Millennials (geboren tussen 1985 en 2000) hebben ogenschijnlijk alles. Ze zijn opgegroeid in een ongekend welvarend (Neder)land, meer dan de helft is hoogopgeleid en kansen op de arbeidsmarkt liggen voor het oprapen.
Maar…, schijn bedriegt. Ruim 100.000 van de 3,1 miljoen millenials zitten thuis met stressgerelateerde klachten. En zeker 85% van deze ‘kansrijke’ jongeren loopt rond met een ‘is-dit-nou-alles?’- gevoel. Gevoed door de prestatiemaatschappij, de ‘kijk eens hoe goed ik ben’ – wereld van social media en de bijna onuitputtelijke bron van keuzes, twijfelen ze over alles in hun leven. Het aantal depressies, burn-outs en zelfdodingen onder millennials is de laatste jaren dan ook flink gestegen.
In het Millennial Mysterie beschrijft Jasper Scholten niet alleen de onderliggende oorzaken die zorgen voor stress, twijfel en een gebrek aan zingeving bij millennials. Vooral komt hij met heldere oplossingen over hoe jongeren hun te hoge verwachtingen van het leven kunnen bijstellen en leert hij ze ontdekken wat hen wel voldoening geeft.
Jasper Scholten (uit 1986, dus zelf een millennial) heeft zijn baan bij een grote multinational opgezegd vanwege een ‘is-dit-nou-alles?’ gevoel. Hij is gaan schrijven en geeft nu lezingen en trainingen aan millennials over persoonlijke ontwikkeling.
Paperback, 232 blz. | Nederlands. Uitgeverij Water | 1e druk, 2019
EAN: 9789492495754
bolletje zegt
Mensen van mijn leeftijd krijgen flexcontracten. Arbeiders bestaan zogenaamd niet meer, zodat je geen rechten hebt. Je werkt niet in een fabriek, je bent een ZZPer, in een fabriek en hebt dus geen rechten. Kan iedere minuut ontslagen worden. Niemand zal solidair met je zijn, want men is verliefd op het bedrijf en de baas.
Er zijn geen woningen vindbaar. Wachtlijsten van letterlijk dertig jaar. Terwijl alles leeg staat, ondertussen.
Je verdiend 1200 per maand, een woning kost 1000 per maand, als je al een woning vind, want men speculeert met woningen. Woningen dienen niet meer om in te wonen, maar dienen als investering van hebzuchtige, totaal waanzinnige megarijken. Je houdt tweehonderd over en hebt geen vrije tijd. Je bent een slaaf, van een multinational. Maar dit mag je niet zeggen en niet denken.
Ondertussen lopen mensen elkaar de hele tijd onder de loep te nemen. Ondertussen is alles een wedstrijd en wilt iedereen ‘beter’ zijn, dan ‘iedereen’. Dit wordt opgestookt door sociale media, dat vaak leidt tot verslaving en vervreemding, eenzaamheid en depressie. Daarom heb ik het ook niet meer.
We pikken het zelf allemaal. We moeten zelf in de spiegel kijken.
Mensen noemen dit dan ‘linkse’ praat. Het kan mij niet schelen, of mensen mij links, rechts, radicaal, gematigd, of wat dan ook noemen. Ik spreek gewoon vanuit de kern van mijn hart.