Jan Veenendaal was geruime tijd begeleider van gedetineerden. Soms uiten gedetineerden zich in proza, poëzie, om hun gevoelens te vertolken.
Een gedicht van een gedetineerde voor in zijn eigen cel en voor iedereen. Alleen nog zelf inkleuren.
Sommige afdelingen hangen vol met kunstwerken die gedetineerden hebben gecreëerd, en laatst heeft een van ‘onze mannen’ speciaal voor het stiltecentrum een kunstwerk gemaakt: een schildering van de Happy Human, het symbool van het humanisme, afgestemd op de kleuren van het stiltecentrum. Een prachtig cadeau!
Waar je bent is onbelangrijk
de ‘hele wereld’ is je gegund.
Hoe je ’t klaarspeelt: niet belangrijk…
Wié je bent, dát is het punt.
Zo worden de grijze muren van de bajes langzaam steeds meer aangevuld met kleuren, en kan zelfs een ogenschijnlijk troosteloze omgeving als deze toch voor sommigen een inspiratiebron vormen.
