ongestoord hun gang gaan.
laten we hier deze uitwisseling stoppen, het onderwerp komt ongetwijfeld weer aan de orde.