Elk voordeel heeft ook een nadeel, zei een bekende voetballer eens. Ik ervaar dat.
De dag is prachtig, het weer dan, buiten is het wit van de sneeuw en de zon schijnt al de hele dag. Het is genieten.
Maar de zon schijnt zo fel ik mijn ogen – ik zit aan een werktafel achter het acht meter brede raam van de Kloosterbunker de krant te maken, dat ik geen beeldscherm meer zag. Ik dekte mijn ogen af met een hand, een soort klep zoals grafici die vroeger droegen, en dat hielp. Maar dan kon ik maar met één hand typen. Ik werd opstandig, vond de zon niet vrolijk meer. Maar ik wilde die vrolijke zonnige Tinus niet buitensluiten.
Even later zakten de zonneschermen halverwege: weg zon, weg hinder, de wereld werd kleiner, ik vrolijker. Een voordeel (zon) heeft zijn nadeel (verblinding).
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.