• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Dharma en filosofie » Keltisch boeddhisme en crazy wisdom: mijn weg naar vrede

Keltisch boeddhisme en crazy wisdom: mijn weg naar vrede

14 maart 2015 door gastauteur

In de afgelopen decennia is de snelheid van leven drastisch toegenomen. Moeten we ons daar bij neerleggen of is er een natuurlijke remming mogelijk die de snelheid eruit haalt? De ‘wild geworden wijsheid’ die crazy wisdom in de Tibetaanse boeddhistische traditie wordt genoemd, biedt ons de mogelijkheid tegen dit snelle, onrust veroorzakende getij in te zwemmen. Zij roept het zachtere ritme van de natuur op, in de traditie van de sjamanistische energie van onze voorouders.

Tekst Andrew Peers

Zonder verbinding met de aarde verhardt ons hart. Gebrek aan respect voor de natuur en levende dingen leidt al snel tot een gebrek aan respect voor de mens. Alleen daarom is het gewoon verstandig dichtbij de verzachtende invloed van de natuur te leven. Voor de inheemse volkeren van vele landen was die niet altijd maar hard of wild. Er was ook kennis van de zachte kant van de natuur. Crazy wisdom veronderstelt deze intieme kennis, de soberheid van het werken met dingen zoals ze zijn, in het dramatische toneelstuk dat het leven soms is, in ieder van ons aanwezig.

Alleen dan kan de het transparante zicht, dat dwars door conventionele normen en emotionaliteit snijdt, afdalen, zoals Chögyam Trungpa crazy wisdom beschreef. Alleen dan kan het verschijnen ‘als een sieraad om de fundamentele wijsheid die er al is.’ 1) ) In de kunst van het Tibetaans boeddhisme wordt het achtste aspect van Padmasambhava wel Dorje Trolo genoemd, het laatste en absolute aspect van crazy wisdom. Trungpa schrijft aan hem de kwaliteiten van onbevreesdheid en botheid toe. Deze zelfde kwaliteiten die ik meende terug te vinden in de Keltische god Tuireann (“Te-dan”), de god van de donder.

Kloosterleven

Dat Keltisch boeddhisme ben ik, voor het eerst in Nederland, tegengekomen als cisterciënzer monnik. Het monastieke leven is er helemaal een van soberheid, op een basisniveau of ‘kitchen sink’ niveau van het leven. In het begin van mijn leven in het klooster had ik die soberheid hard nodig. Mijn afkeer van het moderne leven als jonge man, had me aan de grens van waanzin gebracht en pas na een ​​lange tijd doorgebracht te hebben in de monastieke kooi, kon ik mij heroriënteren. Aan het hoofd van die kloostergemeenschap in het Brabantse Zundert stond een charismatische Gandalf-achtige abt, die ik, als zijn assistent in meditatieretraites, zowel binnen als buiten de abdij, op den duur beter leerde kennen. We ervoeren beiden de zwaarte van de theologie van de apostel Paulus: iedereen als ‘zondaar’. Ik zag liever de ander als in wezen goed en onschuldig, zich daarvan vaak niet bewust schreeuwend om liefde. De fundamentele christelijke leerstelling dat God de wereld geschapen heeft, vond ik tegenstrijdig: hoe kan God zoiets maken dat zo mooi en toch zo fundamenteel gebrekkig is, waar ook zo veel ellende aan vast zit? Als die twijfel er is, rest de vraag: hoe is die wereld dan wel ontstaan? De boeddhistische beschrijving van het leven als een droom leek veel meer werkbaar. Als ik hierop te gefocust bleef, werd het leven echter zinloos.

Anadaire

Te veel soberheid bleek voor mij niet goed en ik besloot om de communiteit in Zundert te verlaten. Ik meldde mij aan bij het Anadaire Keltisch boeddhistisch centrum in Vermont, in de Verenigde Staten. Daar beoefende ik deity yoga onder leiding van Seonaidh Perks, voormalige assistent en vertrouweling van Chogyam Trungpa.

Deity yoga liet mij mijn innerlijke rijkdom in de transformerende kracht van visualisatie ervaren. Het was een tijd van herstel na een lange monastieke reis. Bijna elke dag zou ik naakt in de rivier baden en me laten drogen op een van de vele enorme rotsblokken. Het geluid van het stromende water was als muziek. Door de vitaliteit van het milieu ontwaakte mijn seksualiteit, nu bevrijd van de belofte van kuisheid. De bemoste rotsen in de rivier voelden net zo glad als de zachte dijen van een vrouw, terwijl de mooie en frisse lucht, de bomen en vogels om mij heen mij uitnodigden om volledig in mijn lichaam terug te keren.

Na afloop van de beoefening van de honderdduizend mantra’s, werden door Chögyam Trungpa z’n oude laarzen op mijn hoofd geplaatst en in een spontaan wijdingsritueel en koos ik uit een selectie van aangeboden geschenken een klein wiel van agaat: een symbool van de dharma, maar ook van Tuireann, de Keltische god van de donder, hoewel ik toen daarvan niet op de hoogte was. Diezelfde nacht droomde ik en hoorde ik zeggen: ‘Hij zal bescherming nodig hebben, we kunnen beter bij hem blijven.’ In de droom stond ik voor een reusachtige figuur, zittend op een stenen troon. Hij keek om zich heen alsof hij de wacht hield. ‘Als jij de Dondergod bent’, riep ik hem toe, ‘mag je wel meekomen met mij!’ Een dag of twee later velde een hevige storm twee bomen in de tuin en kort daarna bereikte de staart van de orkaan ‘Irene’ Vermont.

Inwijding

Langs vernielde en door modder beschadigde huizen liftte ik naar Boston voor een vlucht naar Ierland. Weer terug van waar ik ooit vandaan kwam. Na drie maanden geprobeerd te hebben om in Sligo, in het zuidwesten van Ierland, een meditatiegroep te beginnen, werd duidelijk dat dat niet meteen ging lukken. Ierland verkeerde in de nasleep van een economische recessie, zoals vrijwel elke dag te zien en te horen was in televisieprogramma’s.

De beslissing om het klooster te verlaten voelde nog steeds goed, maar enorme golven verdriet overspoelden me. Waar was ik naar op zoek? Ik ging bij een Ierse sjamaan op retraite, en leerde transreizen maken. Daarna maakte ik een pelgrimstocht naar Boa Island, in het noorden van Ierland. Ik stond naast de oude energievolle steen, maar wist niet precies hoe verder contact te maken met de drala energie van die plek, de plaatselijke goden. Maar toen de aarde mij omarmde zag ik een jong primitief-gekleed gezin dat glimlachend naar mij keek. Het leek wel of hun stam, in mijn omgeving daar, in een wijde ring om mij heen was, terwijl ikzelf – onder mijn armen gesteund – in wat ik alleen maar kan omschrijven als een inwijdingsceremonie verkeerde. Met na afloop een vreugdevolle dans en toen brak de zon door. De hemelgod Anu zegende mij.

Terug in Sligo, de uitzichtloosheid van mijn situatie intensiveerde. Er leek geen weg vooruit. Niets dat ik deed, leek te werken. Elke dag voelde alsof ik in de rivier een eind aan die onzekerheid kon maken. In die tijd kwamen er twee mensen in mijn leven met wie ik over mijn gedachten kon praten. Daardoor werden zaden geplant voor de toekomst en kon ik structuur geven aan een pas ontdekte zienswijze – wat de Ieren noemen het ‘second sight’, het ‘tweede zicht’.

Onverwacht schreven twee Nederlandse vrienden (los van elkaar, wonend in dezelfde stad en in een week tijd) mij een brief met een uitnodiging terug te keren naar Nederland. Ik nam afscheid van mijn Ierse vrienden, liet mijn plannen varen om in Ierland te wonen en er een meditatiegroep op te richten, en keerde terug naar de Lage Landen. Al snel lukte het om hier een ​​meditatiegroep van de grond te krijgen. Er arriveerde nog een brief, dit keer van een nieuwe abt uit Zundert. Vanwege mijn wijding tot Keltisch boeddhistisch priester in de Verenigde Staten, werd ik verplicht per omgaande een verklaring te ondertekenen waarin stond dat ik mij beschouwde als uitgetreden te zijn uit de Cisterciënzer Orde. Over deze beslissing van de abt was geen discussie mogelijk. Er was nu geen weg terug mogelijk. Ik ging stilletjes voort, en zonder spijt.

Verzachten van het hart

Meditatieretraites op een boerderij in de Nederlandse Achterhoek volgden. De retraites bestonden uit stille wandelingen, het verzamelen van hout en kruiden voor het koken op open vuur, en het op een zaterdagavond vertellen van verhalen rond dat vuur. Deelnemers kregen een introductie in sjamanistische transreizen aangeboden. De aanpak is open en down-to-earth. De strenge discipline van mijn opleiding, zowel als monnik als in meditatiescholen, is aan de kant gezet. Mensen moeten opnieuw leren aardig te zijn jegens zichzelf. Zelfs het boeddhisme benadrukt dat niet in het bijzonder.

In stilte verkerend kent ieder mens de ongeconditioneerde primordiale plaats van en in het hart. Onze Keltische voorouders ervoeren dat al. Misschien nog wel meer dan mensen zoals wij, voortgejaagd door het snelle leven. Ze waren veel minder belast door een dualistische geest, die verslaafd lijkt aan snelheid. Ze kenden de ‘ijle plekken’ in de natuur, als het ware verhogingen waar de ware realiteit ons kan aanraken. Als we ons meer open stellen voor de bomen, bloemen, een rivier of wolken, ontdekken we een wijsheid en vrede die ons in de diepte van ons bestaan eigen is.

Niemand hier zegt dat ik een zondaar ben, of beweert dat God de wereld maakte. In plaats daarvan is het aan elk persoon om zijn eigen unieke vragen over het leven te formuleren en op zoek te gaan naar een persoonlijke antwoord. Op deze tocht komen we de zachtheid van de werkelijkheid weer tegen, de vrede die verborgen ligt in het hart. Dan kunnen we het ‘tweede zicht’ van onze voorouders opnieuw wakker maken en ons bevrijden uit de cyclus van samsara.

1) Verzamelde Werken van Chögyam Trungpa Vol. IV, blz. 131.

Andrew lPeers Schotland oktober 2014Andrew Peers is auteur en freelance schrijver. Hij leeft momenteel in Schotland en is columnist voor The Tattoed Buddha en teamlid van www.wildandscottish.co.uk. Hij was onder andere monnik in de trappistenorde van de abdij Maria Toevlucht in het Nederlandse Zundert. Zijn opleiding genoot hij aan Nottingham High School en de Staffordshire University. Momenteel volgt Andrew Peers de stem van Columcille in Schotland maar keert binnenkort terug naar Nederland om mini-sessies te geven. Meer informatie:
http://www.celticbuddhism.net/nl/agenda/
http://www.zijnvolzin.nl/mol-activiteiten/12-april-stiltedag-ontmoet-je-zachte-zelf/
http://www.zijnvolzin.nl/mol-activiteiten/18-19-april-natuurretraite/
mindfulness stiltedag, 6 april 2015: info@mindful-mothers.com

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Dharma en filosofie Tags: Andrew Peers, Crazy wisdom, keltich centrum, Keltisch boeddhisme

Lees ook:

  1. Keltisch boeddhisme: de eikenboom in de tuin
  2. OBA Live in het teken van de komst Dalai Lama
  3. Andrew Peers- Meditatiemachine
  4. Tweespraak – Psychotherapeut Rob van Boven en psycholoog Luuk Mur praten over…goeroes.

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

01 feb
Online Lezingenserie 'Spirituele wetenschap - De nieuwe wetenschappelijke mentaliteit (1)
1 feb 23
01 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
1 feb 23
02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
02 feb
Stiltemeditatie
2 feb 23
02 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
2 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Kan je jezelf dom leren?

    Rob van Boven en Luuk Mur - 5 januari 2023

    We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Autolyse voor gevorderden
    • Het jaar 2023 – dag 31 – handenschuddenenzwaaien
    • Protest Tibetaanse studenten tegen Amerikaans bedrijf
    • De oorlog die zo dichtbij woedt
    • Je bent goed zoals je bent…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens