Ik zuig met de stofzuiger de vloer van de Kloosterbunker. Het is een gladde vloer, makkelijk te onderhouden. De stofzuiger heeft qua kracht 5 standen, ik gebruik de fluisterstand, herkenbaar aan een oor op het bedieningspaneel.
Ik stofzuig en ik zuig stof, heerlijk. Een meditatieve bezigheid. Er zit acht meter snoer aan het apparaat, genoeg om een flink deel van de Kloosterbunker te reinigen.
Zo, de vloer is weer schoon, ook rondom de luchtzuiveraar met het hepafilter en de UV-lamp die elke seconde tussen de 10.000 en 200.000 negatieve ionen die zich binden met met ongerechtigheid, uitspuwt. Ik zie ze niet maar ga voor sure. Corona loert overal.
Ik zit tevreden in Schaap, de schapenlerenstoel die ik ooit bij Loekie de Leeuw in Den Haag kocht en kijk de ruimte in. Dan krijg ik er flink de ziekte in, nog geen meter van me af zie ik een klein bonkje stof, en verderop nog een, en nog een, en nog een. Ik ben verbijsterd, ik de Actuele Man (AM) en Miele stofzuiger met speciale zakken en een hepafilter, de twee-eenheid, hebben gefaald. Ligt het aan de stofzuiger of aan de AM die stofjes niet opmerkte? Is het nieuw stof, na het stofzuigen ontstaan?
Dan moet ik lachen om mezelf. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.