Vandaag las ik in een bericht van mensenrechtenorganisaties dat er binnen twee dagen duizenden kinderen in Gaza de hongerdood zullen sterven.
Israël opent na maanden onder druk van andere landen de grens met Gaza weer en staat toe dat vijf vrachtwagens met hulppakketten, babyvoedsel en medicijnen het gebied binnen rijden.
Bij mijn eigen supermarkt wordt die minimale hoeveelheid om de twee dagen afgeleverd om de winkel draaiende te houden.
Er wonen meer dan twee miljoen mensen in Gaza, ze dreigen te sterven van de honger. Volgens Israël heerst daar geen hongersnood.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.