In Nederland heeft niet iedereen het even goed. Miljoenen mensen worstelen met hun werk, inkomen, schulden, huisvesting en gezondheid. Het verschil in gezonde levensverwachting tussen arm en rijk is gemiddeld 15 jaar. Aan hun lot overgelaten burgers zijn een gewillige prooi voor nationalisten.
Een fraaier perspectief bieden de Blue Zones: gebieden in de wereld waar mensen in goede gezondheid opvallend oud worden. Met de succesfactoren van de Blue Zones in het achterhoofd beschrijft dit boek hoe we iedereen een gezonde uitgangspositie kunnen geven voor een lang en gelukkig leven.
Met zijn boek Het Land van Goed naar Beter wil Marktplaats.nl miljonair Bob Crébas inspireren en bijdragen aan het debat over de toekomst van een gezonder, gelukkiger en een meer saamhorig Nederland.
Bob breekt onder andere een lans voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt en de arbeidsongeschikten. Hij leefde zelf jaren van een bijstandsuitkering, totdat hij zich zelfstandig vanuit een werklozenproject in een kringloopwinkel naar de top werkte en manager werd van een keten van kringloopwinkels. Niet lang daarna bedacht hij ook de formule voor Marktplaats.nl, de bekende website die hij later voor meer dan 200 miljoen euro verkocht. Op zijn eigen terrein van plusminus 44 hectare in de Noordoostpolder is Bob Crébas een Blue Zone aan het ontwikkelen.
In zijn boek geeft hij oplossingen van hoe het beter kan in Nederland op het gebied van onder meer: ondernemen, overheid, gezondheid, milieu, onderwijs, wonen, zelfredzaamheid, belastingen, uitkeringen en arbeid.
Bob Crébas (1951) schrijft ongebonden en onbevangen vanuit zijn achtergrond als bijstandtrekker, werknemer en ondernemer. Crébas groeide op als boerenzoon in Bant, Noordoostpolder.
Blauwe zones
Ze heten blauwe zones, de plaatsen in de wereld waar mensen langer en gezonder leven dan ergens anders op de wereld. Mensen die in één van deze plaatsen wonen worden gemiddeld 90 of zelfs 100 jaar, in goede gezondheid, zonder medicijnen of invaliditeit.
De blauwe zones zijn: Het Italiaanse eiland Sardinië, Okinawa in Japan, Loma Linda in Californië, geïsoleerde Nicoya in Costa Rica Peninsula en Ikaria, een geïsoleerd Grieks eiland
Het is een keuze die mensen in deze zones maken: men leeft zonder enige vorm van stress, deelt het geluk met familie, heeft het gevoel een doel te hebben in het bestaan met een gezonde dosis aan spiritualiteit en zorgt voor voldoende slaap. Mensen in deze zones gebruiken in hun dagelijks voedingspatroon o.a. veel gezonde oliën en honing.
Uit onderzoek en interviews met 263 honderdjarigen in de Blue Zones werden negen gemeenschappelijke kenmerken gevonden. Het geheim hoe je langer kunt leven ligt niet in diëten of oefenprogramma’s, maar in het creëren van de juiste omgeving voor jezelf.
De mensen uit De Blauwe zones gebruiken geen vitaminepreparaten of bezoeken sportscholen. In plaats daarvan leven ze in een omgeving die hen voortdurend stimuleert om te bewegen zonder er bij na te denken. Ze tuinieren en hebben weinig mechanische hulpmiddelen voor het werk in huis en tuin.
In Japan noemt men het “Ikigai” en in Costa Rica “plan de vida,” Vrij vertaald betekent het datgene waar je in de ochtend voor wakker wilt worden. Het hebben van een doel kan zelfs zeven jaar extra levensverwachting opleveren
Ook in de Blauwe Zones ervaart men stress, want dat hoort bij het leven. Erg veel stress leidt echter tot chronische ontsteking en andere ernstige leeftijdgebonden ziekten. Mensen uit de Blue Zones hebben dagelijkse routines om die stress af te schudden. In Okinawa neemt men een paar momenten per dag om aan hun voorouders te denken, In Ikaria doet men overdag een dutje en in Sardinië kent men een happy hour.
Verlaag de calorie-inname met 20%. De Okinawaanse 2500-jaar oude confucianistische mantra die altijd voor de maaltijd wordt opgezegd herinnert hen eraan om te stoppen met eten als hun maag voor 80 procent vol is. De 20% tussen het niet hongerig meer zijn en een vol gevoel kan het verschil zijn tussen het verliezen van gewicht of juist dikker worden. Mensen in de blauwe zones eten hun kleinste maaltijd in de late namiddag of in de vroege avond en eten de rest van de avond niet meer.
Het zelf verbouwen en eten van alle soorten bonen, zoals tuinbonen, zwarte bonen, sojabonen en linzen, zijn de hoeksteen van de meeste honderdjarige diëten. Vlees (meestal varkensvlees) wordt slechts in kleine porties gemiddeld vijf keer per maand gegeten.
zones (behalve Adventisten) drinkt men regelmatig, vaak dagelijks, met mate alcohol. 1-2 glazen per dag en dan tijdens het eten of het gezellig samenzijn met vrienden.
Maar vijf van de 263 honderdjarigen die werden geïnterviewd behoorden niet tot een geloofsgemeenschap. Hieruit mag worden opgemaakt dat het behoren tot een groep waarmee regelmatig wordt samengekomen een positieve invloed heeft op de gezondheid.
Alle geïnterviewde honderdjarigen in de Blue Zones stellen hun familie en geliefden op de eerste plaats. Ouders en grootouders worden in huis genomen of wonen in de buurt van de woning. Ze zijn trouw aan een levenspartner en zetten zich in voor de relatie en ze investeren tijd en liefde in hun kinderen. Ook gaan mensen niet met pensioen, maar blijven naar vermogen actief tot het einde van hun leven.
Een goede vriendenkring en voldoende sociale contacten dragen bij aan een extra lange levensverwachting. Okinawanen creëren “moais”, groepen van vijf vrienden die zich voor het leven aan elkaar verbinden en elkaar levenslang ondersteunen.
