Ik voel me soms net die spookrijder op een snelweg die op de autoradio hoort: ‘Let op, een spookrijder komt u tegemoet. Waarschuw de spookrijder met uw lichten.’ Het spook zelf denkt: ‘Eentje, de hele weg zit vol spookrijders.’
Dat komt: ik onderhoud mijn contacten via de e-mail. Soms stuur ik een sms’je. De meeste mails en sms’jes worden door mijn familie, vrienden en verwanten niet beantwoord omdat ze ze niet lezen. Voor hen ben ik een ongeletterde, een agtelijke gladiool. Af en toe maakt iemand mij dringend attent op WhatsApp ‘waarmee je ook gratis kunt bellen’, wordt er dan bij gezegd. Mijn vriendin, de kleindochter van wijlen zeevisser Thijmen, gebruikt ook WhatsApp, ik was er bij toen ze dat apparaatje op haar draagbare telefoon liet installeren. Ik dacht nog: dat is het einde van onze leuke mailwisseling. Dat kwam uit. Zo af en toe komt er nog een mailreactie, ze is helemaal in App (God).
Ik ben nergens lid van, niet van het satanische Facebook, Twitter of welke app dan ook. Ik bewaak graag mijn privacy en die apps en Facebook houden precies bij wat je schrijft en denkt. Die informatie wordt ook ten gelde gemaakt. Als ene Baudet aan de macht zou komen en zijn tegenstanders, niet alleen Marokkanen, in kampen op zou willen sluiten, kijkt hij naar de uitslag van de algoritmes en hoeft alleen nog maar een overvalwagen naar dat vijandelijk adres te sturen, droomde ik laatst.
Laatst dacht ik: moet ik die mensen gaan bellen die ik een e-mail heb gestuurd. Om te vragen of ze die hebben ontvangen en wat hun reactie is. Maar bellen, telefoneren heet dat eigenlijk, schijnt ook al hopeloos ouderwets te zijn. Zo dreig ik een isoman te worden, de spellingscontroler zegt ijscoman. Ook zo’n bemoeizuchtig type.
Zelf voel ik me een geïsoleerde spookmailer.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.
Johanneke Mensch zegt
Ik ben ook zo’n achterlijke, volgens appers, bejaarde die onlangs weer een gewone Nokia heeft aangeschaft omdat ze door de artrose her en der helemaal geen zin heeft in dat geknoei met die kleine knopjes, ook omdat ik ongeveer de helft van de mensheid voortdurend op zijn of haar telefoon zie kijken.
Ben maar gewoon een boek gaan schrijven, wat ook niet goed voor de artrose was, maar wel voor de geest.
Nicole Mulders zegt
Hier nog een iso-persoon. Heerlijk om te weten dat er ook anderen zijn die, net als ik, enkel bellen, mailen en/of sms’en (zonder smart phone). En zich daar prima (prive en beroepsmatig) mee redden.
Wat is er trouwens mis met communiceren met elkaar, als je in gezelschap bent? Ipv op je apparaatje kijken? Vraag ik me iedere dag af.
Benieuwd hoe boeddhisten hier naar kijken…
Ruud van Bokhoven zegt
Ja Joop de tijden zijn veranderd.
Niemand heeft meer tijd, alleen in hun telefoon want dat is het leven zo schijnt.
Blijf bij en doe alleen mee met wat je zelf wilt en zeker niet waar je geen interesses in hebt.
En antwoorden ze wel op je app of niet, maak je er zeker niet druk om, laat het van je afglijden en hou je bezig met wat wel belangrijk en interessant vind in je leven.
En oh ja, als iemand je een ongeletterde achterlijke gladiool zou noemen, kun je je afvragen welke onwetende zonder respect voor een ander dit uit naar een wetende, iemand met respect voor de ander en laat ook dit voor de rest van je rug afglijden.
Een fijne dag gewenst.
Namasté ?
Joop: Het is nog erger, ze noemen me een agtelijke gladiool. Overigens maak ik me er niet druk om, ik moest het effe kwijt in een column. Je zal tegenwoordig maar Appie heten.