Gisteren zat er ineens op de vensterbank van de kombuis in de Kloosterbunker een jonge koolmees. Ik had ‘m helemaal niet naar binnen zien vliegen. Het beestje reageerde nieuwsgierig maar ook wat ontdaan toen deze Goedmoedige Reus op hem af kwam lopen. Hij vloog wapperend in de richting van het broodrooster dat gelukkig niet aan stond.
Ik heb wel vaker koolmezen in de Bunker, als ze niet op een cactus hier binnen zitten zijn die vrij makkelijk te vangen. Maar de kleine verdwaalde was zo klein dat hij een paar keer uit mijn samengebalde hand ontsnapte. Drie veertjes liet hij achter toen ik hem de vrijheid hergaf. Ik was even bang dat het alle veertjes van de kleine vogel waren en ik hem een paar weken in een schoenendoos op moest vangen om de veren weer aan te laten groeien. Dat was gelukkig niet het geval.
Na de bevrijding waste ik goed mijn handen met ontsmettende zeep. Voor je het weet heb je de vogelpest onder de leden.
Moedig voorwaarts!