‘Ik ben een denker. Ik heb er lang over gedaan om me af te vragen hoe het kwam dat ik mezelf was kwijtgeraakt. Daarna deed ik er nog eens zo lang over om na te denken hoe ik mezelf kon terugvinden. Pas wanneer ik het mediteren leerde kennen en leerde dat het nadenken ook maar denken is (en dat je daar afstand van kan nemen) en dat het ook maar een film is die zich afspeelt in je hoofd, kwam ik eindelijk in de actie terecht. Het klinkt misschien contradictorisch, maar in mijn geval is het echt zo: meditatie, het zitten in stilte, is de belangrijkste actie die ik ooit in mijn leven heb ondernomen.’
Joey Brown
Je kent het wel: dat onbestemde gevoel van gemis, dat verlangen naar ‘iets’, dat ‘iets’ waarnaar je terug wil, dat ‘iets’ dat moet gebeuren om … Je hebt het gevoel dat je afgesneden bent van jezelf, van het leven, van de wereld om je heen. En je wil er wel in. Je wil er heel graag, heel diep in duiken. Maar je bent bang. Want je denkt dat je niet meer weet hoe dat moet.
Je weet dat je ergens een ‘klik’ moet maken. Maar het lukt niet. Je stelt uit. Je begraaft je in je werk.
Maar dat ‘iets’ blijft je roepen, het verlangen wordt knagend, je denkt erover na om je leven om te gooien, maar je bent bang voor het verlies: je job, je huis, je gezin, en die ‘klik’ waarnaar je zo verlangt … je doet het niet, je stelt weer uit.
Tot er iets gebeurt, een crisis, waardoor je verplicht ‘de klik’ moet maken. Of ook niet: soms wordt gewoon dat verlangen zo immens groot dat je niet anders kan dan er gehoor aan te geven. Je weet: er moet iets gebeuren. Nu.
Op 1 april is Joey Brown te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko. Zij vertelt daar haar verhaal over hoe zij allerhande signalen kreeg om ‘de klik’ te maken, maar het uiteraard een hele tijd niet deed. En hoe zij het dan uiteindelijk toch deed, omdat zij niet haar hele leven vreselijk ongelukkig wilde blijven.
Joey: ‘Ik vertel je over mijn innerlijke en spirituele reis en het ‘niet-weten’ dat daaruit volgde, over het durven vertrouwen op dat niet-weten, en ‘dat het wel goed komt’. Omdat die hele beleving zo overweldigend was, heb ik die voor deze lezing samengebracht in een beeld: een reis naar de bron.
Ook jij kan die reis maken. Het is de reis naar de hereniging, de we-der-ver-binding, de connectie of verbinding met jezelf. Want enkel vanuit de verbinding met jezelf, met je hart, met je kern, kan je naar het wezen van het leven duiken … en kan je in verbinding treden met ‘dat’ wat ons allemaal verbindt. Misschien kan mijn verhaal je inspireren? Duik. Spring. Ga. En het ga je goed!’
Joey Brown (1976) is schrijfcoach, ghostwriter, ondernemer, Manamahouse-bezielster, expressiecoach en organisator van haar eigen schrijfretraites op het eiland waar ze woont: het Griekse Ikaria.
In 2009 stond, na een persoonlijke crisis, haar binnenwereld op zijn kop. Haar oude leventje paste haar niet meer en ze voelde dat ze, indien ze dicht bij zichzelf wilde blijven, actie moest ondernemen. In 2010 nam ze een jaar loopbaanonderbreking en trok zich, onder meer geïnspireerd door het werk van Paul Van hooydonck, bezieler van het boeddhistisch centrum Ehipassiko, terug in meditatie. In Sri Lanka, Indonesië en India leerde ze luisteren naar haar stilte. En opnieuw dook ze een heftig proces in, een nieuwe ‘reis’, ditmaal eentje waarin ze talloze huiden moest afleggen. Voor het eerst leerde ze echt loslaten en luisteren naar haar eigen stem.
Uiteindelijk vond ze haar eindbestemming op het Griekse eiland Ikaria. Hier durfde ze voor het eerst haar waarheid te leven, samen met haar Griekse man Sakis en hun hond Boeki. Niet veel later richtte ze Manamahouse op, en daarmee kwam ze op een pad terecht dat ze nooit voor zichzelf had durven dromen. Meer over Joey op www.manamahouse.com
