Naar aanleiding van het voorstel van PvdA-GroenLinks om een wapenboycot tegen Israël in te stellen, reageer ik graag met het volgende statement:
Laat (te laat om nog remmende invloed te hebben op de genocidale veroveringspolitiek van Israël?). Maar, beter laat dan nooit.
En wat een gotspe (om een van oorsprong Jiddische term te gebruiken) van Van den Burg van de VVD: Dit creëert een onverdedigbaar Israël …’ Elk land, ook Israël heeft uiteraard recht op verdediging van haar burgers. Maar geen recht op het uitmoorden van Palestijnen en het vermorzelen van hun recht op zelfbeschikking, noch het recht om een ander soeverein land aan te vallen met vele tientallen bommenwerpers, noch het recht om al het Palestijnse gebied te bezetten en in te lijven. Israëls militaire macht is niet opgebouwd voor verdediging, maar voor agressie in het kwadraat.
In december 2023, toen de genocidale oorlog van Israël tegen de Gazanen in mijn ogen onmiskenbaar was, schreef ik dit gedicht:
From the river to the sea
Wat in jaren werd beraamd
wat in jaren werd gedaan
stap voor stap
wordt nu afgemaakt
Een apartheidsstaat
gegrondvest
op etnische zuiveringen
landroof
religieuze waanbeelden
Een roofstaat
die bommen laat regenen
schedels, botten, harten breekt
en bloed laat vloeien:
‘from the river to the sea’.
Tot zover de hartenkreet in dichtvorm.
Het is bitter om pas na bijna twee jaar te zien dat democratische partijen gaan bewegen richting de gruwelijke waarheid.
Geef een reactie