Het lijkt erop dat we ons meer verbonden voelen met geld en macht, dan met elkaar, de natuur, waarheid en rechtvaardigheid. Er heeft een omkering van waarden plaatsgevonden en deze is nog steeds gaande. Hoe doen we dat, hoe zorgen we ervoor dat we massaal met deze omkering van waarden bezig zijn? Hoe komt het dat we steeds individualistischer worden, terwijl we weten dat sociale verbondenheid voorwaarde is voor een mooi en goed leven.
We stellen ons de vraag of het mogelijk is om geboden voor een ongelukkige samenleving op te stellen en zo te reflecteren op wat we fout doen? Vandaag gaan we op het creëren van angst en ongerustheid in de samenleving.
Gebod 9: zorg voor angst en chaos.
Volgens Rutte zaten we in de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog en zonder noemenswaardig verzet werden een veelheid van maatregelen ingevoerd. Een opsomming: anderhalve meter afstand, geen handen schudden, handen wassen en desinfecteren, niet omarmen, niet zoenen, geen reizen naar het buitenland, grenscontroles, quarantaines, ook thuis niet meer met vier of meer personen van buiten het gezin samenkomen, niet langer dan een half uur per dag naar buiten, thuiswerken voor niet essentiële beroepen, niet meer met het openbaar vervoer tenzij, niet op bezoek bij opa en oma in het verpleeghuis, geen familiebezoek, sluiting van scholen, sluiting winkels behalve…
De farmaceutische industrie profiteerde als eerste. Er werd met spoed een vaccin ontwikkeld en een garantie geregeld dat ze niet verantwoordelijk gesteld konden worden voor een verkeerde afloop. Belangrijk omdat de vaccins ontwikkeld werden met behulp van een niet eerder onderzochte techniek. Twijfelaars werden gechanteerd met buiten sluiting door invoering van het vaccinatiebewijs. Samengevat: chaos, survival, macht, oftewel je doet wat er gezegd wordt want anders… Big Pharma en politiek vonden elkaar hierbij blindelings.
Oorlogen, opwarming, stikstofcrisis, bestaansonzekerheid, criminaliteit, woningnood vul maar in. Zo worden we steeds weer richting onze overlevingsstand gedrukt, d.w.z. richting linkerhersenhelft (LH). De LH kent geen goed en kwaad en daardoor komen we in een vacuüm terecht over wat werkelijk van waarde is. Onze leiders vinden het ook niet belangrijk dat we ons met fundamentele waarden bezighouden, het zou ons juist te autonoom maken.
Als regeringen ons alarmeren, dan zullen sommige mensen dit aannemen en anderen het kritisch willen bekijken. Als blijkt dat de beangstigende verhalen niet geheel blijken te kloppen, is het waarschijnlijk dat er een polarisatie ontstaat over wat waar zou zijn, alsof er een juist verhaal is. Dit kan een tweeledig effect hebben. Een groep mensen zal zich vereenzelvigen met een verhaal en dit gaan hanteren als een feit, waarbij tegenspraak niet wordt geduld. De dominee is vervangen door de wetenschap. Een andere groep mensen gaat te rade bij zichzelf om te ervaren wat voor hun klopt in plaats van over te nemen wat zou kloppen volgens de dominante groep.
Er is ook nog een ander effect bij het verstrooien van beangstigende verhalen die niet geheel blijken te kloppen. Bij de mensen die aannemen wat de regering verkondigt, ontstaat het geloof dat ze deze regering nodig hebben voor het oplossen van het probleem. Deze mensen gaan zo’n regering vertrouwen met het gevaar het vertrouwen in hun eigen wijsheid te laten varen (de rechterhemisfeer). Als een regering van mensen robotten wil maken, die dat doen wat een de regering als juist acht, zijn zij op de goede weg. Naarmate mensen leren niet meer op zichzelf te vertrouwen, gaan ze meer vertrouwen op bedachte verhalen die dan geldend zijn voor hun handelen. Hun denken komt dan centraal te staan in plaats van wat hun hart hen ingeeft. Het denken wordt dan als kompas gebruikt voor ons handelen. Als we daar aangekomen zijn, zijn we eigenlijk van weg van ons wezen en kunnen we ogenschijnlijk probleemloos liefde, verbondenheid en veiligheid kapot maken.
Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.
Piet Nusteleijn zegt
Liefde. Wat is het? Het hoort wat mij betreft tot de wereld van het niet-denken. Gelukkig is het niet kapot te maken. Dit Inzicht ontleen ik aan de gesprekken die Krishnamurti had met David Bohm. Te lezen in ‘het einde van tijd’.