Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen

Chef ergert zich vreselijk aan de commercials op de tv waarin oudere mensen als altijd hulpbehoevende randdebielen worden neergezet. Hij heeft het dan niet over de cliënten in verzorgingstehuizen, of hoe die verschrikkelijke instellingen dan mogen heten. Die in hun eigen poep de dag doorbrengen omdat het goedwillende personeel geen tijd en gelegenheid heeft om die cliënten te verzorgen.

Gisteren zag hij een commercial op NPO zoveel waarin een goed geklede vrouw een oudere vrouw thuis bezocht als een soort gezelschapsdame. De oudere vrouw- nog goed ter been en niet kwijlend of naar poep riekend, kreeg een kopje thee ingeschonken van de consulente. Chef dacht: kan die oudere vrouw dat zelf niet? Chef kreeg niet de indruk dat deze gezelschapsdame voor nop oudere mensen bezoekt. Ze zal wel van een commercieel bureau zijn dat een financieel gat in de markt heeft ontdekt nu Den Haag de ouderenzorg om zeep heeft geholpen.

Er zijn ook commercials waarin mobiels worden aangeprezen om mobiel te blijven. Een goedlachse en vooral behulpzame monteur legt aan een oudere uit hoe het apparaat werkt en waarom dat vijf wielen beter zijn dan vier. Chef kreeg onlangs een oproep van een belangengroepering voor gepensioneerden- met 600.000 leden, onder ogen waarin opgeroepen werd om een HARTENKREET, ja u leest het goed, naar de voorzitter van de Tweede Kamer te sturen waarin gevraagd werd of de politici de ouderen willen ontzien. Chef dacht: Hartenkreet?  Op naar Den Haag om daar de boel plat te leggen.

Het moet maar eens afgelopen zijn dat ouderen worden neergezet als oud, overbodig vuil. Opvreters en klaplopers. En ze kunnen daar zelf veel aan doen door zich niet als een imbeciel te gedragen. Niet zielig achter de gordijnen te zitten, maar zelf hun leefomgeving te organiseren. Anderen doen dat niet voor hen. Ja, behalve dan die consulente die tegen een vorstelijk salaris een kopje thee komt schenken.

De Boeddhistische Unie Nederland had een paar jaar geleden een bestuurder die ook algemeen directeur van een rits verpleeg- en verzorgingshuizen was. Het eerste wat hij deed toen hij aantrad was de rollators, stokken en krukken uit de hal van die tehuizen verwijderen. Ouderen kunnen nog best op eigen benen staan. Wist hij. En als het helemaal niet meer kon, konden de hulpmiddelen alsnog tevoorschijn worden gehaald. Het gevoel van oud en gebrekkig zijn word je vaak aangepraat door je omgeving.