Chef liep in de Zwart Jansstraat in het Oude Noorden van Rotterdam. Hij kwam net bij een landelijk bekende opticien vandaan. Om z’n bril te laten stellen. Ineens zag hij de tekst, op nog geen vier meter afstand van de brillenzaak.
Hij moest er vreselijk om lachen. Is die tekst daar neer gekalkt door een klant van de brillenzaak, diens nabestaanden. Of door iemand die niks met die brillenzaak te maken heeft? Chef moest denken aan het boek De komst van Joachim Stiller, waarin ook vreemde dingen gebeurden. De schrijver schreef ‘goed kijken’ en niet ‘goed uitkijken’. Zette wel een uitroepteken achter de tekst. En wie loopt er nu met een krijtje op zak. Zou het een puzzeltocht zijn geweest, of zoiets?
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken.
Elisabeth zegt
Ik las de naam van de straat en er ging een ontroering door mij in. Op die stoeptegels staan mijn voetstappen van vele jaren terug. Bedankt chef voor het fotootje.