Dhamma laat zich niet opdelen in verscheidenheid. Elke divergentie is slecht begrepen mensenwerk. De buddhavacana—het woord van de Boeddha—staat voor het experiëntieel ervaren van het Proces, de natuurwet, de kosmische wet.
Dhamma is wijsheid die voorbij woorden en concepten gaat. Ook voorbij tijd en dus voorbij elke gemanipuleerde geschiedkundige duiding en elk maatschappelijk opportunistisch eigenbelang. Ekayana: universele Dhamma.
Zolang de dhammanuvatti de verschillende canons beschouwt en bestudeert als upaya’s—vaardige hulpmiddelen—op weg naar de Andere Oever zal hij er zijn gading in vinden. Alle canons zijn vingers die naar de maan wijzen. Maar ze zijn de maan niet. De beoefenaar die ze als de maan beschouwt bezondigt zich aan sektarisch dogmatisme. Loopt in bochten rond de essentie.
Lees in dit verband het schitterende boek van de Dalai Lama & Thubten Chodron, Buddhism. One Teacher, Many Traditions.
Geef een reactie