Een nieuwe fallus voor de nieuwe mens.
Ondanks zijn zelfverkozen soortnaam van wijze wijze mens (Homo sapiens sapiens), was onze overprezen voorouder in wezen nog een aapmens, die in zijn schaamjaren zijn lul (m/v) achternaliep en de rest van zijn leven zijn neus. Een groot verschil met de mens van de nieuwe tijd, Homo ideus, die zijn hele leven achter ideeën aan holt.
Homo ideus is een ideeënmens, een ideïst; zijn ongeneeslijke obsessie met ideeën heet ideïsme, zijn geestesgesteldheid ideïstisch.
Het vermogen om heilig in ideeën te geloven, of het onvermogen om ze los te laten, ligt ten grondslag aan ieder inhoudelijk geloof en aan elke vorm van fanatisme, variërend van nihilisme tot fundamentalisme, van absolutisme tot relativisme, van lamarckisme tot darwinisme, van communisme tot fascisme, van katholicisme tot hindoeïsme, van dualisme tot non-dualisme, van zen tot waanzin. Die dus meer met elkaar gemeen hebben dan je op het eerste oog zou denken.
In de woorden van meester Visser: De ideeënmens is als een hengelaar die zijn worm aanziet voor een haak. In andere woorden van meester Visser: De ideeënmens is als een worm aan een haak die hoopt dat de vissen bijten.
Volgens de ontdekker van Homo ideus, zelf een ideeënmens die nog niets gevangen heeft, is Homo ideus nu nog een mensbeeld voorgesteld als mensensoort, straks een mensensoort met zichzelf als ideaalbeeld.

Uit DNA-onderzoek blijkt dat het ideïsme zit ingebakken in talloze kopieën van niet muteerbare want zelfreparerende genen verspreidt over alle chromosomen van Homo ideus. De obsessie met ideeën laat zich er volgens genetici onmogelijk uitmendelen. Homo ideus is in dit opzicht onomkeerbaar homozygoot, zowel het individu als de soort, gezegend met en gedoemd tot lichtgelovigheid.
Doorgeslagen ideïsme wordt in DSM-VII ideïtis genoemd, maar dat is een pleonasme. Ideïtis = ideïsme. DSM-VII is net als alle eerdere versies zelf het product van doorgeslagen ideïtis, een dubbelpleonasme, inderdaad: ideïtitis. En het product van acronimitis natuurlijk. Acronimitis is de beruchte en zeer besmettelijke Amerikaanse LetterWoordenStoornis (ALWS, zeg always), net als DENKEN terug te vinden in de categorie OOCU (ook u) van Onbehandelbare Obsessief-Compulsieve Uitwassen.
Ideïsme heb je in soorten en maten. De zevende en hopelijk terminale versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders onderscheidt veertig soorten ideïsme. Ik noem er drie. Sofideïsme is de ongeneeslijke obsessie met filosofische ideeën. Iemand die eraan lijdt heet een sofideïst, zijn geestesgesteldheid sofideïstisch. Spirideïsme is de ongeneeslijke obsessie met spirituele ideeën. Iemand die eraan lijdt heet een spirideïst, zijn geestesgesteldheid spirideïstisch. Theïdeïsme is de ongeneeslijke obsessie met theologische ideeën. Iemand die eraan lijdt heet een theïdeïst, zijn geestesgesteldheid theïdeïstisch.
Verwar ideïsme niet met fideïsme, deïsme of agnose. Fideïsme is het geloof dat geloven hoger is dan weten; ideïsme is geen fideïsme. Deïsme is het geloof dat God de wereld wel geschapen heeft maar zich er sindsdien niet meer mee bemoeit; ideïsme is geen deïsme. Een ideïst kan heilig geloven in agnose en ideïsme, een agnost niet; ideïsme is geen agnose.