Deze week geen gewoon stukje met recept, maar een opdracht, of zoals men tegenwoordig zegt, een ‘challenge’, geheel vrijblijvend uiteraard. Aanleiding: ik ben op reis en eet in restaurants of maak simpele salades, en daarnaast pluk ik hier en daar een eetbaar bloempje of blaadje. En, er was eindelijk eens goed nieuws op het achtuurjournaal – en een stukje op nos.nl. Het is nu bewezen: wroeten in de aarde is goed voor onze gezondheid, en wat we ‘vies’ vinden is eigenlijk ‘gezond’, want goed voor onze weerstand: https://nos.nl/artikel/2559645-in-finland-keldert-het-aantal-astmapatienten-wroeten-in-de-aarde-helpt. Later las ik het volgende in de nieuwsbrief van Will Klein Sprokkelhorst (www.wilderpad.nl) over het verschil tussen supermarktgroen en groen uit het wild: “In een zakje rucola uit de supermarkt zitten vaak minder dan 50 soorten bacteriën. Opgekweekt zonder aarde, zonder zon, zonder wind. Alles netjes. Alles steriel. En een beetje doods. Maar wie een paardenbloemblad plukt … een pinksterbloem … of een geurig magnoliablaadje … dan eet je méér dan een plant. Je eet leven. Miljoenen microben per gram. Meer dan duizend soorten per hap. Bacteriën die je niet kunt kopen, maar wél ontmoeten — gewoon in de berm, het bos of de tuin. Ze voeden je darmen. En daarmee ook je longen — want die ontstaan uit hetzelfde embryonale blad. Geen toeval dat zoveel mensen met allergieën en longklachten óók darmproblemen hebben. Wie leeft van steriel eten, verandert zijn binnenwereld in een … woestijn. Een monocultuur waarin één vijandige bacterie vrij spel heeft. Maar wie zich voedt met biodiversiteit, zaait een veerkrachtig ecosysteem in zichzelf. Waar zelfs een indringer wordt opgenomen in het geheel — als context, niet als bedreiging. Wild eten is jezelf terugplanten in het leven. Niet steriel, niet perfect — wel levend. Vol adem. Je binnenwereld verlangt naar dat leven. Begin vandaag. Begin … met één hap.”
Hierbij dus géén recept, maar een aanmoediging om – net als ik – eens iets uit het wild te eten. Mijn top 7 voor de lente wanneer alle blaadjes nog jong en sappig zijn:
Daslook (bladeren en bloemen)
Veldkers (idem)
Paardenbloem (idem)
Madeliefje (bloemen)
Pinksterbloem (bloemen)
Jong blad van lindeboom
Zevenblad (bladeren)
Wilde planten bevatten niet alleen veel gezonde micro-organismen, maar ook veel vitaminen en mineralen en (tenzij ze langs een bespoten akker staan) géén bestrijdingsmiddelen. Ze zijn niet verpakt in plastic en hebben geen lange reis achter de rug. Er is geen regenwoud voor gekapt of kostbaar water verspild. Ze zijn het resultaat van zon, regen, aarde en talrijke levende wezens. Eigenlijk ideaal voedsel.
Graag hoor ik in de commentaren hoe het wildplukken bevallen is.
Geef een reactie