Afgelopen zondag was er in Podium Witteman op tv behoorlijk wat aandacht voor de dood. Er werd over gezongen en gepraat en ook muziek gemaakt. Is de dood een definitief einde of een voorportaal, een wachtruimte voor een nieuw leven, dat soort zaken kwamen aan de orde. Veel mensen zijn bang voor de dood.
Vorige week was ik zelf ook bezig met het verschijnsel dood. Nee, niet doordat een vrouw in een scootmobiel mij plat reed in het filiaal van Albert Heijn aan de Hesseplaats alhier, maar door de dozen met brieven, documenten en foto’s van mijn oudste overleden zus (ze stierf aan de gevolgen van griep) hier op de vloer in de Kloosterruimte ( de dozen).
Ineens voelde ik leegte, veroorzaakt door die dood. Meer nog dat een zorgvuldig verwekt gezin – ouders met zes kinderen, organisch aan het verdwijnen is. Alsof de bomen in een bos worden omgehakt. Mijn oudste broer is ook al dood (hij stierf aan bacteriën die zijn hart wegvraten na een knieoperatie). Er zijn nog maar vier kinderen over en straks geen een meer. Een open plek in het bos, zonder menselijk leven.
De ontmanteling van het gezin, dat was vorige week kort een issue, maar het was best wel indringend.
De stilte die ik dagelijks ervaar werd nog stiller.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
eckart dissen zegt
Hallo Joop, met veel plezier lees ik jouw berichten en reflecties op het leven in al zijn schakeringen. Eigenlijk is dat inmiddels zo een beetje het enige dat ik van het BD lees. Veel van de andere stukken vind ik nogal belerend en schools. Misschien schreef ik je al eens iets over mijn ervaringen, die nadat ik zo een 23 jaar directeur van de Kosmos in Amsterdam was geweest al lange tijd tegen het licht houd. Wat me al langer bezig houd is de gelijkhebberigheid van zovele leraren en hun scholen, terwijl de praktijk daar vaak schril bij afsteekt. De schandalen blijven veelal achter gesloten deuren of worden weggemasseerd. Ik heb altijd gedacht dat spiritualiteit ook tot autonomie en integriteit leidt, maar hieraan ben ik ernstig gaan twijfelen, helemaal al in deze tijd van corona en de polarisering die zich daarin manifesteert. Hartelijke groet van Eckart
Jacob van Keulen zegt
Lees alweer enige tijd het BD. naast het ND TR. en nog wat kranten die overblijven van mijn dagelijkse ronde. Als ik dan thuis kom scan ik meestal even de items. Jouw wederwaardigheden bewaar ik dan voor het laatst. Bij de laatste foto kreeg ik weer wat heimwee naar vroeger toen we als gezin met vakantie gingen op de fiets van Leeuwarden naar Appelscha, Gaasterland of Ameland. De geborgenheid van het samenzijn en de zorgeloosheid over de toekomst was wat ons door de tijd hielp. Nu heb ik dit zelf ook ervaren met het eigen gezin.Bij leven & welzijn hopen wij ondanks alles deze band te bewaren . De dood is tot nu toe nog op afstand gebleven . Ook maar moedig meegaan met de tijd.
Jacob van Keulen zegt
Bij het zien van jouw foto kreeg ik heimweegevoelens naar mijn eigen jeugd en het vertrouwde van de bescherming binnen het gezin. Het deed me denken aan de vakanties waarin we op de fiets gingen van Leeuwarden naar Appelscha, Gaasterland en Ameland.. Nu ik dit zelf ook ervaren heb met ons eigen gezin kan ik de belangrijkheid hiervan nog meer waarderen. De dood is nog steeds op afstand. Maar “de tiid hâldt gjin skoft” Daarom maar moedig met de tijd meegaan en er hef beste van hopen..Zolang er is Joop ….