Vanmorgen hoorde ik op de radio het nummer House for sale.
Ik heb één keer in mijn leven mijn huis verkocht, ik had er 23 jaar -grotendeels met mijn gezin – in gewoond. Het was een fijn en warm huis waarin ik me erg thuis voelde. Het huis stond na de bouw lang te koop, het had een rode voordeur en dat vonden de mensen in het kleine stadje erg vreemd. De plaatselijke bevolking wilde er niet in wonen. Ik, die van buiten kwam, wel.
Het was een rijtjeshuis, zo noemen ze dat. Het rijtje bestond uit vijf woningen waarin allemaal gelijkstemde gezinnen woonden, ook qua leeftijd. We kwamen als vrienden bij elkaar over de vloer, aten veel Franse kaas en mosselen met wijn en spraken over onze toekomst. En de kinderen groeiden met elkaar op.
Een van de vrienden buren vertelde soms merkwaardige verhalen, zoals dat hij met zijn zeilboot op de Noordzee bijna door een plots opduikende onderzeeboot was overvaren. Pas toen hij ons een video van die opduikende duikboot liet zien geloofden we hem.
Ik rijd nog weleens over de dijk met de vijf woningen. De prachtige berken in mijn voortuin zijn omgehakt en er woont niemand meer van de buren vrienden. Alles is immers vergankelijk?
House for sale. Het graf gaapt, de toekomst is kort. Toch blijft het een mooi nummer. Ik heb erna nooit meer in een huis met een rode voordeur gewoond.
Moge iedereen een lang, gezond en gelukkig leven hebben, niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie