Iedereen beschikt over een hele serie identiteiten. Maar hoe houd je het overzicht?
Je speelt een flink aantal rollen. Ieder een eigen repertoire. Welke identiteit zichtbaar wordt, verschilt per rol en per dagdeel. Je identiteiten kunnen elkaar beïnvloeden en versterken, maar ook strikt gescheiden blijven. Partner in een maatschap is iets anders als partner thuis.
Identiteiten veranderen met de levensloop en de omstandigheden. Je pubert, je wordt eindelijk volwassen, je trouwt, je scheidt, je migreert naar een andere cultuur, etc.
Onderling verschillen je identiteiten in betekenis. Het kan zijn dat zich per contact één identiteit opdringt, omdat men – of jijzelf – denkt dat jij zo bent. Rutte is al tien jaar primair premier. Maar feitelijk bestaat iedereen in meervoud.
Voor je eigen overzicht kun je een aantal concentrische cirkels tekenen rondom je zelf.
In het centrum zitten je meest cruciale identiteiten. Kies zelf maar welke dat zijn: je deel zijn van een gezin of familie, van een levensbeschouwelijke gemeenschap, je gender, je etniciteit, je …?
Voor sommigen hoort werk ook bij de binnencirkel, maar dat kan evengoed in de volgende cirkel zitten. Werk is wel een belangrijke samenvatting van je identiteit. Je scholing, inkomen en persoonlijkheid zijn eraan af te lezen.
In je vrije tijd speel je met weer andere identiteiten. Dat kan te maken hebben met sport en spel, maar ook met vrijwilligerswerk, je buurtje, je vriendschappen.
In een buitencirkel heeft je identiteit als consument een plekje. Reclame werft je voor een bepaalde identiteit. Op internet schrijft het algoritme je een identiteit toe.
Sommige identiteiten zijn tijdelijk. Toerist zijn verschaft je een voorbijgaande identiteit, net als een bestuursfunctie.
Eigenlijk zijn we verschrikkelijk knap dat we in al die cirkels het identiteitsspel weten te spelen. Niet vreemd dat ons spel soms vast loopt. Dan kan ‘cliënt of ‘patiënt’ je identiteit worden.
En jij? Wat zijn jouw cirkels? Hoe ga je daar mee om?
bolletje zegt
Mensen hebben de neiging een stripfiguur van zichzelf te maken. Ik heb dit bij mijzelf ook ervaren. Je pint jezelf vast.
Gaat een zo’n toneelstuk van Sartre daar niet ook over ? Een vrouw die van zichzelf besloten heeft dat ze : cynisch is en eenzaam en mannen haat
Maar, dat is ze niet. Want je bent wat je van jezelf maakt. Ze voelt zich veilig in die rol. Maar het kan (in theorie) anders, als ze dat echt zou willen. Ik ben het met Sartre eens.
bolletje zegt
Dit is wel een interessante analogie, die cirkels. Wel bruikbaar.
Ik heb ze voor mijzelf ook getekend, de verschillende identiteiten die ik aanneem, waarin ik mij moet zien te schikken.
En sommige botsen met elkaar. Botste met elkaar.
Je hebt inderdaad meerdere gezichten, meerdere maskers. Maar wie ben jij echt? Je bent ze allemaal en geen een tegelijk.