“Door de deur verdreven, is de duivel door het raam teruggekeerd.”
Wist je dat het Vaticaan zomercursussen rond duiveluitdrijvingen organiseert?
Met de Verlichting dreef West-Europa zijn demonen uit. Demonische bezetenheid werd als bijgeloof verbannen naar de vuilnisbak van de geschiedenis. Maar dat was buiten de duivel gerekend want exorcismen vinden nog steeds plaats en de vraag neemt zelfs toe.
In Uitdrijven beschrijft historicus Kristof Smeyers de geschiedenis en heropleving van deze controversiële rite.
Alle wensdromen van de moderniteit ten spijt bleef de vraag naar exorcisme – de rituele uitdrijving van de duivel en zijn dienaren – sinds de negentiende eeuw gestaag toenemen. In de laatste twintig jaar zag de katholieke wereld een ongeziene heropleving van de controversiële rite.
Om te begrijpen waarom dit gebeurt, adviseert de uitgever Uitdrijven te lezen, een cultuurgeschiedenis van het exorcisme. Uitdrijven gaat over de kracht van een rite en de macht van een Kerk, maar ook over de limieten van die macht. Tussen rite en praktijk toont zich een geloofswereld in beroering.
Vanuit de marges raakt deze geschiedenis aan een aantal grote vraagstukken die de moderniteit aanstuurden: over goed en kwaad, over lichamelijke en geestelijke autonomie, over geloof en twijfel.
Geef een reactie