Vanmorgen was ik het ineens zat, die gekke dromen in de afgelopen week. Vannacht droomde ik dat ik een nieuw huis aan het inrichten was. Het huis zelf was niet nieuw, maar voor mij wel. Samen met wat andere mensen, een oud-collega en een lieve vrouw en mijn ex, liep ik door dat huis, een enorme etage eigenlijk. Zelf voerde ik niks uit maar voor de lieve vrouw haalde ik een zwarte lamp met ballen uit een aanpalende ruimte. En ik overwoog het behang van de muren te stomen en die te verven. Even later stond ik in een winkel op de begane grond die door de eigenaar leeggeruimd werd. De man had een hond die ziek was en ik maakte een afspraak met de dierenarts. Dat had de eigenaar ook al gedaan, zodat ik mijn afspraak weer ongedaan maakte.
Ik was weer in het nieuwe huis, de werkzaamheden schoten al aardig op. Ik vroeg me af of ik de pluggen uit de muur moest halen alvorens het behang te verwijderen. Dan was ik weer in de winkel en kreeg een steeds beter contact met die eigenaar.
Ik doe niet aan droomverklaring, wat heb ik aan een uitleg. Dromen zijn bedrog.
De ganse dag spookt door mijn hoofd: Is die hond al naar de dierenarts geweest?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.
