Er zijn van die dagen, weken, maanden dat ik alleen maar lijk toe te komen aan mijn werk. Ook ’s avonds en in het weekend. Dat ik nauwelijks tijd heb voor mijn hobby’s zoals lezen, schrijven, koken, bakken, muziek maken en tekenen. Thich Nhat Hanh zei altijd dat je beter kunt kiezen voor minder werken en een minder drukke baan, met minder salaris en een eenvoudig leven. Met meer tijd om van het leven en al wat is te genieten. Een bescheiden woning, weinig spullen. In theorie ben ik het daar natuurlijk helemaal mee eens, maar als kostwinner met een gezin en volwassen kinderen die nog gedeeltelijk financieel van mijn salaris afhankelijk zijn is het een uitdaging. Waar blijft de tijd? Waar blijft het geld? Shoppen doe ik al heel lang niet meer – of het moet zijn op Marktplaats of in de plaatselijke kringloopwinkel. Maar ik woon niet alleen, niet in een hutje op de hei, en de rekeningen moeten toch betaald worden.
Mediteren is natuurlijk gratis, maat het onderdeel uitmaken van een spirituele gemeenschap is dat niet, al wordt gelukkig bij de Stichting Leven in Aandacht en de Orde van Interzijn voor retraites e.d. alleen de kostprijs berekend, plus een vrijwillige bijdrage voor de leraren. Er is gelukkig geen verdienmodel, zoals bij sommige andere boeddhistische groepen. Niemand wordt er rijk van. Dat is voor mij heel belangrijk.
Kort samengevat: minder werken of een minder drukke baan vinden is geen optie, bij dat laatste speelt ook mijn leeftijd mee: ik ben 62. Vrijwel dagelijks vraag ik me af wat ik verkeerd doe, waarom ik vind dat ik zo hard moet werken. Is het perfectionisme? Is het geen “nee” kunnen zeggen? Is het angst om niet goed genoeg te zijn, het bekende ‘imposter syndrome’? Is het mijn leeftijd, waardoor niet alles even soepel meer gaat in de bovenkamer? Waarschijnlijk een combinatie van dit alles. Ik heb overigens een baan als docent in het hoger onderwijs. Er komen forse bezuinigingen aan. Dat geeft ook onrust.
Omdat in onze beoefening werkelijk alles beoefening is, elke gedachte, elk gevoel, probeer ik het maar te omarmen. “Hello hello, something in me, I am aware that you are in there, and you sure have got a good reason to be” zingt Eveline Beumkes (zie Mindfulness-liedjes – Mindful Communiceren). Hallo gevoelens!
Afgelopen week was er geen tijd om iets speciaal voor deze rubriek uit te proberen. Ik ging vroeg weg, kwam laat thuis, en mijn huisgenoten probeerden de koelkast en vriezer leeg te koken omdat deze overvol waren en we ruimte nodig hadden. Er kwamen allerlei rare restjes op tafel, niks dat ik hier wil delen. Niet alles was vegetarisch.
Gelukkig had ik nog wat achter de hand. Omdat ik al eens Griekse griesmeeltaart had gemaakt (B’eter Galatopita: Griekse melktaart – Boeddhistisch Dagblad) wilde ik kort daarop geen Egyptisch griesmeelcakerecept delen. Nu komt dat van pas.
Ingrediënten (toetje voor 8 personen):
- 3 perssinaasappels, liefst biologisch
- 200 gram griesmeel
- 250 gram kristalsuiker (fijn)
- 2 theelepels bakpoeder
- 250 gram plantaardige yoghurt, bij voorkeur Griekse (maar gewone kan ook)
- 50 milliliter zonnebloemolie (extra voor invetten)
- Eventueel 55 gram geblancheerde amandelen
Verwarm de oven voor op 180°C. Vet een ovenschaal (ca. 20 x 20 cm) in. Boen 2 sinaasappels schoon en rasp de oranje schil eraf. Pers alle sinaasappels uit. In totaal heb je ca. 250 ml sinaasappelsap nodig.
Meng in een kom het griesmeel, 150 g suiker en het bakpoeder. Voeg de vegayoghurt, sinaasappelrasp, olie en 100 ml sinaasappelsap toe. Meng tot een glad beslag.
Giet het beslag in een ingevette ovenschaal en strijk de bovenkant glad. Versier de bovenkant eventueel met een mooi patroon van de amandelen – wij deden dit niet. Druk ze licht in het beslag, met de bolle kant naar boven.
Bak de cake ca. 35 min. in het midden van de oven tot hij goudgeel is.
Breng ondertussen de rest van het sinaasappelsap (150 ml) met de rest van de suiker (100 g) en 50 ml water aan de kook. Laat minstens 10 min. zachtjes koken tot siroop. Laat iets afkoelen.
Haal de cake uit de oven en prik er met een satéprikker gaatjes in. Giet alle warme siroop gelijkmatig over de hete cake. Laat 30 min. afkoelen tot kamertemperatuur. Snijd de cake in ruiten of vierkanten en serveer. Ook koud is de cake lekker, ook nog enkele dagen later.
Het oorspronkelijke recept komt van Basbousa (Egyptische griesmeelcake) – Boodschappen. Mijn dochter en ik hadden een vegan versie en een niet-vegan versie gemaakt. De hartvorm is de vegan versie. Allebei heb ik ze geproefd, allebei vond ik even lekker.
