• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Interviews » ‘Wil jij als een paria behandeld worden?’

‘Wil jij als een paria behandeld worden?’

3 januari 2017 door Joop Ha Hoek

Een internationale trein raast door het landschap. Voor de Rotterdamse conducteur Bert Heezen (45) is zijn werkplek meer dan een loc met wagons eraan gekoppeld. De stalen kolos noemt hij een rijdende leerschool. Elke reis weer confronteren passagiers hem met zijn tekortkomingen en ongemakken of delen in zijn geluk.

‘Al 18 jaar ben ik treinconducteur, ik houd van mijn vrijheid en wilde graag reizen. Daarom ben ik bij de NS gegaan. Voor die tijd werkte ik bij een reisbureau en heb de hele wereld gezien. Het leven was één grote vakantie. Om de drie weken was ik in een buitenland. Het was een prachtige tijd, dat vind ik nog steeds. Maar toch begon ik iets te missen. Als ik weer thuis was vroeg ik me af, is dit nou wat ik wil? Ik liep mezelf achterna, was onrustig, het was in feite een lege boel. Ik ging boeken lezen, zoals de Ashtavakra Samhita, over het ego en begeerte, en raakte geïnteresseerd in mensen die met anderen bezig waren, zoals dominee Marten Luther King. Dat pakte mij. Daarnaar op zoek ben ik in het boeddhisme terecht gekomen. Daardoor ben ik heel anders gaan leven, denken en handelen. Ik weet nu dat alles maar tijdelijk is en dat daardoor lijden ontstaat.. Dat begeerte een slechte drijfveer is. Nu ik dat weet ben ik een stuk rustiger geworden. In mijn handelen, mijn geest. Dat valt ook collega’s op en mijn baas. Die verbazen zich daarover.’

‘Op de trein leer ik door anderen voornamelijk mezelf kennen. Zo’n vierhonderd passagiers reageren op mij, elke keer weer. Zit ik af en toe niet lekker in m’n vel en ben ik kortaf, dan krijg ik dat terug. Mensen zijn dan vervelend en dat heeft een weerslag op mijn gedrag. Andersom is het ook zo. Vriendelijkheid roept een goede sfeer op. In het gedrag van de reizigers kom ik mijn eigen frustraties tegen, zaken die ik niet heb verwerkt in het leven. Of als ik gehaast ben, doordat ik te kort heb geslapen. Als ik weer thuis ben denk ik na over wat er die reis gebeurde. En leer daar van, pas mij aan. Elke reis weer opnieuw leer ik bij en daardoor leer ik ook mezelf beter kennen.’

‘Het boeddhisme leert mij achter dingen te kijken, de oorzaak van handelen te achterhalen. Wat beweegt mensen om iets te doen, zich op een bepaalde manier te uiten? Vroeger dacht ik altijd dat reizigers vervelende mensen waren, zeurpieten. Nu besef ik dat ik zelf dingen aanstuur, door iets te doen of te laten. Er zijn vervelende reizigers, natuurlijk, want meer dan een miljoen Nederlanders zit aan de antidepressiva. Een deel ervan zit bij mij in de trein. En iemand die geestelijk de kluts kwijt is, daar valt geen logica meer aan te ontdekken. Het gekke is dat meestal niet wordt onderkend hoe ongelukkig zo’n persoon is. De meest makkelijke oplossing voor mij is hem de trein uit te zetten als hij asociaal gedrag vertoont. Maar waarom zou ik me meer inspannen voor een lichamelijke gehandicapte, waar menigeen bij de NS voor in de weer is, dan voor een verward mens? Die is er nog erger aan toe. Je zal zelf maar in zo’n staat verkeren! Ik geef aan hem te accepteren, door soms alleen maar vriendelijk en respectvol met hem om te gaan. Dat probeer ik over te brengen op mijn collega’s, die zo’n iemand alleen maar als een lastpak zien. Je kunt toch niet boos worden op iemand die ongelukkig is, hou ik ze voor. Oh ja, zeggen die collega’s dan. En ze pikken dat op. Als ik ze, soms na een paar maanden, weer tegenkom, zeggen ze, weet je nog dat… En dan ben ik het zelf allang vergeten. Maar hun gedrag is wel veranderd. Of ze zijn boeken gaan lezen over conflicten waar ze wat van opsteken.’

‘Elke dag begin ik met meditatie, meestal ’s morgens vroeg voordat ik naar mijn werk ga. Al is het maar tien minuten, dan is het rustig in mijn hoofd en in de trein. Ik lees nog steeds veel boeken over het boeddhisme, maar wil daar in de toekomst mee stoppen. Het vergaren van kennis is ook een begeerte, een verslaving. Ik heb een foto van een zen-monnik die op een gegeven moment al zijn boeken verbrand. Dat spreekt mij wel aan. Misschien ben ik op een dag ook zo ver.’

‘Het zijn bijna altijd dezelfden die voor onrust in de trein zorgen. Zwervers bijvoorbeeld, die zwart reizen. Die willen alleen maar overleven. Ze zijn fysiek bezig met de dag, niet met morgen. Ze voelen zich genegeerd door de samenleving, die ‘ze niet eens zien staan’. En bedanken mij zelfs, het is te gek voor woorden, als ik ze respectvol aanspreek en ze vraag zich voortaan bij aanvang van de reis even bij mij te melden. Zodat we afspraken kunnen maken. Nu is het maar een zwerver, maar je weet nooit hoe iemand er over tien jaar aan toe is. Ik wil er alles aan doen om zijn toekomst niet te schaden, maar moet me ook aan de regels van de NS houden. Respect tonen is het minste dat je kunt doen. Wil jij als een paria behandeld worden?’

‘Op de trein komt geweld regelmatig voor. Zelf ben ik daar ook een paar keer slachtoffer van geworden. Op een dag kreeg ik flinke klappen van een man die helemaal doorgedraaid was. Op zo’n moment schrik ik en bescherm mezelf door die slagen af te weren. Ik ben gelukkig niet gewelddadig van aard. Ik was zo angstig dat ik bijna de trein niet meer door durfde te gaan. Nadat de dader door de politie eruit was gehaald en verhoord hoorde ik over zijn achtergrond. De man had als kindsoldaat verschrikkelijke dingen meegemaakt, had zijn eigen moeder moeten neerschieten. Zijn agressie was niet tegen mij gericht, maar tegen het uniform. Want op de trein bepaal ik wat er gebeurt. Toen ik het waarom van die klappen begreep hielp het mij het gebeurde te begrijpen. Alles heeft zo een reden in het leven. Alles is anders dan het lijkt.’

‘ Ik kan redelijk goed met verschrikkelijke dingen omgaan. Er zijn collega’s die vreselijk kwaad worden als iemand zich voor de trein werpt. Zelf heb ik het drie keer meegemaakt. Het klinkt misschien gek maar de aanblik zelf doet mij niet zo veel. Natuurlijk vind ik het triest voor het slachtoffer. Maar het waarom intrigeert mij het meest. Wat drijft zo’n mens om een eind te maken aan zijn leven? Hij beseft blijkbaar niet dat emoties komen en gaan. Dat het morgen anders kan zijn omdat de omstandigheden veranderen of doordat je geest die dingen anders interpreteert. Het boeddhisme leert mij met dat soort dingen beter om te gaan. Gelijkmoediger te zijn. Voor uitingen ben ik minder kwetsbaar geworden, omdat ik nu meer weet over hoe ze tot stand komen. En mijn ego is wat geslonken. Het boeddhisme maakt mij sterk, al blijf ik me kwetsbaar opstellen.’

Dit interview verscheen in 2009 in het magazine Vorm&Leegte, een uitgave van Asoka, Rotterdam, in een serie over juist levensonderhoud, een van de aspecten van het achtvoudige pad. De geschetste omstandigheden in het artikel kunnen gewijzigd zijn.

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Interviews Tags: Bert Heezen, conducteur, NS, reizen, trein

Lees ook:

  1. [ S ]

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Klaas zegt

    3 januari 2017 om 21:52

    Leerzaam, zo’n praktijkverhaal. Ik heb vaak gehoord dat we dit leven hebben om ervan te leren. Je kunt dit ook anders zien: leren om steeds beter afgestemd/aangepast te zijn op de werkelijkheid.

  2. Frans-Jozef zegt

    7 januari 2017 om 18:45

    Mooi man, goed bezig die conducteur! Word ik blij van en ontroert me.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 19 augustus 2022 - 21 augustus 2022
    Retraite weekend | Vreugde van zijn: gelukkig zijn | Live | 19-21 aug
  • 22 augustus 2022 - 26 augustus 2022
    3-daagse boeddha vakantie
  • 26 augustus 2022 - 28 augustus 2022
    Retraite weekend | Liefde en Compassie voor jezelf en anderen | Live| 26-28 aug
  • 29 augustus 2022
    Discovering Buddhism open Class
  • 30 augustus 2022
    Inloopavond Maitreya instituut Amsterdam
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Boekbespreking – Vrije staatkundige stellingen

    Erik Hoogcarspel - 17 augustus 2022

    De “Vrije staatkundige stellingen” ademt de sfeer van de moderniteit, de sfeer die het meest treffend werd verwoord door René Descartes, die 15 jaar daarvoor was overleden. Alles wat werkelijk is, is redelijk en alles wat redelijk is, is werkelijk.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – deel 2

    Kees Moerbeek - 14 augustus 2022

    De belangrijkste taak van de rechtvaardige, ‘wiel-draaiende vorst (de rājā cakkavattī) is het opheffen van armoede, die leidt tot diefstal en ander moreel wangedrag. De manier om criminaliteit te bestrijden is niet wreder straffen en de wet strikter toe te passen, maar mensen een gelegenheid en een perspectief bieden om op een eerlijke manier hun brood te verdienen. Hebben de mensen een acceptabele levensstandaard dan berokkenen zij anderen geen kwaad en zal het land vrede en rust kennen.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – Deel 1

    Kees Moerbeek - 7 augustus 2022

    De auteur signaleert een onontkoombare overgang naar een staatsgrenzen overstijgende vervlechting van belangrijke leefomstandigheden op economisch, cultureel, klimatologisch en technologisch gebied. Het verlies van houvast dat dit veroorzaakt valt samen met het verlies van de bescherming door de verzorgingsstaat. Dit wordt verergerd door de onverschilligheid in leidende politieke en economische kringen ten opzichte van de onzekerheid die de veranderingen oproepen. De weerstand die dit alles opwekt neemt op veel plaatsen onder invloed van populistische en autoritaire bewegingen ‘de vorm aan van een afwijzing van anderen, andersdenkenden en andersverschijnende mensen.’

    Woef hé…een signalering

    Erik Hoogcarspel - 4 augustus 2022

    Georg Luck (1926 – 2013) was hoogleraar aan de Universiteit in Baltimore, Verenigde Staten in de klassieke cultuur en talen. Aan het einde van zijn carrière heeft hij op verzoek van een collega een studie uitgevoerd naar een heel aparte groep van filosofen, de cynici. Het wordt cynicus is afgeleid van “hond”, kynos. Deze “honden” predikten voor het volk en leidden talentvolle leerlingen op.

    De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.

    Rob van Boven en Luuk Mur - 2 augustus 2022

    De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Zonder opstaan geen vallen
    • Het jaar 2022 – dag 229 – ontwikkelen
    • Boeddha in de bajes –  De zin van het leven, Chantal
    • De hunkering naar heil en de macht van zelfbedrog
    • Boeken – Je weg vinden in het daoïsme

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens