De redactie van het Boeddhistisch Dagblad is geïnteresseerd in de ervaringen van mensen die het boeddhistisch pad volgen. De leer bestuderen en praktiseren. Al of niet op een kussen of in een sangha of in je eentje. Ben je zo’n iemand en wil je je ervaringen delen- hoe je het boeddhisme hebt ontdekt, wat het je opbracht en niet, je teleurstellingen en hoop, je verwachting, welke richting je volgt en waarom, of als je het boeddhisme weer hebt verlaten- stuur ons jouw ervaringen in een niet zo’n heel lange tekst toe om in de serie Boeddhistische doeners en denkers gepubliceerd te worden.
‘Een paar jaar geleden liep ik samen met mijn vrouw door Bilthoven en wij ontdekten aldaar in een etalage een folder van een boeddhistische stichting. De folder gaf aan dat je op een zondagmorgen als een soort probeercursus of snuffelstage boeddhistische meditatie en filosofie zou kunnen ervaren. Op deze manier zouden we inzicht kunnen krijgen in de werking van de geest. We hebben ons opgegeven voor een zondagochtend en zijn enige tijd later bij diezelfde stichting, Stichting Bodhisattva in Huis ter Heide, op dharma-les gegaan. Inmiddels volgen we nu enkele jaren de dharma-lessen, ons zo mooi gegeven door Dorien Quik, en verkrijgen we zeker steeds meer inzicht in de werking van de geest. Ik ben in ieder geval rustiger en zachter geworden. Ik beleef de gebeurtenissen om mij heen als een ervaring. Meer en beter ervaren zou je kunnen zeggen. Niet meer zo snel een oordeel hebbend en niet meer zo snel reagerend. Vroeger ging ik extreem snel in reactie, nu neem ik eerst de toevlucht tot de Boeddha, de dharma en de sangha.
Een paar maanden geleden had ik een terugval en met vragen als: “Is dit het nu?”en “Waarom voel ik mij depressief?”. Ik moest daar kennelijk even doorheen want ik ga me nu steeds beter voelen en kan bepaalde gebeurtenissen veel beter accepteren. Het leven beter accepteren en ook zeker meer waarderen. Fantastisch dat we dit hebben gekregen, dit leven, om de kans te kunnen pakken richting geluk en verlichting te gaan. Om steeds helderder te worden. Om uiteindelijk helder te sterven zodat je kunt kiezen. Om niet langer onwetend te zijn.’