Deze week waren ze weer op de tv, de kippentreiteraars. Ook hun vertegenwoordiger, mevrouw De Haan. Ze klaagden dat ze hun met gif tegen bloedluizen volgespoten dierengevangenissen niet mochten reinigen met water en zeep omdat die rotzooi in het oppervlaktewater terecht kan komen en alle vissen zal doden. Het gif zit in het vet in die dierenconcentratiekampen en er is nog geen middel beschikbaar om het onklaar te maken. De kippentreiteraars hebben al een schade geleden van meer dan dertig miljoen euro en er zijn meer dan anderhalf miljoen kippen vergast. Besmette en niet te verkopen eieren zijn de vuilcontainer in gegaan, klagen ze.
Ik kan niet geloven dat die treiteraars niet geweten hebben dat dat malafide bedrijfje uit Barneveld, toen het voor kwam rijden met dat gif, niet in de haak was. Die Barnevelders wilden ook niet zeggen wat ze in die kampementen spoten, zo vertelden enkele treiteraars op de tv. Dan moet er toch een lichtje gaan branden, zou je denken. Bij twijfel niet optrekken.
Nu huilen ze tranen met tuiten, ze gaan failliet als de kampementen niet snel ontsmet mogen worden, dreigen ze. Ga maar failliet, zeg ik. Jarenlang hebben ze dieren onder de meest vreselijke omstandigheden gehuisvest en jammerden alleen de kippen. Er kraaide geen haan naar. Nu het gif hun kippen een gezicht heeft gegeven en het publiek die arme dieren op roosters hun leven zag doorbrengen, doen ze zielig. Ik heb al weken geen ei meer gekocht, ook geen eierkoeken of mayonaise. Ik gruw bij het idee dat ik sporen van rotzooi binnen krijg. Dat ik gelinkt word aan treiteraars.
Natuurlijk zijn er ook kippenboeren die wel hun pluimvee op een diervriendelijke manier houden. Maar hebben ze ooit geprotesteerd bij de kampen van de treiteraars? Wie zwijgt stemt toe. En dat geldt ook voor ons- de consumenten. We zwijgen wat af.
Als we met z’n allen veel minder eieren eten kunnen de kippenfabrieken worden afgebroken en kunnen de kippen weer de wei in. Dan smaakt een ei weer lekker.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.
