Dogma en inzicht staan diametraal tegenover elkaar. Altijd.
De dhammanuvatti die zelfrealisatie zoekt binnen Dhamma moet bijgevolg zijn weg vooral zoeken buiten het georganiseerde, geïnstitutionaliseerde, sektarische boeddhisme. De beoefenaar moet zijn eigen weg gaan. Als een rinoceros. Als een khaggavisana. Hij moet durven de geëffende paden te verlaten. Zijn eigen lamp te zijn. Zijn eigen eiland te bewaken.
Stephen Batchelor:
‘Terwijl “boeddhisme” doet denken aan een geloofssysteem, verwijst “Dhamma-beoefening” naar handelen.
De vier louterende waarheden zijn geen stellingen die je moet geloven, maar uitdagingen tot handelen.
(…) Dhamma-beoefening kan niet worden losgemaakt van de manier waarop je met de wereld omgaat.’
(Stephen Batchelor, (2013), Boeddhisme zonder geloof)
