Mensen verzinnen de gekste dingen. De commercieverdwazing gaat zelfs zover, dat er adventskalenders met seksspeeltjes op de markt zijn. Hiermee krijgt het begrip ‘houvast’ een ietwat dubbelzinnige betekenis, maar genoeg over die adventskalenders.
Henk van Kalken
Henk – Vergankelijkheid
Adriaen Valerius schreef een lied, genaamd ‘Die winter is verganghen,’ Adriaen zelf is trouwens ook al lang verganghen.
Maar de symboliek wordt wel heel mooi neergezet in regel twee: ‘Ic sie des meienschijn.’
Het éne gaat, het andere komt.
Henk – Leeftijd en dharma
Toen ik in de karma Kagyu actief was had ik ook al weleens twijfels bij het reciteren van teksten en mantra’s in het Tibetaans of Sanskriet. Ik zag mezelf op een oncomfortabel kussentje zitten en voelde me soms een idioot. De laatste tijd heb ik dat in toenemende mate. Ik word ouder, vergeetachtiger, moet soms meer moeite doen om samenhangen te begrijpen.
Henk – Liefde en zo
Veel dingen worden ook benoemd als liefde, zoals vaderlandsliefde. Israël, i.c. het leger en de opdrachtgevers daarvan. De bevolking, die een collectieve herinnering aan de holocaust heeft, en de erfenis daarvan aan hun kinderen doorgaf, moordt nu via het leger de bevolking van de Gazastrook en delen van Libanon uit. Uit liefde voor het eigen volk? Of uit liefde voor de corrupte Netanyahu, die uit eigenliefde oorlog blijft voeren zodat hij president kan blijven, en zo kan voorkomen dat hij achter de tralies verdwijnt?
Dilemma
Soms kun je als beoefenaar van boeddhisme en dzogchen voor van die dilemma’s geplaatst worden.
Zo ontdekte ik laatst een rode vlek op mijn voormalige perzikhuidje, ter hoogte van mijn rechterschouder. Ongeveer in het midden een donkere, knopachtige uitwas, die als je goed keek ook pootjes bleek te hebben.
Jawel, een teek.
Spiritueel materialisme
In een piepklein winkeltje, met een eigenaar die naar schatting 1.50 meter was, gebogen, verschrompeld, en met een gerimpelde, tandeloze gelaatsuitdrukking alsof hij al het menselijk lijden op zijn schouders had genomen, vond ik mijn beeldje. ‘Special offer!’ vermeldde het kaartje in kinderlijk aandoend handschrift, dat erbij hoorde. Ik raadpleegde de lama die ons begeleidde en hij vond het een prachtig beeldje, maar ik weet achteraf nog dat hij zacht zei: “Enlightenment can be found only within yourself. Not in a statue.’
Denken en twijfelen, of twijfelen en denken
Wie denkt, die twijfelt. Wie twijfelt, die denkt.
Denk ik. Of niet soms?
In de vele dharma’s zijn onderwerpen te vinden over de invloed van ons denken op onszelf en het karma, de ketens van oorzaak en gevolg, de invloed op het individu en anderen.
Spiegeltje – over gedachten en gehechtheid
Gedachten. Soms klinken ze als het onafgebroken gemurmel van een niet al te snel stromende beek. Soms als een woeste waterval. Soms voelen ze als elektrische impulsen (wat het trouwens ook zijn) die luid en knetterend in mijn hoofd voortrazen. Of een gedachten-explosie. Beelden, geluiden, herinneringen, associatiereeksen, gevolgd door analyses en oordelen.
Postnatale verkiezingsstemming.
Is het stemvee nou zo stom, of ben ik nou zo slim, dacht ik opstandig in de stijl van Louis van Gaal, toen ik donderdagmorgen de uitslagen zag.
Een leraar, nodig of niet?
‘Ja, maar die leraren verdienen alleen maar geld aan jullie en je hebt ze helemaal niet nodig. Zalig worden kun je helemaal op eigen kracht bereiken en daar is niemand voor nodig behalve jijzelf!’
Spiegeltje – bekentenissen van een twijfelaar
Meestal onderdruk ik de neiging om mijn eigen tegels te lichten. Wat mij weerhoudt is een instinctieve angst die ik voel om kruipende en wriemelende wezens te ontdekken, hoewel die – goedbeschouwd – hetzelfde willen als ik. Liefst een beetje veilig leven, zonder al te veel zorgen en andere ongemakken. Simpelweg gelukkig zijn.
Mijmeringen over vertrouwen
Niet-vertrouwen is ook vertrouwen, op dezelfde manier waarop geloven hetzelfde is als niet-geloven. En zijn hetzelfde is als niet-zijn.
