Mijn vroegere vriend Hans Korteweg heb ik, na een halve eeuw van weg geweest, onlangs weer ontmoet. Wat een wonderlijke belevenis.
Dick Verstegen
Dick – Mijn vader
Als ik dat opschrijf, ‘mijn vader’, komt er een gevoel in mij op dat ik moeilijk kan omschrijven. Hij is nooit ‘van mij’ geweest. Nooit echt.
Dick – Confidentie
Ik moet zeggen dat deze confrontatie met mezelf een bijzondere dimensie kreeg, niet alleen in de Nepalese setting waarin altijd alles anders loopt, maar ook tegen de achtergrond van Ellens mateloze enthousiasme voor alles wat ze aan indrukken kon opdoen.
Dick – Practice
Lama Khenpo, met wie het gesprek later werd voortgezet, de liberale en voortvarende hoofd-abt van het klooster legde de nadruk op handelen vanuit je ware aard. Het doorzien van egoaspecten. Van jezelf en van de ander. Compassie en liefde, openheid en een groot hart vormden zijn management-gereedschap.
Dick – Heilig in Mustang
Niet alleen de Himalayagiganten dekken ons elk moment toe met hun heiligheid. Ze waken over ons. We hebben daar geen erg in. Zij ook niet. Wat voel ik als ik dat voel?
Dick – Leerling van Nico
Wat wij dan van elkaar zijn, vraagt Joop, de lucifer en de brandstof? Het is dit onderscheid dat in ons samengaan vervaagt, zoals het in- en uitademen zozeer één proces kan worden dat je alleen maar kan zeggen: ‘ het ademt in mij’.
Dick – Kwan Yin Huis
Als je de drempel over gaat, voel je het al. Je betreedt heilige grond. Niet de heiligheid van beelden, kaarsen en relieken, al zijn er wierook en een prachtig houten Kwan Yin-beeld in de kapel. Maar de heiligheid van samen doen, van een samenwerkingsverband.
Dick – Twee Boeddha’s
Volkomen wederzijdsheid. In de bodhisattvagelofte gaat het niet om een ik dat zulke mooie voornemens heeft of die zulke mooie dingen doet, maar in de eerste plaats om een ik dat bereid is om bevrijding te ‘ondergaan’. In de herkenning van de Boeddha in de ander gebeurt dat.
Dick – Kaartje van God
Het boeddhisme, zo heet het, heeft het niet zo met God. Met of zonder O. Dat heeft vast te maken met het massaal ontvlieden van het Christendom sinds in onze cultuur het idee groeit dat God Dood is.
Dick – Alles is mogelijk
Als je zelf MU wordt, ligt de wereld voor je open. Hou op zeg! Abracadabra van de bovenste plank! Zie je wel dat zen een mistig gedoe is, waar je geen spijker in kunt slaan?
Dick – Theekommen
Ik ben weer bezig met klei. Vooral theekommen maken. Het is een schitterende bezigheid die steeds weer leidt tot een confrontatie met jezelf. Niets is leerzamer dan klei. Want klei leidt een eigen leven, heeft een eigen wil en legt je, voor je het weet, in de luren.
Dick – Vrij van illusies
Vrij zijn van illusies is niets anders dan het doorzien en loslaten van onze plaatjes en beperkende denkbeelden. Dan komt onze ware natuur, de liefde die we in wezen zijn, ongehinderd aan bod.
Dick – Alles is één
Dat alles één is, wordt in de wandeling al gauw een moordende dooddoener die onverschilligheid camoufleert. Maar als ik er vanuit de stilte naar kijk, is ‘t het mooiste en dankbaarste geschenk dat denkbaar is.
Dick – Aan de slag
Waarom toch die wil om te weten wat ‘het’ boeddhisme is? In elk stukje over dat onderwerp lees ik de onuitgesproken wens om te tonen of uit te leggen wat het ware boeddhisme is. Hou toch op
De Zendo biedt nieuw onderkomen aan Zen Centrum Nijmegen
Terwijl het zomerzitten en de zomersesshin gewoon doorgaan, is de sangha van Zen Centrum Nijmegen in rep en roer. Want op 2 oktober gaat ze verhuizen van de zendo die nu nog een onderdeel is van mijn woonhuis, naar een prachtig pand -een voormalig restaurant- op het terrein van Museumpark Orientalis. De zendo wordt iets van alle sanghaleden!
Dick – Wijsheid en mededogen
De meeste indruk op mij maakt de prullenbak. Hij staat daar een beetje alleen en soms komt er iemand langs die er een propje in gooit. Of een leeg flesje. Of iets ondefinieerbaars. De prullenbak ontroert me. Die open ‘mond’, waar alles in kan. Die niets weigert
Dick – Bloem, onkruid en ruimte
Terwijl ik naar de sprekende Henk keek, had ik ook steeds het kolossale Boeddhabeeld van het Rigpacentrum in het vizier; het stond maar een paar meter van hem vandaan. En beide beelden ontroerden me.
Dick – Gedachten
Ik vond het wel een echte verademing om te lezen dat Geurtz steeds kiest voor de spiritualiteit en niet meeging en -gaat in de wonderlijke eisen die de Tibetaanse traditie nu en dan aan hem en anderen stelt.
Dick – Workshop in de ruimte
Bij de thee bleek dat we allemaal iets hadden meegemaakt, iets dat zich niet laat vangen in woorden. Maar het kwam erop neer dat we de dingen om ons heen met een ander oog zagen. Het oog van de ruimte, het oog van de openheid.
Simpel en waar: drie nieuwe boeken van uitgeverij Samsara
Echt, Elegante eenvoud, dit.
Dick – Overgave aan het leven
Is een moeder zich bewust van de liefde voor haar kind? vroeg Ton eens in een teisho. Nee natuurlijk niet. En toch is die liefde constant aanwezig.
Dick – Er komt je alleen liefde tegemoet
Het is lente geworden. Als alles uit de grond krult, tere blaadjes zich uit de knoppen vouwen en het bos een lichtgroen paradijs is, ja, dan is makkelijk te zien dat je omringd wordt door liefde. Maar in een isolatiecel of oog in oog met een sadistische ondervrager is dat lastiger.
Dick – Levende woord
Op internet komen onophoudelijk schrijfsels over zen en boeddhisme voorbij. Ze vervullen mij vaak met een lichte lusteloosheid. Veel auteurs laten zich weinig gelegen liggen aan de vermaning van Yuanwu: ‘Bestudeer het levende woord van zen, niet het dode woord.’
Misha in Oekraïne (5) – Missie geslaagd: ‘je leven in dienst stellen van alle leven’
Misha is onder de indruk van het oude Sovjet sanatorium-complex buiten Kiev waar een Tibetaans Boeddhistisch Centrum komt. Het ligt midden in de bossen en vrijwilligers zijn beetje bij beetje bezig de gebouwen op te knappen zodat ze daar retraites kunnen geven.
