De mezen zijn pleite, ik kan het niet anders zeggen. Op het balkon van de Kloosterbunker hangen onder elkaar aan een haak 5 netjes met olienootjes van prima kwaliteit. Het hele jaar door, ja ik weet het, in de zomer moet je die netjes niet ophangen, komen er soms zwermen mezen op af, hangen met hun klauwtjes tegen de netten en hakken stukken uit de pinda’s. Zij blij, ik blij, wat een genoegen om naar te kijken.
Een paar weken geleden hing ik nieuwe volle netjes op, ik gun het de vogels om met een volle maag de winter in te gaan. Maar het bleef doodstil, geen mees te bekennen. Af en toe eentje maar die blijft in de vlinderstruik hangen. De laatste dagen soms een meesje tegen een netje aan, een paar seconden. Het lijkt wel of ze bang zijn. Maar waar zijn de andere?
Bij mijn vriendin, de kleindochter van zeevisser Thijmen, zijn deze vogels ook afwezig. Haar hele tuin hangt vol, om te zo te zeggen, met pinda’s en pindakaas in potten. Nou, ze kan ze onderhand naar de voedselbank brengen, geen mees te bespeuren. Wij vragen ons af: waar zijn die lieve vogeltjes? Zijn ze besmet geraakt met het coronavirus? Dieren kunnen ook besmet raken, zoals apen en leeuwen in Blijdorp. Is er een massale sterfte uitgebroken, oversterfte? Ik kan het aan niemand vragen, vogels worden niet vertegenwoordigd door epidemiologen, de Gommersen in praatshows. Die het ook vaak niet weten.
Een andere vogel, de Zwaluw, beheerste een tijd geleden ook even mijn gedachten. De zwaluw, zult u zich afvragen, is de Goedmoedige Columnist, door sommigen Chef of Reusje genoemd, een ornitoloog geworden? Dat zit zo. In november vergaderden de knechten m/v van de Haagse Historicus, de Vaste Torenbewoner ook, op het landgoed Landhuis de Zwaluwenberg in Hilversum, om hun toekomst veilig te stellen. Zitvlees verplicht en de wedde van een minister of staatssecretaris is niet mis.
Ik hoorde het woord Zwaluw op de radio en moest grinniken. Ik dacht: één zwaluw maakt nog geen lente. En dat klopt. De knechtjes vlogen uit naar hun eigen nestkastjes, onderhandelden, legden hun wil op, en presenteren nu als Ploegje hun vage plannen, die voornamelijk uit zakken geld bestaan. En twee kerncentrales.
Ik heb het echt geprobeerd, gedachtig mijn boeddhistische training ook, de middenweg te bewandelen, geen vijandschap te creëren, al zegt de Boeddha persoonlijk dat niet iedereen mijn vriend hoeft te zijn, om naar de dood gewaande maar als opgestane Lazarus herleefde Haagse Historicus en zijn knechtjes te kijken en te luisteren. Ik probeerde het, ik zweer het (steek twee vingers in de lucht) maar het lukt niet. Krijg maagklachten en zuur. Een vriendin die wel van staal is, houdt me op de hoogte. Mondjesmaat.
Als ik achter het beeldscherm zit om het BD samen te stellen zie ik ook video’s en berichten voorbij flitsen. En ineens zag ik Koningin Kaag (D’66) en Lilian Marijnissen (SP) voorbij gaan in een video uit de Tweede Kamer. Ik zat op dat moment geestelijk goed in elkaar, met een kalme geest, en kon het wel opbrengen naar de twee te kijken en te luisteren.
Marijnissen vroeg aan Kaag hoe het toch kon dat ze het mogelijk maakte dat een man, de Haagse Historicus, die ze in het voorjaar in de Tweede Kamer het advies gaf om op te stappen vanwege zijn slechte herinneringen aan zaken, gewone mensen en sommige media noemden dat liegen, weer de MP van het land wordt. In het Torentje kan blijven, dankzij haar. Koningin Kaag zei met een stalen gezicht en zalvende stem dat ze de Haagse Historicus de afgelopen maanden beter had leren kennen en nader tot hem was gekomen. Ze bedoelde natuurlijk dat macht corrumpeert.
De zwaluw liet een scheet en het wordt nooit meer lente in Holland.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.