• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Leven in Thailand – de aap uit de mouw

Leven in Thailand – de aap uit de mouw

11 juli 2020 door Mieke Kupers en François la Poutré

De baas van Albert Heijn verdiende in 2018 zo’n 5 miljoen euro. Dat is 125 keer het gemiddelde salaris van de Ahold-medewerker. En ruim 400 keer het salaris van een vakkenvuller. Een vakkenvuller bij Albert Heijn verdient ongeveer 5 keer zo veel als een Thaise ongeschoolde arbeider. De baas van Albert Heijn verdient dus 2000 keer zo veel als laten we zeggen een Thaise kokosnotenplukker. De baas van Albert Heijn verdient dus per 2 minuten wat de Thaise kokosnotenplukker in een dag verdient.

De Thaise kokosnotenplukkers worden door Albert Heijn, dat aangestuurd wordt door de man die maar 2 minuten hoeft te werken om hetzelfde te verdienen wat zij in een hele dag opstrijken, onder druk gezet om zo goedkoop mogelijk te leveren. Om toch nog iets over te houden om van te leven hebben ze een handigheidje bedacht. In plaats van zelf de 30 meter hoge bomen in te klimmen, laten ze dat door apen doen. Die zijn daar veel handiger in en vallen er ook zelden uit, terwijl mensen nog wel eens omlaag donderen, hetgeen meestal niet goed afloopt.

De man die 2000 keer zo veel verdient als een Thaise kokosnotenplukker vindt het echter zielig voor die apen. Of, wat veel waarschijnlijker is, hij vindt het helemaal niet zielig voor de apen, maar er zijn beelden naar buiten gebracht van zielige apen en nu is de man van 5 miljoen bang dat zijn klanten denken dat Albert Heijn niet om zielige dieren geeft. Dus zou je denken dat hij spoorslags naar Thailand afreist, vraagt wat de meerkosten zijn als de apen niet meer worden ingezet, en aanbiedt die meerkosten te compenseren door een betere prijs voor de kokosnoten te betalen. Maar dat doet de baas van Albert Heijn niet. In plaats daarvan kondigt zijn bedrijf groots aan geen kokosnoten meer te kopen in Thailand. Hoe de noten in andere landen geoogst worden is niet zo belangrijk, als de mensen maar weten dat Albert Heijn erg betrokken is bij het wel en wee van de dieren. Ten minste, voor zover het geen koeien, varkens of kippen zijn. Want ook daarbij wil de zakkenvuller die 400 keer meer verdient dan de vakkenvuller het onderste uit de kan. Vandaar dat Nederlandse boeren onlangs een distributiecentrum blokkeerden. Net als de Thaise kokosnotenplukkers willen ze graag een eerlijke prijs.

Als er geen kokosnoten meer verkocht worden zitten de plukkers meteen zonder inkomen. Het sociale vangnet dat Nederland ondanks de fiscale trucs van de grote ondernemingen in stand weet te houden ontbreekt in Thailand. Het inkomensverschil tussen de baas van Albert Heijn en de (ex-)kokosnotenplukkers wordt dus nog groter. En intussen blijft Albert Heijn gewoon producten verkopen die ten koste van dieren gaan, maar die nog niet in aangrijpende filmpjes aan de kaak zijn gesteld.

Elke gelijkenis met kokosnootplukkende apen is louter toevallig

Ik heb ook wel mijn bedenkingen bij het inzetten van dieren voor allerlei doeleinden. Maar ik heb nog meer bedenkingen bij de door de marketingafdeling van bedrijven aangestuurde verontwaardiging. Als de dierenwereld het van Albert Heijn moet hebben ziet het er nog somberder voor ze uit dan het toch al doet.

Toevallig verscheen er vandaag op Thailandblog een reactie van een Nederlander die getrouwd is met de eigenaresse van een “apenschool”. Hij weerspreekt uiteraard de beschuldigingen van mishandeling en doet dat behoorlijk goed onderbouwd. Over de opstellers van het rapport is hij niet echt genuanceerd, maar genuanceerdheid is ook bij die opstellers zelf ver te zoeken. In ieder geval is het interessant om de andere kant van het verhaal ook de lezen.

In Thailand hebben de critici van het Westen inmiddels weer munitie erbij. Die westerlingen denken nog altijd voor te kunnen schrijven hoe men zich hier dient te gedragen. Uitgerekend de man die 2000 keer zo veel verdient als een Thaise dagloner hangt de moraalridder uit. Je moet maar durven.

Sorry hoor, maar ik moest echt even stoom afblazen. O, en de cijfers zijn bij benadering, dus ga ze niet na zitten rekenen.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Misbruik Tags: AH, apen, boycot, François la Poutré, kokosnoten, Mieke Kupers, plukken, Thailand

Lees ook:

  1. Op weg naar Thailand – gezichtsverlies
  2. Leven in Thailand – Asalha Bucha
  3. Leven in Thailand – keuringsdienst
  4. He also make pad hai?

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Oysterfen zegt

    12 juli 2020 om 09:19

    Verhelderend. De rijke westerse samenleving bekommert zich vaak meer om het lot van (vermenselijkte) dieren dan van de schrijnende toestanden waarin mensen moeten werken en leven. Zie de erbarmelijke omstandigheden waaronder mensen in de vleesindustrie moeten werken en wonen tegen een schraal loon, zoals nu bij de Coronacrisis naar voren komt. Het is terecht dat we ons zorgen maken om het welziijn van dieren, maar laten we daardoor het welzijn van mensen niet ondersneeuwen. Het zou bijvoorbeeld een koning van een land sieren goed te zorgen voor zijn eigen bevolking in plaats van een harem te onderhouden in een ver land.

  2. bolletje zegt

    12 juli 2020 om 12:40

    Oysterfen. In de 21ste eeuw zouden we sowieso geen ‘koningen’ moeten willen hebben.
    Waarom bekommeren mensen zich om dieren en niet om mensen? Omdat de neoliberale theorie er vanuit gaat dat je álles aan jezelf te danken hebt. Een theorie gebaseerd op niets. Een theorie, niet gebaseerd op wetenschappelijke feiten.
    Als je dus uitgebuit wordt, ben je volgens het neoliberalisme daar zelf schuldig aan. Dan ben je ‘een loser’, volgens deze theorie.
    Bij dieren gaat deze theorie niet op. Daarom bekommeren mensen zich wel om dieren. Het is makkelijker, toegankelijker.

Primaire Sidebar

Door:

Mieke Kupers en François la Poutré

Mieke Kupers en haar echtgenoot François la Poutré wonen sinds januari 2017 in Thailand. Ze schrijven over zaken die hen aan het hart gaan en of op hun pad komen. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
02 feb
Stiltemeditatie
2 feb 23
02 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
2 feb 23
04 feb
Innerlijke ruimte | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
4 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Autolyse, anatman en andere illusies
    • Het jaar 2023 – dag 31 – watersnood
    • De strijd om het vlees
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
    • Guy – Het Pad (P. magga)

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens