Er zit een gaatje in de huid van mijn voorhoofd. Net boven mijn neus, al tientallen jaren. Hoe de huid ook veranderde, het gaatje bleef. Ik had er vrede mee, nu nog. Het is een organisch gaatje. Bart Huges was een Amsterdamse medicijnstudent, een lsd-gebruiker, die in 1965, 33 jaar oud, met een geleende tandartsenboor een gaatje in zijn schedel boorde om voor eeuwig high te zijn. Hij boorde door het bot maar raakte het hersenvlies niet. Waar hersenvocht zat zat nu bloed, zo was zijn redenatie. Hij werd er wereldberoemd mee, ook door de bloederige foto’s die de wereld in werden gestuurd.
Huges werd voor gek versleten, werd door twee psychiaters onderzocht, en gedwongen drie weken opgenomen voor observatie. De regering verklaarde dat zijn gaatje geen enkel effect had. Er waren in die tijd veel happenings in Amsterdam, de hippiehoofdstad. Huges werd geen spiritueel leider maar bracht zijn dagen door als archivaris in het Amsterdamse Instituut voor de Tropen. Hij stierf in 2004 op zeventigjarige leeftijd aan een hartaanval.
Zelf heb ik nooit lsd geslikt, ook niet in mijn hippiejaren. Vrienden van mij zijn toen overleden, ze dachten dat ze konden vliegen en sprongen van een gebouw. De ene dag zat je met ze te praten- weet je wel, de andere dag waren ze dood. Eric is dood, zeiden we tegen elkaar en namen nog een flinke trek hasjsigaret. Ik weet niet waarom ik geen lsd gebruikte, het lag zo voor de hand om het wel te doen. Dat gaatje van mij is een herinnering aan een roerige maar ook gelukkige tijd. Toen de wereld aan onze jeugdige voeten lag. Een wereld van schone schijn.
Moedig voorwaarts.
WAM van Loenen zegt
Volgens de geestelijke wetenschap zit op die plek het 3e oog (geestesoog), een van de onzichtbare geestelijke zintuigen. Waarmee we het onzichtbaar hogere waarnemen en zielematig mee voelen. Dus Joop, wees zuinig op die plek en blijf er dankbaar gebruik van maken!