• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Teihatsu

Teihatsu

4 juli 2016 door Bertjan Oosterbeek

Teihatsu, Bertjan Oosterbeek“En…ga je vandaag je hoofd scheren?” vroeg Marloes me die ochtend, net voor het ontbijt.
“Hoezo?” vroeg ik.
“Nou, vandaag is het teihatsu…”
“Ah…?!?”
“Headshaving” verduidelijkte ze, “als je wilt kun je vandaag je hoofd scheren!”

Traditioneel is het in een zenklooster iedere dag die op een ‘4’ of een ‘9’eindigt teihatsu: de dag waarop de monniken hun hoofd scheren. En aangezien het vandaag de vierde was, moest ik beslissen of ik mijn blonde
lokken zou houden of niet. Dat lijkt een grote keuze, maar was het – voor mij althans – niet. Eigenlijk had ik thuis al besloten dat mijn haar eraf zou gaan: helemaal naar Japan komen om alles los willen laten… behalve mijn haar?! Dat zou niet echt overtuigend zijn.
Dat ik boven op mijn hoofd al behoorlijk kaal begon te worden, zodat een kale kop mij op termijn toch niet bespaard zou worden, was misschien wel het laatste zetje dat ik nodig had. Dus toen Kosho – met de tondeuse al in zijn hand – vroeg wat ik van een kleine kapbeurt dacht, zei ik meteen ja. En niet veel later vlogen de haarvlokken me letterlijk rond de oren. Na een paar minuten zei Kosho: ‘Zo, nu kun je het verder zelf wel afmaken.’ De tondeuse had het meeste haar natuurlijk wel weggeschoren, maar om het laatste beetje ook weg te halen was een scheermes nodig. De eerste keer valt dat nog niet mee: je eigen hoofd scheren. Ik had dan ook al vrij snel het mes in mijn hoofdhuid geparkeerd. En ook al was het maar een piepklein sneetje, toch drupte er meteen een dikke straal donkerrood bloed over mijn voorhoofd naar beneden. ‘Niks aan de hand,’ zei Kosho, ‘gewoon even een tissue tegenaan houden…’

Het is in Sogenji overigens niet verplicht om je hoofd te scheren. Alleen voor unsui (monniken) is het verplicht. Maar het is wel bijzonder praktisch: je hebt geen shampoo of kammetje nodig; in de zomer is het lekker koel, terwijl het in de winter – ook al is het koud – het beter is dan met een kop vol nat haar in de zendo te zitten. En eigenlijk is het best gezellig om eens in de week met z’n allen je hoofd te scheren.
Het duurde trouwens wel even voordat ik eraan gewend was. De eerste twee maanden had ik nog geregeld dat ik ’s ochtends vroeg in de zendo zat en dat opeens de gedachte ‘shit, ik heb m’n haar niet gekamd vanochtend!’ door mijn hoofd schoot. Om me vervolgens te realiseren dat ik helemaal geen haar meer had… En ook het gevoel van regendruppels op je kale kop is iets wat niet snel went. Vroeger voelde ik die alleen als er een druppel precies op mijn kalende plek belandde; een pijnlijke herinnering aan het feit dat ik kaal aan het worden was. Die associatie heb ik nog lang gehad.

Weer terug in Nederland hou ik het kort. Maar helemaal kaal gaat veel mensen toch net iets te ver. Hier roepen kale hoofden vaak toch andere beelden op dan in Japan…

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Bertjan Oosterbeek schrijft nog meer verhalen, ook over zen. En die zijn te lezen op zijn website www.bertjanoosterbeek.wordpress.com?

(c) 2012 Bertjan Oosterbeek

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Sogenji, Teihatsu

Lees ook:

  1. Sogenji – teihatsu
  2. Sogenji Desu: Shu Jo Mu Hen…
  3. Sogenji Desu – Shu Jo Mu Hen…
  4. Meeste oude jaargangen BD beetje bij beetje weer in te zien –negentien-

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen
    • Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
    • Het pad uit het woord

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.