Mensen willen niet ‘ik’ zijn maar IK! Ze willen het leven OVERMEESTEREN!
Als je niet weet, is het net alsof je gedachten hun uitroeptekens kwijtraken.
Het maakt niet uit in welke traditie je toevlucht zoekt, zodra je begint na te denken schieten de paradoxen als paddenstoelen uit je kop. En dan begint het grote gezwam.
Even heb ik overwogen dit Witboek Niet-Weten De macht van niet-weten te noemen. Dat zou mooi passen in het rijtje ‘De kracht van niet-weten’ van Louis Steeman en ‘De kunst van het niet-weten’ van Willem Geene en ‘De wijsheid van het niet-weten van Estelle Frankl’ en ‘Niet-weten als levenshouding’ van Jan Oegema.
De oxymoronautomaat is een rijtje taalformules waarmee je paradoxale uitdrukkingen genereert. Wie wil dat nou niet?
