Smaken en (voork(l)euren. Wat met de diverse stromingen in het boeddhisme? Wat is überhaupt boeddhisme? De Boeddha heeft nooit een isme onderricht, maar een vaststelling dat er lijden is en hoe je het lijden kan beëindigen. Zelf sprak hij van een oud pad dat altijd al bestaan heeft, en hij herontdekt had : de Dha(r)mma. De Boeddha claimde dus helemaal niet iets uitgevonden te hebben maar wel herontdekt of inzicht in verkregen te hebben.
Hij was bovendien geen wereldverbeteraar, activist of idealist (tot spijt van sommige opvattingen), hij was alleen maar mens zoals alle anderen met dezelfde noden en dagelijkse dillema’s en werd een zoeker die de oorzaak van en de weg naar het verminderen van lijden vastgestelde, en zijn omgeving middelen aanreikte om net als hij gedaan had dit doel na te streven.
Het gaat dus niet over de Dha(r)mma als dusdanig, maar de manier waarop mensen die toepassen en ermee omgaan. Zoals je weet is dit eigen en onderhevig aan culturele, geografische en tijdsgebonden tradities die veranderden naargelang het boeddhisme zich verspreidde en aanpaste aan de plaatselijke cultuur. De Dha(r)mma zelf is nooit veranderd, hoe je ermee omgaat, de praktijk valt volgens mij onder de noemer geschikte middelen.
Ik hoop dat eenieder, zonder afbreuk te doen aan de manier waarop ze de dhamma praktiseren, dat bereikt wat hij beoogt; we meer naar het geschenk (dat de Dha(r)mma is) kijken, dan naar de verpakking. Niet meer niet minder. Ongeacht, alle rituelen, vereisten of wat dan ook, blijft de Dhamma éęn en ondeelbaar. Wees dus een lamp voor jezelf en toets alle verklaringen en onderrichtingen af aan jezelf en alleen aan jezelf.
Geef een reactie