HOND
Omweglopers, luister naar de leer. Laat je niet foppen, er staat niets in. Een voorvader van jullie, zo’n rasechte havenhond die de kade bewaakt, verwelkomde binnenlopende schepen en zwaaide uitvarende schepen uit zonder een woord van welkom of afscheid. Hij raakte tussen wal en schip omdat hij vast geloofde in ‘benoemen is de boot missen’.
Ik fop niet. Wie ergens aan vasthoudt fopt zichzelf. Wie denkt zich nergens aan vast te houden kent zichzelf niet, laat staan de leer.
En het is zo eenvoudig. De leer is geen kwestie van begrijpen of niet begrijpen. Hou toch op met speculeren. Hou toch op met rondjes draaien.
Weten is een fopspeen en de lege leer is de tiet. Sabbel daar maar op, zo moeilijk is dat niet. Je ziet, ik zeg maar zoals ik het zie. Zie jij maar wat je ermee doet. Want je moet het zelf zien – maar wat? Je moet het zelf doorzien. Het wat? Ik kan praten tot je oren gaan hangen. Ik kan doorpraten tot je oren ernaar gaan hangen. Ik kan aan de gang blijven tot je zelf blijft hangen.
Zwervers, de leer is geen hangplek.
