In een uitgave van de humanistische geestelijke verzorging voor gedetineerden werd aan een aantal vrouwen en mannen in detentie de vraag gesteld ‘Wat is voor jou de zin van het leven?’
Het antwoord van Chantal:
‘De zin van ons bestaan is iets goeds doorgeven, in ieder geval niet iets slechter dan jezelf hebt meegekregen. Iedereen zegt: ‘Ik ga het anders doen’. Maar voor je het weet zit je in hetzelfde schuitje.
Mijn moeder was alcoholist en ik gebruik drugs. Net als mijn moeder doe ik naast slechte ook goede dingen. Zo ben ik goed in het uitzoeken van vaders. Zij zorgen voor mijn kinderen en we werken op een positieve manier samen.
Leven is dood gaan, kun je zeggen. Iedereen die op de wereld leeft, gaat er namelijk weer vanaf. Het gaat erom dat je niet alleen iets goeds opbouwt voor jezelf, maar ook dat je iets doorgeeft. Ik hoef geen wereldverbeteraars groot te brengen. Ik verwacht geen perfecte kinderen, maar wel bewuste mensen.
Dingen weggooien op straat bijvoorbeeld, daar kan ik me aan ergeren. Het milieu is heel belangrijk. Het licht uitdoen, de verwarming niet te hoog zetten: daar let ik op en dat geef ik mee aan mijn kinderen.
Ik ben hun moeder en dat blijft zo. Hun vaders en ik zitten heel erg op één lijn. Als mijn kinderen iets raars over de vriendin van hun vader zeggen, dan zeg ik daar iets van. Diep van binnen vind ik het misschien wel even leuk, maar dat laat ik niet merken. Ik waardeer wat zij voor mijn kinderen doet.
Ik kom misschien wel over als iemand die overal schijt aan heeft maar goed is goed en slecht is slecht. Normen en waarden heb ik meegekregen van mijn moeder. Ik weet dat zij het echt heeft geprobeerd. Mensen maken er een potje van, maar iets niet kunnen is niet hetzelfde als niet proberen. Ik heb ook nooit de intentie gehad om mijn kinderen zo op te laten groeien
Dat je in de gevangenis zit wil nog niet zeggen dat je asociaal bent. Mijn kinderen weten dat alles wat je doet consequenties heeft.
Op de middag dat ik vrijkwam was ik bij de zwemles van mijn kinderen. Moeders kwamen geïnteresseerd op mij af. Dan laat ik wel extra zien dat mijn kinderen zich netjes gedragen.’
