Dienstbaarheid aan de wonderbare potentie van de vrouw of misschien liever: het vrouwelijke. Ja, dat voel ik als een belangrijke levensinzet, ook in het beleven van seks. Dat vergt overgave.
Dick Verstegen
De hond en de gebedsvlaggetjes
…
De zenleraar, kapotte knieën en weemoed
Ja, je eigen hart leren kennen in zo’n situatie is een bar traject afleggen, net zo bar als Mustang doorkruisen na drie uur ’s middags. Er is niets meer om op te houden. Je kunt alleen je verkreukeldheid aanvaarden en blij zijn dat er iemand is die om je geeft.
Oude en nieuwe practice in Nepal
Ach, zei hij, dat bedoel ik nou als ik zeg dat er nog veel te doen is om de oude en traditionele opvattingen om te buigen. Die hel, zo plastisch afgebeeld op het levenswiel, is geen hiernamaals of overgangsfase, die maken we zelf, in dit leven.
Zenleraar Dick Verstegen: ‘Heilig in Mustang’
Niet alleen de Himalayagiganten dekken ons elk moment toe met hun heiligheid. Ze waken over ons. We hebben daar geen erg in. Zij ook niet.
Dick Verstegen: ‘Weer in Nepal’
Zenleraar en columnist voor het Boeddhistisch Dagblad Dick Verstegen is met zijn partner Ellen in Nepal, net iets meer chaotisch en mogelijk boeiender dan zijn geliefde Nederland. Voor het BD schrijft hij over zijn belevenissen daar.
Leerling van Nico
Wat wij dan van elkaar zijn, de lucifer en de brandstof? Het is dit onderscheid dat in ons samengaan vervaagt, zoals het in- en uitademen zozeer één proces kan worden dat je alleen maar kan zeggen: ‘ het ademt in mij’. Maar Nico blijft mijn leraar en ik zijn leerling.
Marloes Lasker en haar mystieke dagboek
Marloes komt er zonder veel omwegen voor uit dat ze zich van haar missie bewust is: Vieren dat ze een mens is, zoals ze zelf zegt. Zij weet zich daarin uiteindelijk onkwetsbaar. Maar dat kan alleen omdat ze bereid is haar gebrokenheid als uitgangspunt te nemen, steeds weer opnieuw.
Sesshin – wat is dat?
Sesshins komen uit de monastieke zentraining voort en vormen in feite het hart van de zenbeoefening.
Theekommen maken
De allermooiste theekommen worden gemaakt door het Japanse Raku-geslacht.
Wat is er eigenlijk mis met maakbaarheid?
Is het ook niet mijn eigen ervaring dat de beoefening ten gunste van aanvaarding, openheid en vertrouwen en dus het loslaten van gehechtheden, positieve effecten heeft, zowel voor anderen als voor mezelf?
‘De herkenning is een feest. Zoals bij de bloem die de Boeddha omhoog hield op de Gierenberg’
Deze dag, die ik nooit zal vergeten, ging echt niet om wat via mij gezegd werd.
Waarom toch die wil om te weten wat ‘het’ boeddhisme is? Hou op.
We hebben in dit leven iets te doen, nu. Dat is wat de historische Boeddha ons voorhield.
Het is alles of niets in de bodhisattvagelofte.
Wat wij in de bodhisattvagelofte reciteren is het besef dat verlichting of bevrijding geen eenzijdige zaak is. Het is alles of niets in de bodhisattvagelofte.
Leven-in-grondeloosheid
Bij het BD komen wel eens mensen hun bezwaard gemoed luchten. Ze zijn dan bijvoorbeeld beducht voor de toekomst van het boeddhisme in het Westen. Laatst was er zo iemand die op een Belgische zensite iets had gelezen over een zenleraar die zou laten blijken dat hij ‘ leven-in-grondeloosheid’ belichaamt.
Drie generaties zenzientekenen
In deze column leg ik de wondere weg neer van drie generaties Zenzientekenen. De vraag is of deze nieuwe, uit de vorige eeuw daterende zenkunst, tijdig zal worden doorgegeven om haarvoor de wereld te behouden als een weg van ware verbinding en van waarlijk waarnemen.
Alles was nieuw en vertrouwd tegelijk, de struiken, de bomen, de raamkozijnen, de bagagedrager van een fiets…
We zouden naar het MuZIEum in Nijmegen gaan, Marloes en ik. Je kunt daar ervaren hoe het is om blind te zijn. Voor Marloes is dat haar voorland, want haar gezichtsvermogen is minder dan 3 %.
Ferdie Westen beoefent de kunst van het niet weten
En wie wil weten hoe dat er uitziet spoede zich naar de protestantse kerk in Groesbeek.
Kwan Yin Huis
Als je de drempel over gaat, voel je het al.
Liefde
Dick Verstegen mediteerde met jongeren.
Oranjegekte
Ik heb niks tegen voetbal en ik hoop echt dat iedereen er heel veel in beleven mag. Ik ken straten in mijn omgeving waar de saamhorigheid deze dagen tot grote hoogten stijgt. Maar echt over de eigen schutting heen klimmen? Zou dat er ook in zitten?
